Ivo Andrić

Ivo Andrić
Nacemento	9 de outubro de 1892 e 10 de outubro de 1892
Lugar de nacemento	Dolac
Falecemento	13 de marzo de 1975
Lugar de falecemento	Belgrado
Soterrado	Novo Cemitério de Belgrado
Nacionalidade	República Federal Socialista de Iugoslavia, Imperio Austrohúngaro, Reino dos Sérvios, Croatas e Eslovenos, Reino de Iugoslavia e Estado dos Eslovenos, Croatas e Serbios
Alma máter	Universidade de Graz, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Zagreb, Universidade de Viena e Faculty of Philosophy of the Jagiellonian University
Ocupación	escritor, novelista, diplomático, poeta e ensaísta
Cónxuxe	Milica Babić-Jovanović
Xéneros	Novela, relato curto
Coñecido por	Na Drini ćuprija, Omerpaša Latas, Ex Ponto, Travnik Chronicle, O Pátio Maldito, O priči i pričanju, sen etiquetar e Most na Žepi
Premios	Premio Nobel de Literatura, Order of the Hero of Socialist Labour e Ordem de Mérito da Águia Alemã
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Ivo Andrić, nado en Dolac o 9 de outubro de 1892 e finado en Belgrado o 13 de marzo de 1975, foi un escritor iugoslavo en serbocroata. Gañou o Premio Nobel de Literatura en 1961.

Traxectoria

Ivan Andrić naceu preto de Travnik (Bosnia e Hercegovina, entón parte de Austria-Hungría) nunha familia católica de bosníacos croatas de Saraxevo. Comezou a súa educación no instituto desa cidade, continuando os seus estudos en Zagreb, Viena e Cracovia. Debido ás súas actividades políticas as autoridades austríacas detivérono durante a primeira guerra mundial.

Cando se formou o Reino dos Serbios, Croatas e Eslovenos ( despois denominado Reino de Iugoslavia), Andrić ocupou diversos postos diplomáticos, incluído o de embaixador en Alemaña (1939-1941), onde tentou impedir o encarceramento de moitos intelectuais polacos, atopando obstáculos do seu propio goberno, polo que presenta a súa dimisión, retirouse a vivir en Belgrado.

Andrić publicou o seu primeiro poema en 1911. O material da súa literatura tómao da historia, folclore e cultura da súa Bosnia natal. Andrić escribiu as súas primeiras obras en lingua croata (30 % da súa obra), pasando despois a escribir en lingua serbia (70 % da súa obra), mentres apoiaba a noción dunha lingua serbocroata, como a maioría dos serbios e croatas contemporáneos.

Obras

• Put Alije Đerzeleza (A viaxe de Alija Đerzelez), 1920.
• Na Drini ćuprija (A ponte sobre o Drina), 1945. Traducido ao galego por Jairo Dorado Cadilla.
• Gospođica (Señorita), 1945.
• Travnička hronika (A crónica de Travnik), 1945.
• Priča o vezirovom slonu (O elefante de Vizier), 1948.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Fundación Ivo Andrić (en inglés)