Eulogio Rodríguez González
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 14 de setembro de 1916  (107 anos)Carracedo, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | membro da resistencia |
| Familia | |
| Irmáns | Antonio Rodríguez González e Agustín Rodríguez González |
Eulogio Rodríguez González, nado en Vilar de Carracedo (Carracedo, A Peroxa) o 14 de setembro de 1916, foi un guerrilleiro antifranquista galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Agustín Rodríguez Incógnito. Instalado en Langreu co seu pai que tiña unha tenda de tecidos e vendía polas aldeas, afiliouse á CNT e formouse en La Felguera. Cando se produciu o golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 estaba en Sama, incorporouse á CNT. Combatiu no exército republicano na fronte norte, foi capturado polos franquistas na fronte de Bilbao e internado no campo de Miranda de Ebro. Despois pasou a un batallón de traballo na fronte de Madrid. En liberdade condicional, regresou a Galicia en 1940 onde retomou o oficio de vendedor ambulante de tecidos en Sama e León. Co seu irmán fuxido, Antonio, formaron un grupo guerrilleiro que actuou nos Peares e na Peroxa xunto con Salvador Gil Moure e Clemente Justo Quiroga Vázquez, e do que formaban parte os enlaces Lino Fernández Rodríguez, o seu pai Agustín Rodríguez e Severo Rodríguez Peleteiro. En agosto de 1941 marcharon a Sabadell e desde alí participou na orde de matar a Salvador Gil Moure. Detiveron ao seu pai Agustín e outros colaboradores e enlaces o 13 de febreiro de 1942.[1][2] Dedicouse ao straperlo e foi detido en Barcelona o 21 de xuño de 1943. Pasou co seu irmán Antonio clandestinamente a Francia no verán de 1944.
Participou na Operación Reconquista de España entrando en España o 4 de outubro de 1944 coa Brigada 21 da 204 División, comandada polo asturiano Gabriel Pérez. Con José Andrés Benito Vindel, Esteban Rueda de la Hera e o seu irmán Antonio adentráronse en España, logo de pasar o Ebro atravesaron o Maestrazgo e presentáronse en Tragacete vía Teruel, nos Montes Universales. Utilizaba o nome de Ramón Iglesias Iglesias. Descubertos e perseguidos, foron cercados en Tragacete o 13 de xaneiro de 1945; José Andrés e Esteban foron abatidos e os irmáns Rodríguez lograron fuxir. Foron localizados o día 27 en Cañizares, Antonio foi abatido e Eulogio capturado dous días despois. Entrou na prisión de Cuenca o 30 de xaneiro. Foi xulgado en consejo de guerra o 4 de decembro, xunto con Mariano Muñoz Magro, e condenado a 30 anos por auxilio á rebelión. Foi conducido a Ocaña en xaneiro de 1946, despois trasladado a Alcalá de Henares e finalmente a Burgos. Pasou quince anos na cadea, saíndo en liberdade condicional da Prisión Central de Burgos o 21 de decembro de 1958,[3] e estableceuse en Sabadell. Despois retornou a Carracedo.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Carmen Tresguerras en 1966 e foi pai de Agustín Rodríguez Tresguerras.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ El Pueblo Gallego, 18-2-1942, p. 5.
- ↑ La Región, 17-2-1942.
- ↑ BOE, 26-1-1959, p. 1498.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Cava, Salvador F. (2006). Los guerrilleros de Levante y Aragón. Cuenca: Tomebamba.
- El guerrillero desconocido (1945, un maqui en la cárcel de Cuenca).