Portal:Música clásica

A música clásica é a corrente musical que comprende principalmente a música producida ou baseada nas tradiciones de la música occidental, tanto litúrxica como secular. Abrangue un periodo de tempo que vai aproximadamente dende o século XI á actualidade, e inclúe o período clásico e outros. As normas centrais desta tradición foron codificadas entre 1550 e 1900, período que é coñecido como o período da práctica común. As principais divisións temporais da música occidental son as seguintes: música antiga, que inclúe a música medieval (500-1400) e a música renacentista (1400-1600); o período da práctica común, que inclúe a música barroca (1600-1750), a música clásica (1750-1820), e a música romántica (1804-1910); e a música do século XX e música contemporánea. A música clásica distínguese da música popular e de outras formas musicais non europeas pola súa característica notación musical simbólica, en uso dende aproximadamente o século XVI. Dita notación permite aos compositores prescribir de xeito detallado o tempo, a métrica, o ritmo, a altura e a execución precisa de cada peza musical. Isto limita o espazo para a improvisación ou a ornamentación ad libitum, que son frecuentes na música artística non europea e na música popular. Outra característica é que mentres a maioría dos estilos «populares» tenden a desenvolverse arredor do xénero da canción, a música clásica tense caracterizado polo desenvolvemento de formas e xéneros musicais altamente sofisticados, e polo uso dunha moi variada e complexa instrumentación. O termo "música clásica" non apareceu ata principios do século XIX, nun intento de canonizar o período dende Johann Sebastian Bach ata Beethoven como a idade dourada. A primeira referencia que temos do termo "música clásica" aparece no Oxford English Dictionary, en torno a 1836. Amosar máis contido destacado Artigo destacado O Traité d’instrumentation et d’orchestration (traducible ao galego como Tratado de instrumentación e orquestración) é unha obra publicada por Hector Berlioz en 1844, que trata sobre a composición musical, considerada desde o punto de vista dos instrumentos e da orquestra. Unha segunda edición, corrixida e aumentada, apareceu en 1855 con Le Chef d'orchestre, théorie de son art, consagrado á dirección de orquestra. Dedicado ao rei de Prusia Federico Guillerme IV, ilustrado con numerosas citas de óperas e de obras sinfónicas dos grandes mestres clásicos a partir de Mozart, o Traité aborda a técnica das diferentes familias de instrumentos musicais, as súas tesituras, os seus modos de transposición, as súas dinámicas e a súa axilidade, pero tamén o carácter particular dos seus timbres e as posibilidades ofrecidas pola súa asociación. Berlioz dá a continuación un panorama das posibilidades de escritura e de organización para a orquestra tal e como se presentaba no século XIX. Malia o seu carácter teórico, o autor integrou esta obra, traducida en vida do autor ao inglés, ao alemán, ao español e ao italiano, como «opus 10» no catálogo das súas obras. Boa guía para o coñecemento e o emprego dos recursos da orquestra, segundo François-Joseph Fétis en 1868, convertida nunha verdadeira biblia para os aprendices de compositor, mesmo nos nosos días, segundo Henry Barraud en 1989, o Traité de Berlioz mantense como unha obra de referencia en musicografía e unha fonte de inspiración principal para os músicos de orquestra, pola súa aproximación novidosa da música, considerada como «materia sonora» que se expresa no espazo-tempo. Imaxe destacada Manuscrito da Polonesa Op 53 de Frédéric Chopin. Vexa o artigo polonesa. Sabías que... ... Wolfgang Amadeus Mozart compuxo un canon chamado Leck mich im Arsch, que significa Bícame o cu? ... en 1859 espallouse por toda Italia o lema "Viva VERDI" como acrónimo de Viva Vittorio Emanuele Re D'Italia (Viva Vittorio Emmanuele Rei de Italia), referido a Vittorio Emmanuele II, daquela rei de Sardeña? ... o xénero da melodía galega iniciado por Marcial del Adalid ten como precedentes o lied alemán e a mélodie? Este mes Máis aniversarios... Categorías Queres atopar artigos relacionados coa música clásica? Proba buscando nas seguintes categorías: ▼ Música clásica ► Personalidades da música clásica ► Música antiga ► Música contemporánea ► Ópera ► Portal:Música clásica ► Música do século XX Biografía destacada Claudio Abbado, nado en Milán o 26 de xuño de 1933 e finado en Boloña o 20 de xaneiro de 2014, foi un director de orquestra italiano. En 2013 foi nomeado senador vitalicio no Senado de Italia. Abbado estivo á fronte de catro das institucións máis importantes da música europea, o Teatro alla Scala de Milán, a London Symphony Orchestra, a Wiener Staatsoper, e a Berliner Philharmoniker. O seu interese por formar e achegar a música clásica á xente nova materializouse en proxectos como a European Union Youth Orchestra en 1978 ou a Gustav Mahler Jugendorchester en 1986. Abbado destacou tamén pola difusión da música contemporánea, especialmente do compositor italiano Luigi Nono, de quen estreou varias obras. O seu traballo discográfico abrangue todo o gran repertorio, tanto sinfónico como operístico, dos séculos XIX e XX. Realizou gravacións dos ciclos sinfónicos máis importantes: sinfonías e música coral de Johannes Brahms, sinfonías de Gustav Mahler, Piotr Ilich Tchaikovski, Sergei Prokofiev, Modest Mussorgsky, Antonín Dvořák e Wolfgang Amadeus Mozart. No que respecta ao repertorio operístico, Abbado realizou gravacións de grande éxito, especialmente das óperas de Rossini La Cenerentola e Le nozze di Figaro, e sobre todo a súa gravación de Carmen protagonizada por Teresa Berganza e Plácido Domingo. Abbado foi considerado por moitos, xunto con Riccardo Muti, un dos sucesores da tradición italiana encarnada por Arturo Toscanini e Victor de Sabata. Cita destacada Son destacado Cuarto movemento ("Entrückung", sehr langsam) do Cuarteto nº 2 con soprano de Arnold Schönberg, interpretado polo Carmel String Quartet. Vexa o artigo atonalismo. Artigos de calidade e bos Artigos de calidade (33) Xeral: Concerto delle donne, Erschallet, ihr Lieder, erklinget, ihr Saiten! BWV 172, Estrea da Sinfonía n.º 7 de Shostakovich en Leningrado, Gran viaxe da familia Mozart, Le Sacre du printemps, Mozart en Italia, Poruchik Kizhe (Prokofev), sinfonía coral, Sinfonía núm. 3 (Górecki), Sinfonía nº 8 (Mahler), Sinfonía nº 8 (Sibelius), Traité d'instrumentation et d'orchestration, Tristan und Isolde Biografías: Claudio Abbado, Johann Sebastian Bach, Walter Bache, Georges Bizet, Rebecca Clarke, Edward Elgar, Kathleen Ferrier, Angela Gheorghiu, Georg Friedrich Händel, Jane Joseph, Carlos López García-Picos, Gustav Mahler, Eugenia Osterberger, Krzysztof Penderecki, Manuel Quiroga Losada, Jean Sibelius, Richard Wagner Listas: Canon de Bayreuth, Concertos para piano de Wolfgang Amadeus Mozart, Música para piano de Gabriel Fauré Artigos bos (7) Xeral: Píseň bohatýrská, Schachnovelle (ópera), Six moments musicaux (Rachmaninov) Biografías: Clara Clemens, Einojuhani Rautavaara Listas: Obras variadas para piano só (Rachmaninov), Sinfonías espurias ou de dubidosa autoría de Wolfgang Amadeus Mozart Proxectos relacionados Música • Música escénica • Música contemporánea Portais relacionados Ballet Música Ópera Proxectos irmáns en Commons