Igrexa de San Bartolomeu de Pontevedra
| Igrexa de San Bartolomeu de Pontevedra | |
|---|---|
 Fachada da igrexa | |
| Datos xerais | |
| País | España |
| Tipo | Igrexa |
| Advocación | San Bartolomeu |
| Localización | Pontevedra |
| Coordenadas | 42°25′59″N 8°38′33″O / 42.433055555556, -8.6425 |
| Culto | |
| Culto | Católico |
| Diocese | Santiago de Compostela |
| Arquitectura | |
| Construción | século XVII |
| Estilo | Barroco |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
A Igrexa de San Bartolomeu é un edificio relixioso católico da cidade de Pontevedra. A igrexa foi construída a finais do século XVII en estilo barroco como lugar de culto e actividades pastorais para o colexio xesuíta contiguo. A igrexa foi dedicada a San Bartolomeu cando se converteu en parroquia en 1836.
Localización
[editar | editar a fonte]O edificio está situado na rúa Sarmiento, preto da antiga Porta de Santa Clara - ou Rocheforte - das antigas murallas da cidade. O colexio da Compañía de Xesús contiguo forma parte hoxe do complexo museístico da cidade, o Museo de Pontevedra.[1]
Historia
[editar | editar a fonte]A igrexa foi construída entre 1695 e 1714 polos xesuítas segundo os planos da súa igrexa do Gesù en Roma. Como parte do complexo do colexio dos xesuítas, utilizouse para as actividades pastorais e espirituais dos estudantes do colexio que os xesuítas dirixiron na cidade entre 1650 e 1767, ano da súa expulsión de España. Foi consagrada e aberta ao culto o 14 de xullo de 1714.[2][3]
O lugar para a construción da igrexa foi elixido en 1685. Pedro Monteagudo deseñouna, baseándose no modelo da igrexa do Gesù (Roma). A igrexa sobreviviu ao terremoto de Lisboa de 1755, pero engadíronse contrafortes no lado esquerdo para asegurala e reforzar os cimentos.[4][5]
A igrexa foi convertida en parroquia en 1836, substituíndo e tomando o nome da antiga igrexa de San Bartolomeu o Vello, que ocupaba o lugar onde hoxe se atopa o Teatro Principal de Pontevedra.[6]
Descrición
[editar | editar a fonte]Esta nova igrexa de San Bartolomeu é un edificio grande e solemne e un dos poucos exemplos existentes en Galicia de arquitectura barroca italiana, moi diferente do barroco galego. Con esta igrexa introduciuse en Galicia o chamado Barroco Internacional.[7]
A igrexa ten planta de cruz latina disposta nun rectángulo. Consta de tres naves de tres tramos e un transepto cunha capela principal entre dúas sancristías. Lembra ás igrexas italianas dedicadas ao "Nome de Xesús", como o Gesù de Ferrara, o Gesù de Lecce ou a Igrexa dos Gesuiti de Venecia, entre outras. As naves laterais están cubertas con bóvedas de aresta por tramos e a nave principal con bóveda de canón. A cúpula levántase sobre pendentes. No interior hai importantes esculturas da escola valisoletana, como a Madalena Penitente, da escola barroca de Santiago de Compostela (de Silveira e Gambino) e esculturas de Pedro de Mena.[8]
Nun altar do interior da igrexa hai unha escultura da Virxe do O (Virxe da Expectación), patroa da cidade de Pontevedra.[9]
Na fachada, as seis grandes columnas dóricas, os campanarios e o frontón superior son característicos do barroco xesuítico. Tamén se atopa nela o escudo de armas da familia Pimentel, na parte superior da porta de entrada do colexio un grande escudo de pedra de España e no centro, unha escultura da Virxe María nun nicho.[10]
Galería
[editar | editar a fonte]-
Nave central da igrexa -
A igrexa de noite -
Fachada con columnas dóricas -
A Madalena Penitente -
Escudo de armas de España na parte superior da fachada -
Contrafortes sostendo o lado lateral eslquerdo -
Pasadizo baixo os contrafortes -
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "San Bartolomé, de templo jesuita a parroquial". La Voz de Galicia (en castelán). 7 de xuño de 2014.
- ↑ "Tres siglos de historia del templo de San Bartolomé". La Voz de Galicia (en castelán). 11 de marzo de 2014.
- ↑ "El retablo roto de San Bartolomé ya cuenta con un proyecto de restauración". La Voz de Galicia (en castelán). 22 de maio de 2018.
- ↑ "Pontevedra". Televisión Española (en castelán). 26 de xaneiro de 2020.
- ↑ "Tricentenario de la iglesia de San Bartolomé". Pontevedra Viva (en castelán). 27 de febreiro de 2014.
- ↑ "Hallan restos de la iglesia de San Bartolomé el Viejo bajo las ruinas del Liceo Casino". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de novembro de 2018.
- ↑ "Tricentenario de la iglesia de San Bartolomé". Pontevedra Viva (en castelán). 27 de febreiro de 2014.
- ↑ "La iglesia pontevedresa de San Bartolomé cumple tres siglos". Faro de Vigo (en castelán). 10 de marzo de 2014.
- ↑ "Pontevedra celebra la festividad de la patrona de la ciudad, la Virgen de la O". Diario de Pontevedra (en castelán). 19 de decembro de 2016.
- ↑ "Iglesia de San Bartolomé". Guía Repsol (en castelán). 11 de xaneiro de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Igrexa de San Bartolomeu de Pontevedra  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Aganzo, Carlos (2010). Pontevedra. Ciudades con encanto (en castelán). El País-Aguilar. p. 61. ISBN 978-8403509344.
- Fontoira Surís, Rafael (2009). Pontevedra monumental. Deputación de Pontevedra. p. 305-306. ISBN 978-84-8457-327-2.
- Ribeiro Tobío, Elvira (2008). Descubrir Pontevedra (en castelán). Edicións do Cumio. ISBN 9788482890852.
- Fortes Bouzán, Xosé (1993). Historia de la Ciudad de Pontevedra (en castelán). Gaesa. p. 129-135. ISBN 9788488254207.
