Luís Casas Pasarín
Luís Casas Pasarín | |||
---|---|---|---|
Información persoal | |||
Nacemento | 16 de abril de 1902 | ||
Lugar de nacemento | Pontevedra | ||
Falecemento | 17 de agosto de 1986 | ||
Lugar de falecemento | Madrid | ||
Posición | defensa | ||
[ editar datos en Wikidata ] | |||
Luís Casas Pasarín, coñecido como Pasarín, nado en Pontevedra o 16 de abril de 1902[1] e finado o 17 de agosto de 1986, foi un futbolista pontevedrés, que xogaba de defensa esquerdo, moi corpulento.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Despois de iniciarse no mundo do fútbol no Club Deportivo Pontevedra e no Pontevedra Athletic Club, Pasarín fichou polo Vigo Sporting. Trala fusión deste equipo en 1923 co Fortuna, Pasarín pasou a formar parte do primeiro equipo do Real Club Celta, sendo un dos primeiros capitáns. En decembro dese mesmo ano acadou o campionato de Galicia, trofeo revalidado nos dous anos seguintes.
O 25 de maio de 1924 debutou coa selección española nas Olimpíadas de París, fronte ao combinado italiano. Xogou 6 partidos coa selección española, o último deles o 19 de decembro de 1926 en Vigo contra Hungría.
Na tempada 1927-28 o Celta volveu acadar o campionato galego. O 30 de decembro de 1928 Pasarín xogou o partido de inauguración do estadio de Balaídos, fronte ao Real Unión de Irún.

Pero para a tempada seguinte, na que apareceu a liga española de fútbol, Pasarín fichou polo Valencia CF. Ao pouco de chegar foille concedida a capitanía do equipo. En 1934 chegou á final da copa de España. Nese ano formaba parella defensiva con Torregaray na dereita, recibindo o dúo o alcume de "Las Columnas de Hércules". Cos anos foi perdendo destreza física, e foi caendo no xogo sucio, converténdose no xogador valencianista máis expulsado desa época. Por outra parte, adoitaba lanzar os golpes francos.
En 1935 deixou o fútbol e incorporouse ao Ministerio de Traballo como funcionario, pero ao pouco tempo incorporouse ás filas do Nacional de Madrid.
Trala guerra civil aprobou o título de adestrador. Iniciouse neste posto coa selección española en 1946. Nese mesmo ano pasou a adestrar ao Valencia, equipo co que ganou a Liga da temporada 1946-47. En 1948 regresou a Vigo para dirixir o Celta, onde estivo até 1951, cando marchou a Portugal a facerse cargo do Porto. En 1953 colleu ao Málaga CF, onde estivo unha tempada. No curso 1955-56 dirixiu o Real Oviedo. Regresou ao Celta entre 1957 e 1959, e volveu ao Oviedo en 1959.
Notas
- ↑ Timiraos, Luís (2022). "O indomable Pasarín". O Dez (9): 10-13.
- ↑ "Vigo rende homenaxe aos seus olímpicos e paralímpicos cun monumento". VigoÉ. 13/10/2016.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Dicionario biográfico de Galicia. Ir Indo Edicións. 2010-2011.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Marcos L. Bacariza (20 de abril de 2008). "Luis Casas Pasarín". Yo jugué en el Celta (en castelán)..
- Nados en Pontevedra
- Nados en 1902
- Finados en 1986
- Futbolistas de Pontevedra
- Defensas de fútbol
- Xogadores do Club Deportivo Pontevedra
- Xogadores do Pontevedra Athletic Club
- Xogadores do Real Vigo Sporting Club
- Xogadores do Celta de Vigo
- Xogadores do Valencia CF
- Xogadores da selección de fútbol de España
- Xogadores da selección de fútbol de Galicia
- Xogadores do Celta de Vigo internacionais coa selección de fútbol de Galicia
- Xogadores do Celta de Vigo internacionais coa selección de fútbol de España
- Futbolistas olímpicos de Galicia
- Futbolistas nos Xogos Olímpicos de 1924
- Adestradores de fútbol de Galicia
- Adestradores da selección de fútbol de España
- Adestradores do Valencia CF
- Adestradores do Celta de Vigo
- Adestradores do FC Porto
- Adestradores do Málaga CF
- Adestradores do Real Oviedo
- Adestradores do Granada CF
- Adestradores do Real Madrid Castilla