Mo Yan

Mo Yan
Nome completo	管谟业
Alcume	Mo Yan ("don't speak")
Nacemento	17 de febreiro de 1955
	Gaomi
Nacionalidade	República Popular da China
Educado en	People's Liberation Army Academy of Art e Universidade Normale de Pequim
Ocupación	escritor, novelista, mestre e guionista
Coñecido/a por	Red Sorghum, The Republic of Wine e Life and Death Are Wearing Me Out
Premios	Premio Nobel de Literatura e Premio Nonino
[ editar datos en Wikidata ]

Guan Moye (en chinés tradicional 管謨業, en chinés simplificado 管谟业, en pidgin Guǎn Móyè), nado en Gaomi (Shandong) o 17 de febreiro de 1955, é un escritor chinés, máis coñecido co pseudónimo de Mo Yan (en chinés tradicional 莫言, en pidgin Mò Yán), que significa "Non fales". Foi galardoado co Premio Nobel de Literatura en 2012.

Acadou sona en occidente especialmente pola adaptación cinematográfica que o director Zhang Yimou fixo dunha das súas novelas, co título de Hang gao Liang ("Sorgo vermello").

Traxectoria

Naceu na provincia de Shandong, nunha familia de granxeiros. Deixou a escola durante a Revolución Cultural para traballar nunha fábrica de petróleo. Con 20 anos alistouse no Exército Popular de Liberación, as actuais forzas armadas do seu país, e nesa época comezou a escribir. En 1981 publicou a súa primeira novela. En 1984 obtivo un posto na Escola de Arte e Literatura do Exército, o que lle permitiu dedicar máis tempo a escribir. En 1996 publicou 丰乳肥臀 ("Grandes peitos anchas cadeiras"), novela que foi prohibida en China, e no que desde unha visión feminina revisa case un século da historia do seu país.

Estilo

O seu estilo foi comparado co realismo máxico de Gabriel García Márquez ou mesmo con Franz Kafka, William Faulkner ou Fiódor Dostoievski debido á súa introspección e a análise que fai da crueza do home e a sociedade. Realismo alucinatorio segundo a Academia Sueca. Emprega unha lingua cruel e elegante ao tempo. Inzada de imaxes imposibles por veces estremadamente violentas e en ambientes rurais, onde as mulleres sofren inxustizas e a sociedade abondas mostras de abuso de poder, corrupción e submisión. E resulta especialmente hábil en contar historias desta sorte evitando a peneira da censura chinesa.

Adaptacións

Varias das súas novelas foron levadas ao cine:

• Hóng Gāoliáng (1987; dirixida por Zhang Yimou)
• Xìngfú Shíguāng (2000; dirixida por Zhang Yimou).
• Nuǎn (2003; dirixida por Huo Jianqi)