Carl Spitteler

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Saltar ata a navegación Saltar á procura
Carl Spitteler
Carl spitteler 1905.jpg
Nome completoCarl Friedrich Georg Spitteler
AlcumeCarl Felix Tandem e Felix Tandem
Nacemento24 de abril de 1845
 Liestal
Falecemento29 de decembro de 1924
 Lucerna
SoterradoFriedhof Friedental
NacionalidadeSuíza
Alma máterUniversidade de Zúric
Ocupaciónpoeta, escritor e teólogo
IrmánsAdolf Spitteler
Coñecido porUnser Schweizer Standpunkt
PremiosPremio Nobel de Literatura e Schiller prize
SignaturCarlSpitteler.jpg
[ editar datos en Wikidata ]

Carl Spitteler, nado en Liestal, Suíza, o 24 de abril de 1845 e finado en Lucerna o 29 de decembro de 1924, é un escritor suízo en lingua alemá.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu o 24 de abril de 1845 na cidade de Liestal, poboación situada no cantón de Basilea. Estudou dereito na Universidade de Zúric, institución na que se graduou en 1863, posteriormente estudou teoloxía en Zúric, Heidelberg e Basilea.[1] Durante vinte anos foi preceptor privado en Rusia e Finlandia, retornou en 1871 como mestre de escola en Berna e La Neuveville.

Morreu o 29 de decembro de 1924 na cidade de Lucerna.

Obra literaria[editar | editar a fonte]

En 1881 iniciou a súa actividade literaria co pseudónimo de Carl Felix Tandem publicando un poema alegórico en prosa Prometheus und Epimetheus, posteriormente o ano 1924 publícao co seu nome xa co título de Prometheus der Dulder. Entre 1900 e 1905 escribiu o poema épico-alegórico Olympischer Frühling e en 1906 a novela autobiográfica Imago. En 1919 foi galardoado co premio Nobel de Literatura.

Obra publicada[editar | editar a fonte]

  • 1881 Prometheus und Epimetheus
  • 1883 Extramundana
  • 1887 Ei Ole
  • 1887 Samojeden
  • 1887 Hund und Katze
  • 1887 Olaf
  • 1888 Bacillus
  • 1889 Das Bombardement von Åbo
  • 1889 Schmetterlinge
  • 1889 Der Parlamentär
  • 1890 Das Wettfasten von Heimligen
  • 1891 Friedli der Kolderi
  • 1891 Gustav
  • 1892 Literarische Gleichnisse
  • 1892 Der Ehrgeizige
  • 1893 Jumala. Ein finnisches Märchen
  • 1896 Balladen
  • 1897 Der Gotthard
  • 1898 Conrad, der Leutnant
  • 1898 Lachende Wahrheiten
  • 1900 Die Auffahrt
  • 1901 Hera die Braut
  • 1903 Die hohe Zeit
  • 1904 Ende und Wende
  • 1905 Olympischer Frühling
  • 1906 Imago, autobiografía
  • 1906 Gras und Glockenlieder
  • 1907 Die Mädchenfeinde
  • 1920 Meine frühesten Erlebnisse
  • 1924 Prometheus der Dulder

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Tyler Wasson, Gert H. Brieger, ed. (1987). Nobel Prize Winners: An H.W. Wilson Biographical Dictionary 1. H.W. Wilson. p. 1000. ISBN 9780824207564. In 1863 Spitteler acceded to his father's wishes and entered the University of Zurich, where he studied law. Between 1865 and 1870 he studied theology in Zurich, Heidelberg, and Basel in preparation for the ministry 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde "https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carl_Spitteler&oldid=4934353"