Otto Paul Hermann Diels

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Otto Paul Hermann Diels
Datos persoais
Nacemento23 de xaneiro de 1876
LugarHamburgo Alemaña Alemaña
Falecemento7 de marzo de 1954 (78 anos)
LugarKiel, Schleswig-Holstein Alemaña Alemaña
ResidenciaAlemaña Alemaña
Nacionalidadealemán
Cónxuxe
  • Paula Geyer (1909)
  • Actividade
    Campo
  • Química
  • Alma máter
  • Universidade de Berlín
  • Director de tese
  • Emil Fischer
  • Alumnos de tese
  • Kurt Alder
  • Karl Wilhelm Rosenmund
  • Contribucións e premios
    Coñecido por
  • Reacción de Diels-Alder
  • Premios
  • Premio Nobel de Química (1950)
  • editar datos en Wikidata ]

    Otto Paul Hermann Diels, nado o 23 de xaneiro de 1876 en Hamburgo, finado o 7 de marzo de 1954 en Kiel, Schleswig-Holstein (Alemaña), foi un químico alemán gañador do Premio Nobel de Química en 1950 compartido con Kurt Alder.

    Biografía[editar | editar a fonte]

    Foi fillo dun profesor de filoloxía da universidade de Berlín. Otto Diels estudou química nesa mesma universidade entre 1895 e 1899, conseguindo o doutoramento este último ano. Tras pasar por diferentes posicións ascendeu a profesor e xefe do departamento de química en 1915. Ao ano seguinte, tomou o posto de profesor de Química na Universidade de Kiel, cargo que non deixou até a súa xubilación en 1945.

    Dous dos seus fillos morreron na segunda guerra mundial.

    Diels faleceu o 7 de marzo de 1954 na súa residencia de Kiel, cidade situada no estado alemán de Schleswig-Holstein.

    Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

    En 1906 descubriu un novo óxido de carbono extremadamente reactivo, o anhídrido malónico.

    Tamén cabe destacar a síntese do esteroide, as de reaccións de deshidroxenación con selenio, as de α-Dicetona, así como de uretano. O seu traballo máis famoso fíxoo en colaboración co seu alumno Kurt Alder, sobre a reacción que leva os seus respectivos nomes: a reacción de Diels-Alder. Recibiron o Premio Nobel de química en 1950 polo seu descubrimento e desenvolvemento da síntese do dieno.

    Véxase tamén[editar | editar a fonte]

    Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

    Predecesor:
    William Francis Giauque
    Premio Nobel de Química

    1950
    compartido con
    Kurt Alder
    Sucesor:
    Edwin Mattison McMillan
    e
    Glenn Theodore Seaborg