Bojacá

Bojacá
	Praza central de Bojacá.
Localización
	; Bojacá
País	Colombia
Departamento	Cundinamarca
Rexión	Sabana Occidente
Xeografía
Altitude	2598 msnm
Superficie	109 km²
Demografía
Poboación	11 254 (2015)
Densidade	103,25 hab/km²
Xentilicio	Bojaquense
Outros datos
Alcalde	Gloria Marcela Gaitán Chiriví (2018-2019)
	Páxina oficial

Coordenadas: 4°44′1″N 74°20′32″O / 4.73361, -74.34222

Bojacá é un dos 116 concellos do departamento de Cundinamarca, Colombia. Atópase na provincia de Sabana Occidente, a 40 km de Bogotá. A poboación foi fundada en 1573. Ten unha histórica tradición relixiosa que converteu o seu templo e a imaxe da súa Virxe nun sitio de peregrinación. Forma parte da área Metropolitana de Bogotá segundo o censo do DANE en 2005.

Toponimia[editar | editar a fonte]

O topónimo «Bojacá» en muysc cubun (lingua muisca) quere dicir «cercado morado», segundo Acosta Ortegón. Miguel Triana di que Moxacá procrea o actual nome de Bojacá, que deriva de boxio, «morado» e ca, «cercado», ou sexa «cercado morado».

Historia[editar | editar a fonte]

Na época precolombiana, Bojacá tivo unha grande importancia económica, social e relixiosa. As inscricións achadas nas pedras denominadas de Chiba Negra, moi preto da área urbana, teñen un especial interese arqueolóxico; alí pódese observar unha variedade de signos trazados en ocre ou algunha resina vexetal descoñecida actualmente.

Presúmese que o poboado colonial foi fundada por Gonzalo Jiménez de Quesada en 1537. Posteriormente este territorio foi repartido en tres encomendas: Bobacé, Bojacá e Cubiasuca. En 1602 estas encomendas son unidas por auto de Real Audiencia de Santafé de Bogotá; para tal efecto foi comisionado o oidor Luis Enríquez. O primeiro curato de Bojacá foi dos dominicos, sendo o seu doutrineiro frei Francisco Atúnez; en 1645 permutárono polo de Cáqueza cos agostiños.