Rudolph A. Marcus

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Rudolph A. Marcus
Rudolph A. Marcus en 2005.
Datos persoais
Nacemento21 de xullo de 1923 (100 anos)
LugarMontreal Canadá
ResidenciaEstados Unidos de América Estados Unidos
Nacionalidadecanadense/estadounidense
Cónxuxe
  • Magdalena
  • Actividade
    Campo
  • Química
  • Alma máter
  • Universidade McGill
  • Director de teseCarl A. Winkler
    Contribucións e premios
    Coñecido por
  • Transferencia electrónica
  • Premios
  • Premio Nobel de Química (1992)
  • editar datos en Wikidata ]

    Rudolph "Rudy" Arthur Marcus, nado o 21 de xullo de 1923 en Montreal (Canadá) é un químico e profesor universitario estadounidense, de orixe canadense, galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1992.

    Traxectoria[editar | editar a fonte]

    Estudou química na Universidade McGill, onde se graduó en 1943 e se doutorou en 1946. Posteriormente dedicouse á docencia entre os anos 1956 e 1965 no Instituto Politécnico de Brooklyn, situado na cidade de Nova York, entre 1965 e 1978 na Universidade de Illinois e posteriormente no Instituto Tecnolóxico de California. En 1958 foille concedida a nacionalidade estadounidense.

    Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

    A finais da década de 1950 e a principios da de 1960 formulou a súa teoría sobre as reaccións de redución-oxidación, denominadas redox. Os seus estudos sobre as reaccións unimoleculares e o estado de transición e colisión permitíronlle elaborar en 1952 a Teoría RRKM (Rice–Ramsperger–Kassel–Marcus), ampliación da antecesora Teoría RRK elaborada por Oscar Knefler Rice, Herman Carl Ramsperger e L.S. Kassel nos anos 1927 e 1928.

    En 1956 formulou a chamada Teoría de Marcus, que orixinalmente foi formulada para tratar as reaccións de transferencia electrónica de esfera externa, na que dúas especies químicas non están enlazadas directamente a unha á outra, pero despois foi ampliada ás reaccións de transferencia electrónica de esfera interna, na que dúas especies químicas están unidas por unha ponte química, por Noel S. Hush ( a formulación de Hush coñécese como a teoría de Marcus-Hush). En 1992 foi galardoado co Premio Nobel de Química pola súa contribución á teoría das reaccións de transferencia electrónica nos sistemas químicos.

    Véxase tamén[editar | editar a fonte]

    Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

    Predecesor:
    Richard R. Ernst
    Premio Nobel de Química

    1992
    Sucesor:
    Kary Mullis
    e
    Michael Smith