Jerome Karle

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Jerome Karle
, e
Jerome Karle
Datos persoais
Nacemento18 de xuño de 1918
LugarNova York Estados Unidos de América Estados Unidos
Falecemento6 de xuño de 2013
LugarAnnandale Virxinia Estados Unidos de América Estados Unidos
Causacancro de fígado
SoterradoColumbia Gardens Cemetery
Nacionalidadeestadounidense
CónxuxeIsabella Karle
Actividade
Campo
  • Fisicoquímica
  • Alma máter
  • City College of New York
  • Universidade Harvard
  • Universidade de Detroit Misericordia
  • Director de teseLawrence O. Brockway
    Contribucións e premios
    Coñecido por
  • desenvolvemento de métodos directos
  • PremiosPremio Nobel de Química (1985)
    editar datos en Wikidata ]

    Jerome Karle, nado o 18 de xuño de 1918 en Nova York e finado o 6 de xuño de 2013 en Annandale (Virxinia), foi un químico estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química en 1985.

    Traxectoria[editar | editar a fonte]

    Tras cursar estudos secundarios na Abraham Lincoln High School de Nova York, pasou a estudar química e física na Universidade de Nova York, na que se graduó en 1937. Posteriormente ampliou estudos na Universidade Harvard, na que levou a cabo un máster en 1938, e para rematar na Universidade de Detroit Misericordia en Míchigan, na que se doutorou en 1944.

    Investigación científica[editar | editar a fonte]

    Involucrouse inicialmente no Proxecto Manhattan para a fabricación da bomba atómica, xunto á súa esposa, Isabella Karle, unha das poucas mulleres involucradas no proxecto.

    Especialista en cristalografía, como director de investigación do Laboratorio de Investigación Naval dos Estados Unidos en Washington iniciou unha colaboración co matemático Herbert A. Hauptman na procura de estruturas cristalinas moleculares de átomos lixeiros para analizar os correspondentes espectros de difracción de raios X dos neutróns e electróns mediante novos métodos matemáticos. Os resultados destes estudos contribuíron de modo decisivo a mellorar o coñecemento de temas de química inorgánica como a determinación de radios iónicos e atómicos de átomos metálicos, as estruturas de complexos inorgánicos e compostos intermetálicos.

    En 1985 foi galardoado, xunto a Herbert A. Hauptman, co Premio Nobel de Química pola súa contribución ao desenvolvemento de métodos directos para determinar estruturas cristalinas.

    Faleceu como consecuencia dun cancro de fígado nun fogar de anciáns.

    Véxase tamén[editar | editar a fonte]

    Ligazóns externas[editar | editar a fonte]