Sant Pere de Vilamajor

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Coordenadas: 41°41′8″N 2°23′24″L / 41.68556, -2.39000

Sant Pere de Vilamajor
Bandera de Sant Pere de Vilamajor.svg
Escut de Sant Pere de Vilamajor.svg
Gegants de Vilamajor.jpg
Xigantes de Sant Pere de Vilamajor
Localización
Localització de Sant Pere de Vilamajor respecte del Vallès Oriental.svg
PaísEspaña España
Comunidade autónomaCataluña Cataluña
ProvinciaBarcelona
ComarcaVallès Oriental
Xeografía
Altitude305 msnm
Superficie34,8 km²
Demografía
Poboación4.248 hab. (2015)
Densidade122,07 hab./km2
XentilicioVilamajorenc, vilamajorenca
Outros datos
Código postal08458
AlcaldeMartí Artalejo i Ferrer
https://www.vilamajor.cat/

Sant Pere de Vilamajor é un concello español da provincia de Barcelona, en Cataluña. Está situado na comarca do Vallès Oriental.

Xeografía[editar | editar a fonte]

O municipio sitúase no extremo setentrional da comarca do Vallès Oriental, no límite meridional do coñecido coma Pla de la Calma. A súa densidade de poboación é moi baixa. A parte norte do concello é moi montañosa e sitúase dentro dos límites do Parque Natural do Montseny. Esta zona vivía da gandería e da explotación forestal. Hoxe en día, o sector turístico vive un certo auxe. A parte sur é a máis poboada, con preto do 90% do censo. Se antigamente a agricultura era o sector fundamental, hoxe son a construción e os servizos os sectores económicos máis salientábeis.

Historia e patrimonio[editar | editar a fonte]

A localidade ten a súa orixe en asentamentos romanos, que posteriormente deron lugar a pequenas poboacións medievais. No século XI, o condado de Barcelona construíu un palacio, que servía de repouso ós viaxantes e nobres que viaxaban dende Barcelona a Xirona. Coa construción do palacio, comezou a época de esplendor da vila. No 1148, un forte terremoto destruíu o palacio e gran parte das vivendas. Posteriormente no 1604, construíuse na antiga localización do palacio, unha igrexa de estilo gótico e renacentista. Porén a vila entrou en decadencia e foise ruralizando cada vez máis. Na segunda metade do século XX, volveuse vivir un forte crecemento da vila mediante a construción de urbanizacións.

Ademais do importante patrimonio natural (o Parque Natural do Montseny ocupa o 61% do termo municipal), hai importantes mostras de arquitectura relixiosa e civil. Cómpre citar o castelo de Vilamajor, a igrexa de San Pedro, a ermida de San Elías ou a reitoría de Vilamajor, actualmente transformada en centro de arte.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]