Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1959

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA de 1959
Previo: 1958 Vindeiro: 1960
Índice: Carreiras por país | Carreiras por tempada

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1959 é o décimo campionato anual de Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). Con 9 Grandes Premios no calendario, deu comezo o 10 de maio, e finalizou o 12 de decembro. Jack Brabham gañou o título nun deporte que aínda se cambaleaba pola tráxica perda de varios pilotos, incluíndo ao actual campión Mike Hawthorn.

Resumo[editar | editar a fonte]

A retirada de Vanwall, que se cre foi resultado da elevada taxa de mortalidade da tempada de 1958, deixou a Ferrari como o único equipo gañador de carreiras no campionato. Tamén retiráronse, Juan Manuel Fangio e Mike Hawthorn o que significou que por primeira vez non había un campión do mundo na grella. Con todo, o dominio británico continuou cos revolucionarios Cooper co motor traseiro Coventry Climax de 2,5 litros. Os Cooper conducidos por Jack Brabham, Stirling Moss e Bruce McLaren gañaron cinco carreiras e BRM finalmente gañou unha nas mans de Jo Bonnier.

Aston Martin tamén apareceu cun coche que, comparado coa revolución do motor traseiro de Cooper, era obsoleto e pesado. O Gran Premio de Alemaña celebrouse por primeira e única vez no circuíto de alta velocidade de AVUS, onde o piloto Jean Behra de Ferrari morreu durante unha carreira de autos sen relación coa F1 ou volante dun Porsche.

O Ferrari de Tony Brooks loitou cos Cooper ata a última carreira na que, Moss ou Brabham tamén podían gañar o título. Moss retirouse da carreira, o primeiro GP dos Estados Unidos fóra de Indianápolis, tomando Brabham a dianteira. Brabham quedou sen combustible na última volta, pero empuxou o coche ata a liña de meta para acabar cuarto. Con Brooks terceiro Brabham converteuse no primeiro australiano campión do mundo, mentres que Cooper gañou a coroa de Construtores.

Calendario de Grandes Premios[editar | editar a fonte]

Rld Carreira Circuíto Data Pole position Volta rápida Piloto gañador Construtor Pneu. Resultados
1 Gran Premio de Mónaco Mónaco 10 de maio Stirling Moss Australia Jack Brabham Australia Jack Brabham Cooper-Climax D Resultados
2 500 Millas de Indianápolis Indianápolis 30 de maio Johnny Thomson Johnny Thomson Rodger Ward Watson-Offenhauser F Resultados
3 Países Baixos Gran Premio dos Países Baixos Zandvoort 31 de maio Joakim Bonnier Stirling Moss Joakim Bonnier BRM D Resultados
4 Francia Gran Premio de Francia Reims 5 de xullo Tony Brooks Stirling Moss Tony Brooks Italia Ferrari D Resultados
5 Gran Premio do Reino Unido Aintree 18 de xullo Australia Jack Brabham Stirling Moss
Bruce McLaren
Australia Jack Brabham Cooper-Climax D Resultados
6 Alemaña Gran Premio de Alemaña AVUS 2 de agosto Tony Brooks Tony Brooks Tony Brooks Italia Ferrari D Resultados
7 Portugal Gran Premio de Portugal Monsanto 23 de agosto Stirling Moss Stirling Moss Stirling Moss Cooper-Climax D Resultados
8 Italia Gran Premio de Italia Monza 13 de setembro Stirling Moss Phil Hill Stirling Moss Cooper-Climax D Resultados
9 Gran Premio dos Estados Unidos Sebring 12 de decembro Stirling Moss Francia Maurice Trintignant Bruce McLaren Cooper-Climax D Resultados

Equipos e pilotos[editar | editar a fonte]

Os seguintes equipos e pilotos competiron no Campionato Mundial de Pilotos de 1959.

O australiano Jack Brabham (foto de 1966) gañou o primeiro dos seus 3 campionato de pilotos, pilotando para Cooper
Equipo Construtor Chasis Motor Pneu. Piloto Roldas
Italia Maria Teresa de Filippis Behra-Porsche-Porsche RSK Porsche 547/6 1.5 F4 D Italia Maria Teresa de Filippis 1
Alemaña Dr Ing F. Porsche KG Porsche 718 RSK
718/2
Porsche 547/6 1.5 F4 D Alemaña Wolfgang von Trips 1, 6
Bélxica Equipe Nationale Belge Cooper-Climax T51 Climax FPF 1.5 L4 D Bélxica Lucien Bianchi 1
Bélxica Alain de Changy 1
Francia Jean Lucienbonnet Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D Francia Jean Lucienbonnet 1
Owen Racing Organisation BRM P25 BRM P25 2.5 L4 D Harry Schell 1, 3–8
Jo Bonnier 1, 3–8
Ron Flockhart 1, 4–5, 7–8
Cooper Car Company Cooper-Climax T51 Climax FPF 2.5 L4 D Bruce McLaren 1, 4–9
Australia Jack Brabham 1, 3–9
Masten Gregory 1, 3–7
Italia Giorgio Scarlatti 8
R.R.C. Walker Racing Team Cooper-Climax T51 Climax FPF 2.5 L4 D Stirling Moss 1, 3, 6–9
Francia Maurice Trintignant 1, 3–9
British Racing Partnership BRM P25 BRM P25 2.5 L4 D Stirling Moss 4–5
Alemaña Hans Herrmann 6
Cooper-Climax T51 Climax FPF 1.5 L4 Ivor Bueb 1
Cooper-Borgward Borgward 1500 RS 1.5 L4 5
Chris Bristow 5
High Efficiency Motors Cooper-Maserati T45 Maserati 250S 2.5 L4 D Roy Salvadori 1, 4, 9
Jack Fairman 8
Cooper-Climax T45 Climax FPF 2.5 L4 5
Team Lotus Lotus-Climax 16 Climax FPF 2.5 L4 D Graham Hill 1, 3–8
Pete Lovely 1
Innes Ireland 3–4, 6–9
Alan Stacey 5, 9
John Fisher Lotus-Climax 16 Climax FPF 1.5 L4 D Bruce Halford 1
Italia Scuderia Ferrari Ferrari 246
156
Ferrari 155 2.4 V6
Ferrari D156 1.5 V6
D Francia Jean Behra 1, 3–4
Phil Hill 1, 3–4, 6–9
Tony Brooks
Cliff Allison 1, 3, 6, 8–9
Bélxica Olivier Gendebien 4, 8
Dan Gurney 4, 6–8
Alemaña Wolfgang von Trips 9
Italia Scuderia Ugolini Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 D Italia Giorgio Scarlatti 1, 4
Países Baixos Carel Godin de Beaufort 4
Monte Carlo Auto Sport Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 D André Testut 1
David Brown Corporation Aston Martin DBR4 Aston Martin RB6 2.5 L6 A Roy Salvadori 3, 5, 7–8
Carroll Shelby 3, 5, 7–8
Países Baixos Ecurie Maarsbergen Porsche 718 RSK Porsche 547/6 1.5 F4 D Países Baixos Carel Godin de Beaufort 3
Italia Scuderia Centro Sud Cooper-Maserati T51 Maserati 250S 2.5 L4 D Ian Burgess 4–6, 8
Colin Davis 4, 8
Alemaña Hans Herrmann 5
Portugal Mario Araujo de Cabral 7
Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 Uruguai Asdrúbal Fontes Bayardo 4
Fritz d'Orey 4–5
Vandervell Products Vanwall VW 59 Vanwall 254 2.5 L4 D Tony Brooks 5
J.B. Naylor JBW-Maserati 59 Maserati 250S 2.5 L4 D Brian Naylor 5
Ace Garage – Rotherham Cooper-Climax T51 Climax FPF 1.5 L4 D Trevor Taylor 5
Alan Brown Equipe Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D Mike Taylor 5
Peter Ashdown 5
Gilby Engineering Cooper-Climax T45 Climax FPF 1.5 L4 D Keith Greene 5
United Racing Stable Cooper-Climax T51 Climax FPF 1.5 L4 D Bill Moss 5
R.H.H. Parnell Cooper-Climax T51
T45
Climax FPF 1.5 L4 D Henry Taylor 5
Tim Parnell 5
David Fry Fry-Climax F2 Climax FPF 1.5 L4 D Mike Parkes 5
Dennis Taylor Lotus-Climax 12 Climax FPF 1.5 L4 D Dennis Taylor 5
Dorchester Service Station Lotus-Climax 16 Climax FPF 1.5 L4 D David Piper 5
Francia Jean Behra Behra-Porsche-Porsche RSK Porsche 547/6 1.5 F4 D Francia Jean Behra 6
Suíza Ottorino Volonterio Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 D Italia Giulio Cabianca 8
Leader Cards Inc. Kurtis Kraft-Offenhauser Midget Offenhauser 1.7 L4 F Rodger Ward 9
Italia OSCA Automobili Cooper-OSCA T43 OSCA 2.0 L4 D Alejandro de Tomaso 9
Camoradi USA Tec-Mec-Maserati F415 Maserati 250F1 2.5 L6 D Fritz d'Orey 9
Taylor-Crawley Racing Team Cooper-Climax T51 Climax FPF 2.5 L4 D George Constantine 9
Blanchard Automobile Co. Porsche 718 RSK Porsche 547/6 1.5 F4 ? Harry Blanchard 9
Connaught Cars-Paul Emery Connaught-Alta C Alta GP 2.5 L4 D Bob Said 9
Francia Ecurie Bleue Cooper-Climax T51 Climax FPF 2.5 L4 D Harry Schell 9
Phil Cade Maserati 250F Maserati 250F1 2.5 L6 D Phil Cade 9

Clasificación do Mundial de Construtores de 1959[editar | editar a fonte]

Os puntos concédense sobre a base 8-6-4-3-2 aos cinco primeiros clasificados en cada carreira. Con todo, un único fabricante só recibía puntos polos cinco mellores resultados das oito carreiras.

Foto Pos. Construtor MON
HOL
Países Baixos
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
USA
Pts.
Cooper T51 1 Cooper-Climax 1 2 3 1 4 1 1 1 40 (53)
Ferrari 246 F1 2 Italia Ferrari 2 5 1 1 3 2 3 32 (38)
BRM P25 3 BRM Ret 1 6 2 5 5 7 18
Lotus 16 4 Lotus-Climax Ret 4 Ret 8 Ret Ret Ret 5 5
Cooper T45 Cooper-Maserati 6 Ret Ret 6 10 11 Ret 0
Aston Martin DBR4 Aston Martin Ret 6 6 10 0
Porsche 718 Alemaña Porsche Ret 10 NTS 7 0
Maserati 250 F Italia Maserati NSC 8 Ret Ret Ret 15 NTS 0
Cooper T51 Cooper-Borgward 10 0
JBW-Maserati Ret 0
Vanwall Ret 0
Kurtis Kraft Kurtis Kraft-Offenhauser Ret 0
Cooper T43 Cooper-OSCA Ret 0
Italia Tec-Mec-Maserati Ret 0
Connaught C Connaught-Alta Ret Ret 0
Fry-Climax NSC 0
Pos. Construtor MON
HOL
Países Baixos
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
USA
Pts.

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1959[editar | editar a fonte]

Os puntos concédense sobre a base 8-6-4-3-2 aos cinco primeiros clasificados en cada carreira.

Pos. Piloto MON
USA
HOL
Países Baixos
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
USA
Pts.
1 Australia Jack Brabham 1 2 3 1 Ret Ret 3 4 31 (34)
2 Tony Brooks 2 Ret 1 Ret 1 9 Ret 3 27
3 Stirling Moss Ret Ret DSC 2 Ret 1 1 Ret 25´5
4 Phil Hill 4 6 2 3 Ret 2 Ret 20
5 Francia Maurice Trintignant 3 8 11 5 4 4 9 2 19
6 Bruce McLaren 5 5 3 Ret Ret Ret 1 16´5
7 Dan Gurney Ret 2 3 4 13
8 Joakim Bonnier Ret 1 Ret Ret 5 Ret 8 10
9 Masten Gregory Ret 3 Ret 7 Ret 2 10
10 Rodger Ward 1 Ret 8
11 Jim Rathmann 2 6
12 Johnny Thomson 3 5
13 Harry Schell Ret Ret 7 4 7 5 7 Ret 5
14 Innes Ireland 4 Ret Ret Ret Ret 5 5
15 Bélxica Olivier Gendebien 4 6 3
16 Tony Bettenhausen 4 3
17 Cliff Allison Ret 9 Ret 5 Ret 2
18 Francia Jean Behra Ret 5 Ret 2
19 Paul Goldsmith 5 2
20 Roy Salvadori 6 Ret Ret 6 6 Ret Ret 0
21 Ron Flockhart Ret 6 Ret 7 13 0
22 Ian Burgess Ret Ret 6 14 0
23 Alemaña Wolfgang von Trips Ret 6 0
24 Johnny Boyd 6 0
25 Graham Hill Ret 7 Ret 9 Ret Ret Ret 0
26 Duane Carter 7 0
27 Harry Blanchard 7 0
28 Carroll Shelby Ret Ret 8 10 0
29 Italia Giorgio Scarlatti NSC 8 12 0
30 Alan Stacey 8 Ret 0
31 Eddie Johnson 8 0
32 Países Baixos Carel Godin de Beaufort 10 9 0
33 Paul Russo 9 0
34 Fritz d'Orey 10 Ret Ret 0
35 A. J. Foyt 10 0
36 Chris Bristow 10 0
37 Portugal Mário de Araújo Cabral 10 0
38 Colin Davis Ret 11 0
39 Gene Hartley 11 0
40 Henry Taylor 11 0
41 Bob Veith 12 0
42 Peter Ashdown 12 0
43 Al Herman 13 0
44 Ivor Bueb NSC 13 0
45 Jimmy Daywalt 14 0
46 Chuck Arnold 15 0
47 Italia Giulio Cabianca 15 0
48 Jim McWithey 16 0
Alemaña Hans Herrmann Ret Ret 0
Jack Fairman Ret Ret 0
Bruce Halford Ret 0
Eddie Sachs Ret 0
Al Keller Ret 0
Dick Rathmann Ret 0
Bill Cheesbourg Ret 0
Don Freeland Ret 0
Ray Crawford Ret 0
Don Branson Ret 0
Bob Christie Ret 0
Bobby Grim Ret 0
Jack Turner Ret 0
Jud Larson Ret 0
Jimmy Bryan Ret 0
Red Amick Ret 0
Len Sutton Ret 0
Pat Flaherty Ret 0
Mike Magill Ret 0
Chuck Weyant Ret 0
Brian Naylor Ret 0
David Piper Ret 0
Mike Taylor Ret 0
Alessandro de Tomaso Ret 0
George Constantine Ret 0
Bob Said Ret 0
Bélxica Alain de Changy NSC 0
Bélxica Lucien Bianchi NSC 0
Italia Maria Teresa de Filippis NSC 0
Pete Lovely NSC 0
Francia Jean Lucienbonnet NSC 0
André Testut NSC 0
Bill Moss NSC 0
Keith Greene NSC 0
Mike Parkes NSC 0
Trevor Taylor NSC 0
Dennis Taylor NSC 0
Tim Parnell NSC 0
Uruguai Asdrúbal Fontes NTS 0
Phil Cade NTS 0
Pos. Piloto MON
USA
HOL
Países Baixos
FRA
Francia
GBR
ALE
Alemaña
POR
Portugal
ITA
Italia
USA
Pts.
Lenda
Cor Resultado
Ouro Gañador
Prata 2º posto
Bronce 3º posto
Verde Remata nos puntos
Azul Non remata nos puntos
Non se califica (NC)
Púrpura Non remata (Ret)
Vermello Non se califica (NSC)
Non se precalifica (NSPC)
Negro Descualificado (DSC)
Branco Non tomou a saída (NTS)
Carreira cancelada (C)
Azul claro Prácticas só (PS)
Piloto de probas dos venres (PP)
(desde 2003 en diante)
En branco Non participou nas prácticas (NPP)
Excluído (EX)
Non chegou (NCG)
  • Negra. Volta rápida (1 punto)
  • Só os 5 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son puntuación total obtida.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]