Suesca

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Coordenadas: 5°6′6″N 73°47′53″O / 5.10167, -73.79806

Suesca
Flag of Suesca (Cundinamarca).svg
Coats of arms of None.svg
Plaza, Suesca.jpg
Praza de Suesca.
Localización
Suesca en Colombia
Suesca
Suesca
PaísFlag of Colombia.svg Colombia
DepartamentoCundinamarca
RexiónAlmeidas
Xeografía
Altitude2584 msnm
Superficie177 km²
Demografía
Poboación17 318 (2015)
Densidade97,84 hab/km²
XentilicioSuescano, -a
Outros datos
AlcaldeOrlando Quilaguy Mestizo (2016-2019)
Páxina oficial

Suesca é un concello colombiano de Cundinamarca, situado na provincia de Almeidas, a 59 km ó nordés de Bogotá. A altitude media do concello é de 2584 m s. n. m., e o clima é tépedo, cunha temperatura media anual de 14.3 °C.[1]

Toponimia[editar | editar a fonte]

O topónimo «Suesca» deriva do muysc cubun (lingua muisca), e está formado por dous vocábulos: sue, que significa «ave», e hyca, que significa «rocha», ou «pedra», de modo que Suehyca, simplificado como Suesca, significa «Rocha das Aves».[2][3]

Historia[editar | editar a fonte]

Na época precolombiana, Suesca era un dos once uta (poboados, ou aldeas) que integraban o zybyn (clan) de Guatavita, no territorio que na Confederación Muisca correspondía ó Zipazgo. O tybaragüe (gobernante local) de Suesca era tributario do sybyntiba (cacique) de Guatavita.

En 1536, por mandato de don Pedro Fernández de Lugo, daquela gobernador de Santa Marta, Gonzalo Jiménez de Quesada emprendeu a súa expedición con miras a descubrir o nacemento do Río Grande da Madalena. Seguindo o curso do río, chegou a Tora de las Barrancas Bermejas (a actual Barrancabermeja); preto deste sitio atoparon un indíxena que lles falou das riquezas da Confederación Muisca e do bo clima das terras do interior. Entón abandonaron as terras do Magdalena e ascenderon pola Cordilleira Oriental, pasando por terras do que hoxe é o departamento de Boyacá, para entrar a Cundinamarca polos concellos de Susa, Guachetá, Lenguazaque, Cucunubá e Suesca.

O 14 de marzo de 1537, Jiménez de Quesada chegou a este último poboado e quedou marabillado pola bondade dos seus habitantes e pola beleza das súas impoñentes rochas, o mesmo que polo seu clima e a súa tranquilidade. En 1565 resolveuse e ordenou trasladar o casarío ó sitio onde hoxe se atopa, para evitar así as graves consecuencias que sufrían os indíxenas coas inundacións do río Funza (antigo nome do río Bogotá).

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]