Julian Bailey

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJulian Bailey

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento9 de outubro de 1961 Editar o valor em Wikidata (62 anos)
Woolwich, Reino Unido (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de Fórmula Un Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor em Wikidata
Participou en
24 Horas de Le Mans Editar o valor em Wikidata

Julian Bailey, nado o 9 de outubro de 1961 en Woolwich, Londres, é un expiloto de Fórmula 1 que correu para os equipos Tyrrell e Lotus.

Andaina[editar | editar a fonte]

Aínda que nado no Reino Unido, criouse en Menorca, España. Converteuse nun gran piloto de Fórmula Ford 1600 en Gran Bretaña, gañando o importante Festival de Fórmula Ford en Brands Hatch. En 1987 tivo a oportunidade de correr na Fórmula 3000, nun Lola GA Motorsport, no que gañou na súa terceira carreira de Fórmula 3000, converténdose no primeiro piloto británico en gañar unha carreira nesta fórmula. Isto atraeu a atención de Ken Tyrrell, e Bailey foi recrutado para pilotar para o seu equipo de Fórmula Un o ano seguinte. O coche era moi pouco competitivo e non anotou un só punto, mentres que o seu compañeiro Jonathan Palmer anotou cinco. En 1989 uniuse ao equipo da fábrica de coches deportivos Nissan e intentou volver á Fórmula Un en 1991 con Lotus. Rematou sexto no Gran Premio de San Marino pero non mantivo o seu pulso despois de Mónaco. Durante a súa carreira na Fórmula Un, participou en 20 Grandes Premios, clasificándose para sete no momento en que as grellas estaban sobredimensionadas e obtivo un total de un punto no campionato.[1]

En 1992 uniuse ao equipo Toyota BTCC e, na tempada seguinte, quedou quinto no campionato, aínda que a súa tempada é lembrada pola súa colisión co compañeiro de equipo Will Hoy, que volcou o coche de Hoy sobre o seu teito. Na seguinte rolda en Knockhill, logrou a súa única e única vitoria no BTCC. Nas dúas tempadas seguintes tivo menos éxito, aínda que superou ao campión de 1991 Hoy nas dúas tempadas como compañeiros de equipo. Toyota retirouse do BTCC como equipo oficial a finais de 1995, pero Bailey aínda tiña contrato con eles. En 1996, Bailey competiu no Campionato de Turismos de Suráfrica (SATCC) para Minolta Toyota.[2] Dende entón corre principalmente en coches deportivos. En 1997, Bailey uniuse a Lister, gañando finalmente o British GT Championship en 1999 e o FIA GT Championship en 2000 nun Lister Storm.[3]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

O fillastro de Bailey, Jack Clarke, tamén é piloto de carreiras con experiencia na Fórmula BMW e na Fórmula Palmer Audi. En 2009 graduouse no FIA Formula Two Championship, e en 2014 mudouse ao British Touring Car Championship.

Carreira posterior ás carreiras[editar | editar a fonte]

En 2008, uniuse a ESPN STAR Sports como comentarista invitado para varias carreiras de Fórmula Un.

Top Gear [editar | editar a fonte]

No programa Top Gear, foi un dos varios pilotos que apareceron como The Stig.[4]

Rexistro de carreiras[editar | editar a fonte]

Resultados completos na Fórmula 3000 Internacional[editar | editar a fonte]

( clave) (As carreiras en grosa indican pole position, as carreiras en cursiva indican volta rápida.)

Ano Equipo 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Pos. Puntos
1987 GA Motorsports SIL VAL SPA PAU DON
Ret
PER
4
BRH
1
BIR
Ret
IMO
NC
BUG
6
JAR
Ret
13

Resultados completos na Fórmula 1[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Pos. Puntos
1988 Tyrrell Racing Organisation Tyrrell 017 Cosworth V8 BRA
NSC
SMR
Ret
MON
NSC
MEX
NSC
CAN
Ret
DET
9
FRA
NSC
GBR
16
ALE
NSC
HUN
NSC
BEL
NSC
ITA
12
POR
NSC
ESP
NSC
XPN
14
AUS
NSC
NC 0
1991 Team Lotus Lotus 102B Judd V8 USA
NSC
BRA
NSC
SMR
6
MON
NSC
CAN MEX FRA GBR ALE HUN BEL ITA POR ESP XPN AUS 18º 1

Resultados completos nas 24 Horas de Le Mans[editar | editar a fonte]

Ano Equipo Copilotos Coche Clase Voltas Pos. Pos, Clase
1989 Nissan Motorsports Mark Blundell
Martin Donnelly
Nissan R89C C1 5 Ret Ret
1990 Nissan Motorsports International Mark Blundell
Italia Gianfranco Brancatelli
Nissan R90CK C1 142 Ret Ret
1997 Newcastle United Lister Thomas Erdos
Australia Mark Skaife
Lister Storm GTL GT1 77 DNF DNF
2001 Reino Unido MG Sport & Racing Ltd. Reino Unido Mark Blundell
Reino Unido Kevin McGarrity
MG-Lola EX257 LMP675 92 Ret Ret
2002 MG Sport & Racing Ltd. Mark Blundell
Kevin McGarrity
MG-Lola EX257 LMP675 219 Ret Ret

Resultados completos no campionato British Touring Car[editar | editar a fonte]

(clave) (Carreiras en grosa indican pole position) (Carreiras en itálica indican volta rápida)

Ano Equipo Coche 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 Pos Pts
1991 Nissan Janspeed Racing Nissan Primera eGT SIL SNE DON THR SIL BRH SIL DON
1
DON
2
OUL BRH
1
BRH
2
DON
Ret
THR
Ret
SIL
12
NC 0
1992 Team Securicor ICS Toyota Toyota Carina SIL THR OUL SNE BRH DON
1
DON
2
SIL KNO
1
KNO
2
PEM BRH
1

16
BRH
2

Ret
DON
9
SIL
13
23º 2
1993 Team Securicor Toyota Toyota Carina E SIL
Ret
DON
7
SNE
2
DON
5
OUL
15
BRH
1

6
BRH
2

9
PEM
4
SIL
Ret
KNO
1

2
KNO
2

1
OUL
5
BRH
7
THR
7
DON
1

7
DON
2

17
SIL
6
88
1994 Toyota Castrol Racing Toyota Carina E THR
20
BRH
1

19
BRH
2

10
SNE
Ret
SIL
1

10
SIL
2

5
OUL
10
DON
1

8
DON
2

5
BRH
1

11
BRH
2

9
SIL
DNS
KNO
1

8
KNO
2

7
OUL
9
BRH
1

10
BRH
2

6
SIL
1

5
SIL
2

6
DON
1

6
DON
2

6
12º 66
1995 Team Toyota GB Toyota Carina E DON
1

Ret
DON
2

Ret
BRH
1

6
BRH
2

8
THR
1

7
THR
2

8
SIL
1

Ret
SIL
2

NTS
OUL
1

4
OUL
2

9
BRH
1

6
BRH
2

6
DON
1

6
DON
2

7
SIL
4
KNO
1

6
KNO
2

9
BRH
1

9
BRH
2

Ret
SNE
1

11
SNE
2

6
OUL
1

Ret
OUL
2

4
SIL
1

Ret
SIL
2

5
94

Referencias[editar | editar a fonte]

  1. "Lunch with...Julian Bailey". motorsportmagazine.com. 7 de xullo de 2014. Consultado o 27 de setembro de 2016. 
  2. "Lunch with...Julian Bailey". motorsportmagazine.com. 7 de xullo de 2014. Consultado o 27 de setembro de 2016. 
  3. "Julian Bailey". motorsportmagazine.com. Consultado o 27 de setembro de 2016. 
  4. Dunn, Joseph (30 de xaneiro de 2009). "The Stig, the man with no name". The Sunday Times (London). Consultado o 27 de agosto de 2010.