Vidiadhar Surajprasad Naipaul

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Vidiathar Surajprasad Naipaul
Nome completoVidiadhar Surajprasad Naipaul
AlcumeV. S. Naipaul
Nacemento17 de agosto de 1932 e agosto de 1932
Lugar de nacementoChaguanas
Falecemento11 de agosto de 2018
Lugar de falecementoLondres
Nacionalidadebritánico[1]
Alma máterUniversity College e Queen's Royal College
Ocupaciónescritor, novelista, xornalista e ensaísta
PaiSeepersad Naipaul
CónxuxePatricia Ann Hale Naipaul (1955–96, ano morte) Nadira Khannum Alvi Naipaul (1996–presente)
IrmánsShiva Naipaul
Período1957–2010
Coñecido porA House for Mr Biswas, In a Free State, A Bend in the River, The Enigma of Arrival e The Mystic Masseur
PremiosPremio Nobel de Literatura, John Llewellyn Rhys Prize, Prémio Man Booker, Premio Xerusalén, Premio Nonino, Knight Bachelor, membro da Royal Society of Literature, Fellow of the American Academy of Arts and Sciences, Prémio Somerset Maugham e Hawthornden Prize
Na rede
IMDB: nm0619740 Discogs: 2779895 WikiTree: Naipaul-2 Find a Grave: 192234975 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Sir Vidiathar Surajprasad Naipaul, máis coñecido como V. S. Naipaul, nado en Chaguanas, Illa Trinidad, Trinidad e Tobago o 17 de agosto de 1932 e finado en Londres o 11 de agosto de 2018, foi un escritor británico, orixinario de Trinidad e Tobago, galardoado co premio Nobel de Literatura no ano 2001.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Sendo fillo de inmigrantes do norte da India. Aos 18 anos trasladouse a Inglaterra para estudar na Universidade de Oxford, licenciándose en arte en 1953.

A súa obra caracterízase pola análise do mundo colonial. En particular, adoita aludir á existencia alienada de quen se ven sometidos ou involucrados nun ámbito que non lles é propio.

"O Curandeiro Místico" (The Mystic Masseur) é a súa primeira novela, trátase dunha sátira acerca do ascenso social de alguén que provén do ambiente rural e hindú de Trinidad. "Os Simuladores" (The Mimic Men) é unha novela na cal analízase unha sorte de "esquizofrenia colonial" (iso segundo as propias palabras do autor na conferencia brindada ao recibir o premio Nobel). En "A Perda do Dourado" (The Loss of El Dorado), o autor estuda a evolución da illa de Trinidad desde o descubrimento, a vida indíxena, pasando pola conquista inglesa. Nun xénero literario orixinal, que toma elementos da novela e do ensaio histórico, realizado segundo os documentos existentes na British Library, Naipaul desenvolve o seu tema habitual, o estrañamento cultural, nun relato de grande interese literario e histórico.

"Un Camiño no Mundo" (A Way in the World) é unha colección de ensaios e novelas curtas sobre a illa de Trinidad, a súa historia, a súa xente e o desgarro cultural como denominadores comúns.

"A Turn in the South" é unha crónica que cobre os aspectos máis saíntes da vida do sur dos Estados Unidos. As historias do libro refírense á decadencia das familias aristocráticas do Sur, ao ascenso da poboación de raza negra, ás distintas relixións do sur, describe aos denominados "rednecks", visita Graceland para brindar as súas impresións acerca da mansión de Elvis Presley, dános unha idea da cultura xerada en torno ao cultivo do tabaco, entre outras historias. Todas elas tratan de facer unha síntese que abarque ao Sur como unidade cultural, dende as súas orixes ata a actualidade. Paradoxalmente non fai ningunha descrición de Oxford nin se ocupa da obra do grande escritor sureño William Faulkner, pero todo o libro tacitamente se refire ao mesmo, dado que dende a prosa, ocúpase dos mesmos temas que Faulkner narrou mediante a ficción. Trátase dun libro excelente para entender a atmosfera que rodea a obra de Faulkner, asemellándose a unha análise sociolóxica (de gran calidade) da obra do autor nado en Oxford.

"India" (India, a Wounded Civilization), é unha colección de relatos e reportaxes realizadas por Naipaul na súa viaxe á India en 1990. Como contexto obsérvase a modernización do subcontinente indio e o seu contraste coa sociedade tradicional. Os parias, os sikhs, os támiles, os brahmanas, a industria cinematográfica, os xiítas, son descritos nos seus propios ambientes a través das historias persoais de distintos integrantes das devanditas comunidades.

A Academia Sueca premiouno pola súa recuperación de historias suprimidas, entre as cales podemos citar ós indíxenas de Trinidad, a poboación hindú da illa que esquece o idioma dos seus devanceiros, ós musulmáns de Trinidad que ignoran a orixe do seu apelido, a toponimia de Chaguanas etc.

En síntese, esquecemento e perda cultural por unha banda e alienación polo outro son os temas tratados por Naipaul. A súa obra abarca tanto novelas como ensaios e libros de viaxes.

Obras[editar | editar a fonte]

Ficción[editar | editar a fonte]

  • O Curandeiro Místico (1957)
  • The Suffrage of Elvira (1958)
  • Miguel Street (1959)
  • Unha Casa para Mr. Biswas (1961)
  • Mr. Stone and the Knights Companion (1963)
  • A Flag on the Island (1967)
  • Os simuladores (1967)
  • In a Free State (1971)
  • Guerrillas (1975)
  • Un Recodo no Río (1979)
  • Finding the Centre (1984)
  • O Enigma da Chegada (1987)
  • Un Camiño no Mundo (1994)
  • Media Vida (2001)
  • Sementes Máxicas (2004)

Non Ficción[editar | editar a fonte]

  • The Middle Passage: Impressions of Five Societies - British, French and Dutch in the West Indies and South America (1962)
  • An Area of Darkness (1964)
  • A perda do Dourado (1969)
  • The Overcrowded Barracoon and Other Articles (1972)
  • India (1977)
  • A Congo Diary (1980)
  • O regreso de Eva Perón e outras crónicas (1980)
  • Among the Believers: An Islamic Journey (1981)
  • A Turn in the South (1989)
  • Ler e Escribir (2000)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. NobelPrize.org (ed.). "The Nobel Prize in Literature 2001 - V. S. Naipaul". Consultado o 2017-05-07. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]