A. J. Watson
| |
| Nome completo |  A. J. Watson
|
|---|---|
| Bandeira |
|
| Baseada en | Estados Unidos |
| Tempadas en activo | 9 (1950-1953 e 1956-1960) |
| Número de pilotos | Pat Flaherty Rodger Ward Jim Rathmann
|
| Debut | 500 Millas de Indianapolis de 1950 |
| Carreiras | 9 |
| Campionatos de Construtores | 0 |
| Campionatos de Pilotos | 0 |
| Vitorias | 3 |
| Pole positions | 2 |
| Voltas Rápidas | 1 |
| Puntos totais | 0 |
| Derradeiro GP | 500 Millas de Indianapolis de 1960 |
 |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
A. J. Watson , nado en California o 8 de maio de 1924 e finado o 12 de maio de 2014 foi un construtor de coches e xefe de mecánicos estadounidense. Participou desde 1949 ata 1984 nas 500 Millas de Indianápolis, gañou a carreira seis veces como construtor de coches, 3 delas cando formaba parte do Campionato Mundial de Fórmula 1. A súa primeira vitoria como construtor coche chegou en 1956 cando Pat Flaherty logrou a vitoria nese ano na Indy 500. Watson gañara o ano anterior como xefe de equipo de Bob Sweikert.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Nativo do sur de California, Watson chegou a Indianápolis en 1948, pero perdeuse a carreira. Volveu ao ano seguinte cun coche de fabricación caseira e non se clasificou. Durante os seguintes 11 anos, os seus coches non só cualificaban, senón que foron líderes en moitos anos. De 1955 a 1958 asociouse co equipo de John Zink, e desde 1959 con Bob Wilke. Os seus coches dominaron a carreira ata 1964. Malia que a continuou participando durante outras dúas décadas, nunca foi capaz de recuperar a posición privilexiada do seu apoxeo.
En 1964, con moitos equipos seguindo o exemplo de Lotus Watson construíu un par de coches con motor traseiro. Funcionaron razoablemente ben, pero non puideron reproducir o éxito que tivo co seu motor dianteiro "roadster". Construíu coches de motor traseiro monocasco en 1966 e 1967 cun éxito cada vez menor.
De 1969 ata 1977, Watson correu con Eagles e logo construíu unha pequena serie de novos automóbiles derivados do "Watson" en 1977, 1978 e novamente en 1982, baseados nos deseños de Lightning e March antes de retirarse. Frecuentemente aparece na folla de entrada da Indy 500 como un "estratego de carreira" para PDM Racing, aínda que o seu rol co equipo foi en gran parte honorario. Morreu o 12 de maio de 2014 á idade de 90 anos.[1]
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: A. J. Watson |