A. J. Watson

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Watson
O Watson-Offenhauser de 1958 que gañou as 500 Miglia di Monza con Jim Rathmann.
Nome completo A. J. Watson
Bandeira
Baseada en Estados Unidos
Tempadas en activo 9 (1950-1953 e 1956-1960)
Número de pilotos Pat Flaherty
Rodger Ward
Jim Rathmann
Debut 500 Millas de Indianapolis de 1950
Carreiras 9
Campionatos de Construtores 0
Campionatos de Pilotos 0
Vitorias 3
Pole positions 2
Voltas Rápidas 1
Puntos totais 0
Derradeiro GP 500 Millas de Indianapolis de 1960


A. J. Watson , nado en California o 8 de maio de 1924 e finado o 12 de maio de 2014 foi un construtor de coches e xefe de mecánicos estadounidense. Participou desde 1949 ata 1984 nas 500 Millas de Indianápolis, gañou a carreira seis veces como construtor de coches, 3 delas cando formaba parte do Campionato Mundial de Fórmula 1. A súa primeira vitoria como construtor coche chegou en 1956 cando Pat Flaherty logrou a vitoria nese ano na Indy 500. Watson gañara o ano anterior como xefe de equipo de Bob Sweikert.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nativo do sur de California, Watson chegou a Indianápolis en 1948, pero perdeuse a carreira. Volveu ao ano seguinte cun coche de fabricación caseira e non se clasificou. Durante os seguintes 11 anos, os seus coches non só cualificaban, senón que foron líderes en moitos anos. De 1955 a 1958 asociouse co equipo de John Zink, e desde 1959 con Bob Wilke. Os seus coches dominaron a carreira ata 1964. Malia que a continuou participando durante outras dúas décadas, nunca foi capaz de recuperar a posición privilexiada do seu apoxeo.

En 1964, con moitos equipos seguindo o exemplo de Lotus Watson construíu un par de coches con motor traseiro. Funcionaron razoablemente ben, pero non puideron reproducir o éxito que tivo co seu motor dianteiro "roadster". Construíu coches de motor traseiro monocasco en 1966 e 1967 cun éxito cada vez menor.

De 1969 ata 1977, Watson correu con Eagles e logo construíu unha pequena serie de novos automóbiles derivados do "Watson" en 1977, 1978 e novamente en 1982, baseados nos deseños de Lightning e March antes de retirarse. Frecuentemente aparece na folla de entrada da Indy 500 como un "estratego de carreira" para PDM Racing, aínda que o seu rol co equipo foi en gran parte honorario. Morreu o 12 de maio de 2014 á idade de 90 anos.[1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 22 de novembro de 2014. Consultado o 30 de abril de 2016. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]