Ei-ichi Negishi
(2010) | |
Nome orixinal | (ja) 根岸 英一 |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 14 de xullo de 1935 Hsinking, Manchukuo (en) |
Morte | 6 de xuño de 2021 (85 anos) Indianapolis, Estados Unidos de América |
Residencia | Indiana (1999–) Estados Unidos de América |
Educación | Universidade de Pensilvania - química orgánica (1960–1963) Universidade de Toquio - química orgánica (1953–1958) |
Actividade | |
Campo de traballo | Química orgánica |
Ocupación | químico, catedrático, investigador |
Empregador | Teijin (en) (1958–1972) Universidade de Hokkaido (pt) Universidade de Syracuse Universidade de Purdue (pt) |
Membro de | |
Profesores | Herbert C. Brown |
Influencias | |
Obra | |
Doutorando | James Tour (pt) |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Obálky knih, |
Eiichi Negishi (根岸 英一 Negishi Eiichi?), nado o 14 de xullo de 1935[1] en Changchun, é un químico xaponés que realizou a maior parte da súa carreira na Universidade Purdue, Estados Unidos.[2] Coñécello polo descubrimento do axuste de Negishi. Foi galardoado en 2010 co Premio Nobel de Química «por desenvolver reaccións químicas con catalizadores de paladio para crear compostos químicos sofisticados» xunto con Richard Heck e Akira Suzuki.[3][4]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Negishi naceu en Changchun, baixo control xaponés, capital do imperio de Manchukuo, agora a capital da provincia de Jilin na República Popular da China. Graduouse na Universidade de Toquio en 1958, e realizou un internado na empresa química e farmacéutica Teijin. Foise a estudar aos Estados Unidos e obtivo o seu doutoramento da Universidade de Pensilvania en 1963 baixo a supervisión do profesor Allan R. Day. En 1966 converteuse nun investigador postdoctoral na Universidade Purdue, e converteuse en profesor asistente en 1968, traballando co galardoado premio Nobel Herbert C. Brown. En 1979 foi nomeado profesor na Universidade de Syracuse. Nese mesmo ano, regresou á Universidade Purdue.
No ano 2000 foi galardoado co premio da Royal Society of Chemistry Sir Edward Frankland Lectureship.[5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Dr. Ei-ichi Negishi Arquivado 21 de novembro de 2010 en Wayback Machine. (en inglés))
- ↑ Anthony Ou. King, Nobuhisa Okukado and Ei-ichi Negishi (1977). "Highly xeral stereo-, rexio-, and chemo-selective synthesis of terminal and internal conjugated enynes by the Pd-catalysed reaction of alkynylzinc reagents with alkenyl halides". Journal of the Chemical Society Chemical Communications: 683. doi:10.1039/C39770000683.
- ↑ Real Academia das Ciencias de Suecia (ed.). "Press release 6 October 2010". Consultado o 6 de outubro de 2010.
- ↑ "Nobel de Química po los avances nas reaccións de carbono". Arquivado dende o orixinal o 14 de outubro de 2010. Consultado o 10 de abril de 2011.
- ↑ "Professor Ei-ichi Negishi". J. Chem. Soc., Perkin Trans. 1 (Royal Society of Chemistry): 9–xii. 2001. doi:10.1039/b009326m.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Química 2010 (en inglés)
- Biografía na páxina do Instituto Nobel 2010 (en inglés)
- Perfil de Ei-ichi Negishi en NNDB (en inglés)
Predecesor: Venkatraman Ramakrishnan, Thomas A. Steitz e Ada Yonath |
Premio Nobel de Química 2010 con Richard Heck e Akira Suzuki |
Sucesor: Dan Shechtman |