Saltar ao contido

Joseph Grafton Milne

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «J. Grafton Milne»)
Modelo:BiografíaJoseph Grafton Milne
Biografía
Nacemento23 de decembro de 1867
Morte7 de agosto de 1951
Oxford
País de nacionalidade Británica
Educación Corpus Christi College.
Universidade de Oxford.
Actividade
Campo de traballoNumismática, arqueoloxía e historiografía
Ocupaciónarqueólogo, numismático Editar o valor en Wikidata
Influencias
Familia
CónxuxeHarriet Priestley. Editar o valor en Wikidata
Premios
- (1938): Medalla da RNS.
- (1944): Medalla Huntington (A NS).

Joseph Grafton Milne, nado o 23 de decembro de 1867 en Bowden, Cheshire, e finado o 7 de agosto de 1951 en Oxford, foi un numismático, arqueólogo e historiador inglés.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Milne foi o terceiro dos cinco fillos do comerciante de fíos William Milne, e a súa muller, Ellen Smith.[1]

Logo de cursar a educación secundaria na Manchester Grammar School, comezou a súa formación universitaria en Estudos Clásicos no Corpus Christy College, da Universidade de Oxford, onde se introduciu na arqueoloxía clásica da man de Percy Gardner. Logo da súa graduación, acadou unha bolsa de investigación que lle posibilitou visitar Grecia nos anos 1890 e 1891, e alí traballou baixo a dirección de W. Loring nas escavacións do sitio arqueolóxico de Megalopolis.[1]

Ao seu regreso a Inglaterra estableceuse en Londres e exerceu como profesor de ensinanza secundaria na Mill Hill School, ata 1893, cando ingresou no Departamento de Educación, no que se mantivo ata a súa xubilación en 1926. Con todo, nos anos seguintes seguiu visitando con frecuencia a área mediterránea: o propio 1893 viaxou a Montenegro e no inverno de 1895-1896 participou nas súas primeiras investigacións en Exipto, a onde regresou en varias ocasións. O interese de Milne por Exipto centrouse no seu período greco-romano.[2]

Nas súas viaxes foi tomando coñecemento das emisións monetarias gregas na Asia Menor e nas illas, e progresivamente foi desviando o foco das súas investigacións desde Exipto ata a Antiga Grecia, sinaladamente nas súas emisións monetarias.[3]

Logo do seu retiro en 1926 trasladouse a Oxford, onde tivo coñecemento do establecemento, catro anos antes, da Heberden Coin Room no Museo Ashmolean, que albergaba a colección numismática da universidade. Durante as dúas décadas seguintes, Milne estivo vinculado a este gabinete numismático, primeiro como colaborador, a partir de 1931 como conservador de moedas e ata 1938 tamén como profesor de numismática. Co seu traballo contribuíu á mellora da colección e tamén integrou nela a súa propia colección particular, moi rica en pezas cuñadas nas cidades da Asia Menor e en Alexandría (destas últimas publicou un catálogo en 1933).[3][4]

Durante esta última etapa en Oxford, Milne exerceu tamén como bibliotecario na universidade entre 1933 e 1946, e durante a segunda guerra mundial colaborou estreitamente coa Cruz Vermella.[5]

No ámbito familiar, Joseph Grafton Milne casou en 1896 con Harriet Priestley, a quen coñecera xa na súa época de estudante.[1]

Recoñecementos

[editar | editar a fonte]

Publicacións

[editar | editar a fonte]

Joseph Grafton Milne foi autor de artigos sobre arqueoloxía, historiografía e numismática, e tamén de diversos traballos monográficos; esta é unha escolma dos máis salientables:[8][9]

Monografías

[editar | editar a fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 Last, H. (1952). Páxina 112.
  2. Last, H. (1952). Páxinas 112-113.
  3. 3,0 3,1 Last, H. (1952). Páxina 113.
  4. Véxase (1933) en "Publicacións".
  5. Last, H. (1952). Páxina 114.
  6. "The Society’s Medal". Royal Numismatic Society.
  7. "Recipients of the Huntington Medal Award". American Numismatic Society.
  8. "Milne, Joseph Grafton 1867-1951 Arquivado 28 de xullo de 2021 en Wayback Machine.". Digital Library Numis.
  9. "Milne, J. G. (Joseph Grafton) 1867-1951". WorldCat Identities.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Last, H. (1952). "Joseph Grafton Milne". En The Journal of Egyptian Archaeology. Vol. 38. Páxinas 112-114.