Nacionalismo bengalí

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mapa da Bengala unida.

O nacionalismo bengalí (en bengalí: বাঙালি জাতীয়তাবাদ; Bangali Jatiyotabad) é unha forma de nacionalismo cívico que defende a idea de que os bengalís son unha nación. Este é un dos catro principais fundamentais segundo a Constitución de Bangladesh.[1] Ademais, esta idea foi a principal forza impulsora para a creación do estado nación independente de Bangladesh, a través da guerra de liberación de 1971.[2] O pobo bengalí étnico identifícase por ser o falante da lingua bengalí.[3] Ademais de en Bangladesh, os bengalís viven nos estados indios de Bengala Occidental, Tripura, Assam e algunhas partes de Jharkhand, o cal se coñece como a Bengala unida durante o período británico. Despois do renacemento bengalí do século XIX, foi o Movemento Nacionalista Bengalí o que durante catro décadas sacudiu a rexión, o cal incluíu o movemento pola lingua bengalí, a guerra de libración de Bangladesh e culminou coa creación de Bangladesh en 1971.[4][2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "9.Nationalism". bdlaws.minlaw.gov.bd. Constitution of Bangladesh. Consultado o 25 de decembro de 2017. 
  2. 2,0 2,1 Schuman, Howard (1972). "A Note on the Rapid Rise of Mass Bengali Nationalism in East Pakistan". American Journal of Sociology 78 (2): 290–298. JSTOR 2776497. doi:10.1086/225325. 
  3. "Encyclopedia articles about Bengali". www.encyclopedia.com (en inglés). Consultado o 25 de decembro de 2017. 
  4. Asahabur Rahman (17 de decembro de 2017). "Partition, 1947—Whodunnit?". The Daily Star (en inglés). Consultado o 2017-12-25. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]