Edificio do Colexio Oficial de Aparelladores e Arquitectos Técnicos de Pontevedra
Edificio do Colexio Oficial de Aparelladores e Arquitectos Técnicos de Pontevedra | |
---|---|
Fachadas na praza do Peirao e na rúa do Barón | |
Edificio | |
Tipo | Casa señorial |
Enderezo | Rúa Enfesta de San Telmo, 23 |
Localización | Pontevedra |
Coordenadas | 42°26′05″N 8°38′45″O / 42.434611111111, -8.64575Coordenadas: 42°26′05″N 8°38′45″O / 42.434611111111, -8.64575 |
Propietario | Colexio Oficial de Aparelladores e Arquitectos Técnicos de Pontevedra |
Uso(s) | Sede do Colexio Oficial de Aparelladores e Arquitectos Técnicos de Pontevedra |
Construción | |
Inicio | século XIX |
Construción | 1931 |
Remate | 1955 |
Remodelación | 2005 |
Dimensións | |
Superficie | 1 800 m2 |
Plantas | 4 (planta baixa + 2 andares + faiado) |
Equipo | |
Arquitecto(s) | Juan Argenti Navajas (reforma de 1955) Celestino García Braña (reforma de 2005) |
[ editar datos en Wikidata ] |
O edificio do Colexio Oficial de Aparelladores e Arquitectos Técnicos de Pontevedra é unha casa señorial de principios do século XX na cidade de Pontevedra.
Localización
[editar | editar a fonte]O edificio está situado no número 23 da rúa Enfesta de San Telmo, no centro histórico de Pontevedra, con fachadas para a praza do Peirao e a rúa do Barón.[1] Está en fronte do pazo dos Condes de Maceda, actual Parador de Turismo de Pontevedra.[2]
Historia
[editar | editar a fonte]Existen referencias dun edificio nesta localización desde o século XV.[3] Nun plano da cidade de 1856 do cartógrafo e tenente coronel de enxeñeiros Francisco Coello de Portugal y Quesada xa se recolle a existencia dunha construción neste espazo. A casa pertenceu ao empresario e filántropo Casimiro Gómez Cobas.[1] No ano 1931 engadíuselle un piso a outro xa existente, pero non foi ata mediados dos anos 50 do século XX cando, segundo o proxecto do arquitecto Juan Argenti Navajas, engadíuselle un andar máis cun faiado baixo a cuberta, que configurou a súa estrutura actual.
En 2002, o Colexio Oficial de Aparelladores e Arquitectos Técnicos de Pontevedra comprou o edificio e adxudicou a súa restauración ao arquitecto Celestino García Braña. As obras empezaron en marzo de 2004[4] e o edificio inaugurouse como sede do Colexio de aparelladores da provincia de Pontevedra o 25 de maio de 2005[2][5] para prestar servizo aos colexiados de toda a provincia.[6]
Descrición
[editar | editar a fonte]O edificio ten unha superficie de 1800 metros cadrados, divididos en planta baixa, dous andares e faiado.[1]
É un edificio exento[7] de pedra de planta rectangular. A fachada exterior presenta unha gran cheminea de pedra na parte dereita da fachada norte e arcos rebaixados nas fiestras do primeiro e segundo andares. Na fachada da rúa Barón presenta no primeiro piso un balcón ao longo da fachada e no segundo piso un balcón no centro e dúas galerías nos extremos.[4] Na planta baixa as xanelas e portas están protexidas con elementos de aceiro corten, que amosan un deseño de acuñados en forma de folla de carballo que achegan luminosidade ao interior. No tellado, a cuberta de tellas está rematada nos laterais das fachadas sur e norte con prominentes gárgolas de cobre.
No interior o edificio está presidido por unha bóveda invertida azul a 12 metros de altura que coroa o oco das escaleiras do edificio[2][3] e onde os focos simulan un aspecto estrelado.[8] As escaleiras terminan nun espazo libre na planta baixa no que conflúen as dúas entradas. No faiado ábrese unha xanela na fachada norte que ilumina diagonalmente o interior. Os chans son de madeira e o formigón á vista e a madeira constitúen a base da estrutura.[3] Os tabiques interiores están pintados ao óleo e as varandas das escaleiras están realizadas en cristal. A planta baixa alberga unha sala de exposicións e unha área de atención ao público, a primeira despachos e biblioteca,[9] a segunda sala de xuntas, aulas de formación e despacho do decano do colexio e o baixo cuberta un arquivo.[3]
Galería
[editar | editar a fonte]-
Fachada norte do edificio
-
O edificio na praza do Peirao
-
O edificio e a fonte de 1876 de Alejandro Sesmero coa escultura da deusa romana Fama
-
O edificio tras as laranxeiras da praza
-
Plano de 1856 coas edificacións da praza do Peirao (Muelle) ou da Plancha no número 11
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 "El Colegio de Aparejadores ultima la compra del caserón de la plaza del Muelle". La Voz de Galicia (en castelán). 22 de xaneiro de 2002.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "El Colegio de Aparejadores concluye la rehabilitación de su nueva sede en el casco histórico". La Voz de Galicia (en castelán). 21 de maio de 2005.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 "Historia y modernidad se dan la mano". La Voz de Galicia (en castelán). 21 de abril de 2004.
- ↑ 4,0 4,1 "Comienzan las obras para la sede del Colegio de Aparejadores". La Voz de Galicia (en castelán). 19 de marzo de 2004.
- ↑ "REAL DECRETO 487/1983 de 18 de febrero, sobre reforma de los Estatutos del Consejo General y de los Colegios Oficiales de Aparejadores y Arquitectos Técnicos aprobados por Real Decreto 1471/1977 de 13 de mayo, y creación, por segregación, de los Colegios de Ibiza-Formentera y Menorca." (PDF). Boletín Oficial del Estado (en castelán). 14 de marzo de 1983.
- ↑ "El Colegio de Aparejadores inaugura sede en el centro histórico de Pontevedra". La Voz de Galicia (en castelán). 25 de maio de 2005.
- ↑ "El Colegio de Aparejadores estrena su nueva sede oficial en la zona monumental de Pontevedra". La Voz de Galicia (en castelán). 25 de maio de 2005.
- ↑ "Los aparejadores esperan que su nueva sede sea un símbolo en la ciudad". La Voz de Galicia (en castelán). 2 de outubro de 2005.
- ↑ "La sede del Colegio de Aparejadores abrirá a principios del 2005". La Voz de Galicia (en castelán). 22 de marzo de 2004.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Edificio do Colexio Oficial de Aparelladores e Arquitectos Técnicos de Pontevedra |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Varios autores. Sede del Colegio Oficial de Aparejadores y Arquitectos de Pontevedra. Ed. COAAT. Pontevedra 2006.