Gran Premio de Bélxica de 1988

Gran Premio de Bélxica de 1988

Detalles da carreira
Carreira 11 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1988.
Trazado do circuíto de Spa-Francorchamps.
Data	28 de agosto 1988
Nome oficial	XLVI Champion Gran Premio de Bélxica
Localización	Spa-Francorchamps, Spa, Bélxica
Percorrido	Percorrido permanente de carreira 6´940 km
Distancia	43 voltas, 298´420 km
Clima	Cálido, seco e nubrado
Pole position
Piloto	Ayrton Senna	McLaren-Honda
Tempo	1:53.718
Volta rápida
Piloto	Gerhard Berger	Ferrari
Tempo	2:00.772 na volta 10
Podio
Primeiro	Ayrton Senna	McLaren-Honda
Segundo	Alain Prost	McLaren-Honda
Terceiro	Ivan Capelli	March-Judd

O Gran Premio de Bélxica de 1988 (Oficialmente o XLVI Champion Gran Premio de Bélxica) foi unha carreira de coches de Fórmula Un disputada o 28 de agosto de 1988, no Circuíto de Spa-Francorchamps. A carreira, disputada sobre 43 voltas, foi a undécima rolda da tempada de 1988 e foi gañado por Ayrton Senna pilotando un McLaren - Honda.

Resumo da carreira

Esta foi a primeira carreira logo da morte de Enzo Ferrari. Nigel Mansell viuse obrigado a perder esta carreira debido á varicela e foi substituído por Martin Brundle. Os McLarens unha vez máis dominaron as sesións de cualificación, ocuparon toda a primeira fila por 7ª vez en 11 carreiras, aínda que nin Ayrton Senna nin Alain Prost podían igualar a Michele Alboreto na subida da recta Kemmel cando poñía o Ferrari a 312 km/h. Esta foi a primeira carreira en 1988, onde ningún dos novos automóbiles EuroBrun puido cualificar.

Ao longo de 1988, Senna copiara a configuración do coche de Prost na idea de que o francés tiña unha mellor experiencia na configuración do McLaren. En Spa, Prost decidiu alterar no último minuto a configuración do seu coche nun intento de obter unha vantaxe. Por desgraza para o francés isto tivo un resultado prexudicial e non estaba contento co equilibrio e o manexo do seu coche na carreira, en comparación con Senna, que coa configuración orixinal de Prost non tivo tales problemas. Na saída, o pole Senna patinou coas rodas e Prost foi capaz de tomar o liderado. Con todo, na primeira pasada a través de Eau Rouge Senna era claramente máis rápido e facilmente volveu tomar o liderado despois de coller o rebufo de Prost na recta Kemmel e da freada de Les Combes. Senna simplemente distanciouse mentres Prost, loitando cun coche no que o manexo non era do seu agrado, deixouse caer ao seguro segundo lugar.

Gerhard Berger conseguiu que o seu Ferrari puxérase 3º, desafiando a Prost brevemente antes de entrar en boxes na volta 3, con problemas eléctricos. Amañouse para reincorporarse e marcou a volta rápida antes de retirarse na volta 12. Debido á retirada de Berger, Thierry Boutsen quedou cuarto detrás de Michele Alboreto e por diante dunha emocionante batalla entre Alessandro Nannini, Satoru Nakajima, Nelson Piquet, e os dous Arrows. Piquet pasou ao seu compañeiro Nakajima na volta 17 e o xaponés entrou en boxes cun fallo de encendido que provocou a súa retirada. Mentres tanto, Ivan Capelli subiu de noveno a sexto.

Na volta 36 o motor de Alboreto explotou, deixándoo fóra da carreira cando ía 3º. Tan só dúas voltas máis tarde, Nannini culminou os seus progresos pasando a Piquet cun movemento na forquita de La Source. O brasileiro tiña problemas cos freos. Ao intentar manter o equilibrio correcto dos freos, finalmente fixéronlle correr por fóra da pista. No proceso, a herba atascoulle os pontóns e provocou o sobre quecemento do motor. Na volta 42, Capelli pasou Piquet para o 5º lugar.

O dobrete de McLaren deulle o campionato de construtores para o equipo británico, os Benetton quedaron terceiro e cuarto. Capelli e Piquet completaron os puntos. McLaren-Honda gañou o Campionato de Construtores antes do que ninguén o fixera nunca, a falta de cinco carreiras para finalizar a tempada. Nunha entrevista posterior á carreira, Prost practicamente admitiu que o campionato era de Senna, que gañara a súa cuarta carreira consecutiva e púxose á cabeza do campionato por primeira vez, con todo os que coñecían Prost non cría que se dera por vencido tan facilmente.

Posteriormente ambos Benetton foron descualificados polo uso de combustible ilegal, polo que o terceiro lugar no podio foi para Capelli, e os dou Arrows de Derek Warwick e Eddie Cheever entraron nos puntos. A descualificación dos Benetton non se fixo oficial ata moito despois de que terminara a tempada.

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	diferenza
1	12	Ayrton Senna	McLaren-Honda	1:53.718	2:15.196	—
2	11	Alain Prost	McLaren-Honda	1:54.128	no time	+0.410
3	28	Gerhard Berger	Ferrari	1:54.581	2:17.115	+0.863
4	27	Michele Alboreto	Ferrari	1:55.665	2:15.667	+1.947
5	6	Riccardo Patrese	Williams-Judd	1:57.138	2:15.358	+3.420
6	20	Thierry Boutsen	Benetton-Ford	1:57.455	2:15.236	+3.737
7	19	Alessandro Nannini	Benetton-Ford	1:57.535	2:17.077	+3.817
8	2	Satoru Nakajima	Lotus-Honda	1:57.616	2:14.739	+3.898
9	1	Nelson Piquet	Lotus-Honda	1:57.821	2:15.027	+4.103
10	17	Derek Warwick	Arrows-Megatron	1:57.925	2:16.770	+4.207
11	18	Eddie Cheever	Arrows-Megatron	1:57.980	2:19.908	+4.262
12	5	Martin Brundle	Williams-Judd	1:58.206	2:14.517	+4.488
13	15	Maurício Gugelmin	March-Judd	1:58.361	no time	+4.643
14	16	Ivan Capelli	March-Judd	1:58.439	2:22.821	+4.721
15	36	Alex Caffi	Dallara-Ford	1:59.736	2:18.052	+6.018
16	30	Philippe Alliot	Lola-Ford	1:59.906	2:21.219	+6.188
17	25	René Arnoux	Ligier-Judd	2:00.037	2:19.260	+6.319
18	14	Philippe Streiff	AGS-Ford	2:00.410	2:23.953	+6.692
19	22	Andrea de Cesaris	Rial-Ford	2:00.521	2:17.028	+6.803
20	26	Stefan Johansson	Ligier-Judd	2:00.857	no time	+7.139
21	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	2:01.078	2:20.594	+7.360
22	31	Gabriele Tarquini	Coloni-Ford	2:01.359	2:19.939	+7.641
23	29	Yannick Dalmas	Lola-Ford	2:01.467	2:19.909	+7.749
24	9	Piercarlo Ghinzani	Zakspeed	2:01.899	2:22.064	+8.181
25	10	Bernd Schneider	Zakspeed	2:01.938	2:19.825	+8.220
26	21	Nicola Larini	Osella	2:02.029	2:17.127	+8.311
NSC	24	Luis Pérez-Sala	Minardi-Ford	2:02.129	sen tempo	+8.411
NSC	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ford	2:02.314	no time	+8.596
NSC	33	Stefano Modena	EuroBrun-Ford	2:02.322	2:19.880	+8.604
NSC	4	Julian Bailey	Tyrrell-Ford	2:02.519	no time	+8.801
NSCP	32	Oscar Larrauri	EuroBrun-Ford

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	12	Ayrton Senna	McLaren-Honda	43	1:28:00.549	1	9
2	11	Alain Prost	McLaren-Honda	43	+ 30.470	2	6
3	16	Ivan Capelli	March-Judd	43	+ 1:15.768	14	4
4	1	Nelson Piquet	Lotus-Honda	43	+ 1:23.628	9	3
5	17	Derek Warwick	Arrows-Megatron	43	+ 1:25.355	10	2
6	18	Eddie Cheever	Arrows-Megatron	42	+ 1 volta	11	1
7	5	Martin Brundle	Williams-Judd	42	+ 1 volta	12
8	36	Alex Caffi	Dallara-Ford	42	+ 1 volta	15
9	30	Philippe Alliot	Lola-Ford	42	+ 1 volta	16
10	14	Philippe Streiff	AGS-Ford	42	+ 1 volta	18
11	26	Stefan Johansson	Ligier-Judd	39	Motor	20
12	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	39	Acelerador	21
13	10	Bernd Schneider	Zakspeed	38	Caixa de cambios	25
DSC	20	Thierry Boutsen	Benetton-Ford	43	Combustible ilegal	6
DSC	19	Alessandro Nannini	Benetton-Ford	43	Combustible ilegal	7
Ret	31	Gabriele Tarquini	Coloni-Ford	36	Dirección	22
Ret	27	Michele Alboreto	Ferrari	35	Motor	4
Ret	6	Riccardo Patrese	Williams-Judd	30	Motor	5
Ret	15	Maurício Gugelmin	March-Judd	29	Trompo	13
Ret	9	Piercarlo Ghinzani	Zakspeed	25	Fuga aceite	24
Ret	2	Satoru Nakajima	Lotus-Honda	22	Motor	8
Ret	21	Nicola Larini	Osella	14	Sistema combustible	26
Ret	28	Gerhard Berger	Ferrari	11	Inxección	3
Ret	29	Yannick Dalmas	Lola-Ford	9	Motor	23
Ret	22	Andrea de Cesaris	Rial-Ford	2	Colisión	19
Ret	25	René Arnoux	Ligier-Judd	2	Colisión	17
NSC	24	Luis Pérez-Sala	Minardi-Ford
NSC	23	Pierluigi Martini	Minardi-Ford
NSC	33	Stefano Modena	EuroBrun-Ford
NSC	4	Julian Bailey	Tyrrell-Ford
NSCP	32	Oscar Larrauri	EuroBrun-Ford
Fonte:

Posicións logo da carreira

• Letra grosa indica Campión do mundo.

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Ayrton Senna	75
2	Alain Prost	72
3	Gerhard Berger	28
4	Thierry Boutsen	20
5	Michele Alboreto	16

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	McLaren-Honda	147
2	Ferrari	44
3	Benetton-Ford	29
4	Lotus-Honda	17
5	March-Judd	11

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Puntos exactos na declaración final dos resultados. Os Benetton foron descualificados nesta carreira, e os seus puntos reasignados, despois do final da tempada

Notas

Ligazóns externas

Carreira anterior: Gran Premio de Hungría de 1988	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1988	Carreira seguinte: Gran Premio de Italia de 1988
Carreira anterior: Gran Premio de Bélxica de 1987	Gran Premio de Bélxica	Carreira seguinte: Gran Premio de Bélxica de 1989