Negreira

Negreira
Casa do Concello.
Situación
Xentilicio	negreirés - nicrariense
Xeografía
Provincia	Provincia da Coruña
Comarca	Comarca da Barcala
Poboación	7.009 hab. (2014)
Área	115,1 km²
Densidade	60,89 hab./km²
Entidades de poboación	18 parroquias
Capital do concello	Negreira
Política (2015)
Alcalde	pendente de escolla
Concelleiros	BNG: 0 PPdeG: 5 PSdeG-PSOE: 6 Outros: C's 2
Eleccións municipais en Negreira
Uso do galego (2011)
Galegofalantes	73,04%
Na rede
www.concellodenegreira.gal
concello@negreira.com

Negreira é un concello da provincia da Coruña, pertencente á comarca da Barcala.

Segundo o IGE, en 2014 tiña 7.009 habitantes (7.079 no 2012, 7.077 no 2011, 7.029 no 2010).

O seu xentilicio é negreirés ou nicrariense.

Xeografía

Situación

Linda ó norte co concello da Baña e Santa Comba, ó sur con Brión, Noia e Outes, ó leste con Ames e ó oeste con Outes e Mazaricos. Está comunicado con Santiago de Compostela a través da estrada AC-543 (Santiago-Bertamiráns) e a LC-450, que chega á vila de Negreira e segue até Muxía pola Pereira.

A vila de Negreira está situada á beira do río Tambre.

Demografía

Censo total 2014	7.009 habitantes
Menores de 15 anos	920 (13.12 %)
Entre 15 e 64 anos	4.352 (62.09 %)
Maiores de 65 anos	1.737 (24.78 %)

Fonte: Instituto Nacional de Estadística, INE 1857-2011

Evolución da poboación de Negreira   Fontes: INE e IGE.
1900	1930	1950	1981	2004	2009	2011	2012	2013	2014	2015	2016
5.847	6.958	8.440	7.771	6.497	6.941	7.077	7.079	7.091
(Os criterios de rexistro censual variaron entre 1900 e 2004, e os datos do INE e do IGE poden non coincidir.)

Historia

No monte Corzán consérvanse megálitos. En Espiñaredo hai un conxunto de mámoas, con 32 pedras cunhas medidas de 32 metros de diámetro e 5 de altura. En Logrosa atopáronse dúas esculturas antropomorfas en posición hierática, con brazos e mans ben definidos, que se conservan nun museo compostelán^{[Cómpre referencia]}. Hai restos de poboados castrexos en Logrosa, Vilachán, Xallas e Broño.

O asentamento de Nicraria Tamara (por estar situada á beira do Tambre) ten a súa orixe na idade antiga, vinculado a unha explotación de minas de prata. No ano 876 o rei Afonso III o Magno concedeu o feudo de Negreira ó bispo compostelán Sisando. No ano 979 houbo unha incursión normanda que arrasou a vila, reconstruída no ano 1113.

Os Reis Católicos declaran á vila Foro Real, o que supón a súa independencia do mando episcopal. Esta concesión foi renovada por Carlos I no 1520.

Cultura

Patrimonio

O Pazo do Cotón, situado ó pé do Camiño Real, é unha construción dos séculos XVII-XVIII, se ben está documentado xa desde moito tempo antes. Ten claustro e tripla arcada na porta da capela. Balaustrada barroca, piso superior cunha galería de grandes piares.

Economía

Fundamentalmente baseada no sector primario: agricultura e gandería. No concello cultívase principalmente: millo, pataca e cultivos forraxeiros. Unha importante superficie fértil reservase á herba campía para pasto do gando (maioritariamente vacún). Na gandería explótanse principalmente o gando bovino e na parte do vacún as frisoas leiteiras. A produción leiteira ten certa importancia, as cooperativas da bisbarra fundaron Feiraco que hoxe é unha das maiores empresas leiteiras de capital galego.

Durante a Guerra Civil e a Segunda Guerra Mundial, houbo unha explotación mineira de tungsteno, se ben actualmente esas minas están pechadas.

Galería de imaxes

Artigo principal: Galería de imaxes de Negreira.

• 

  Bosque á beira de Negreira

• 

  Pazo do Cotón

• 

  Pazo do Cotón

• 

  Placa a Xulián Magariños.

• 

  Monumento á vaca (autor: M. Castelo)

Lugares de Negreira

Para unha lista completa de tódolos lugares do concello de Negreira vexa: Lugares de Negreira.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina do concello nicrariense