Saltar ao contido

Nacionalismo arxentino

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bandeira da Arxentina.

O nacionalismo arxentino é un movemento político nacionalista presente na Arxentina. Xurdiu durante a guerra da independencia e as guerras civís, e fortaleceuse durante a década de 1880.

Ao longo da historia da Arxentina existiron ondas de interese renovado no nacionalismo, en resposta a eventos como a segunda guerra mundial, o Proceso de Reorganización Nacional e as protestas de decembro de 2001.

José de San Martín, Juan Manuel de Rosas e Juan Domingo Perón son considerados polo nacionalismo arxentino como unha liña de continuidade histórica.[1]

A moderna Arxentina formou outrora parte do Vicerreinado do Río da Prata, parte do Imperio Español. A captura do rei de España durante a Guerra da Independencia española comezou a Guerra da Independencia da Arxentina. Estaba baseado no principio da retroversión da soberanía dos pobos: co rei ausente, a soberanía volveu aos seus súbditos que daquela eran capaces de gobernarse.

  1. Chaneton, p. 37

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Cavaleri, Paulo (2004). La restauración del Virreinato: orígenes del nacionalismo territorial Argentino (en castelán). Bos Aires: Universidad Nacional de Quilmes. ISBN 987-558-031-7. 
  • Chaneton, Juan Carlos (1998). Argentina: La ambigüedad como destino (en castelán). Bos Aires: Editorial Biblos. 
  • Devoto, Fernando; Nora Pagano (2009). Historia de la Historiografía Argentina (en castelán). Bos Aires: Sudamericana. ISBN 978-950-07-3076-1. 
  • Galasso, Norberto (2011). Historia de la Argentina, Tomo I&II. Bos Aires: Colihue. ISBN 978-950-563-478-1. 
  • Goebel, Michael (2011). Argentina's Partisan Past: Nationalism and the Politics of History. Liverpool: Liverpool University Press. ISBN 978-1846312380. 
  • Rosa, José María (1974). Defensa y pérdida de nuestra independencia económica (en castelán). Bos Aires: A. Peña Lillo Editor.