Montcada i Reixac

Montcada i Reixac
Localización
País	España
Comunidade autónoma	Cataluña
Provincia	Barcelona
Comarca	Vallès Occidental
Xeografía
Altitude	36 msnm
Superficie	23,4 km²
Demografía
Poboación	33.656 hab. (2010)
Densidade	1.438,29 hab/km²
Xentilicio	Montcadenc, montcadenca
Outros datos
Código postal	08110
Alcalde	Maria Elena Pérez (PSC)
www.montcada.cat

O río Besòs e o Turó de Montcada, onde se asenta o concello

Montcada i Reixac é unha cidade e municipio de Cataluña, España, pertencente á provincia de Barcelona, na comarca do Vallès Occidental.

Forma parte do área metropolitana de Barcelona e limita con Barcelona, Cerdanyola del Vallès, Santa Coloma de Gramenet, Badalona, Ripollet e Mollet del Vallès.

Historia

O lugar de Montcada é mencionado xa no ano 989, e a primeira testemuña do castelo de Montcada, que se alzaba no monte do mesmo nome, dominando a antiga vía romana e o camiño ral, é de 1023.

Foi o lugar de orixe da famosa familia Montcada e centro da baronía de Montcada, que en 1390 pasou a ser propiedade da cidade de Barcelona.

En 1713 o castelo de Montcada foi derribado por orden de Filipe V para evitar que os cataláns puideran volver a utilizalo contra os casteláns despois da Guerra de Sucesión.

A igrexa de Santa María de Montcada, ao lado do castelo, románica (xa mencionada en 1134), subsistíu até 1808, cando foi derribada polas tropas napoleónicas durante a Guerra da Independencia española.

O río Besòs en Montcada i Reixac

Do termo de Montcada derivaba a auga do Besòs cara o famoso rego Comtal, que alimentaba os muíños de Barcelona. No século XV eran coñecidos os oficios de curtir as peles e traballar o vidrio, que aproveitaban a abundancia de auga no municipio; dos séculos XVI e XVII consta a fabricación de papel. A inicios do século XX as augas de Montcada proviñan do antigo pobo de Sant Andreu de Palomar e, en parte, Barcelona. A función de lugar de veraneo da burguesía barcelonesa que fora adquirindo desde o século XIX foi completamente freada pola instalación da fábrica de cemento Asland, en 1917, que marcou o inicio da industrialización do municipio.

Desde os anos 1950 foi afectada pola onda inmigratoria da rexión de Barcelona, que desbordou a vila e motivou a creación de novos núcleos e o crecemento de outros e a perda da vida tradicional do pobo.^{[Cómpre referencia]} Entre 1950 e 1960 houbo un novo gran impulso industrial (talleres mecánicos, pequenas e medianas industrias), continuado na década seguinte con novas fábricas, como Levivier, Bosuga, Ignis ou Prebetong. Á esquerda do Besòs, na zona máis montañosa, hai o pobo de Reixac e la Vallençana, núcleo residencial e de veraneo.

Demografía

O concello ten unha superfície de 23,34 km² e en 2008 tiña unha poboación de 32.750 habitantes. A súa densidade ascendía a 1.403,17 hab/km².

Evolución demográfica

1900	1930	1950	1970	1981	2000	2009
1.710	6.513	8.656	22.462	25.582	27.952	33.453

Barrios

O municipio está formado polos seguintes barrios: Can Cuiàs, Can Pomada, Can Sant Joan (Bifurcació), Carrerada (Montcada Nova), Font Pudenta, La Ribera (Valentine), Mas Duran, Mas Rampinyo, Montcada Centre, Pla d'en Coll, Terra Nostra (Santa María de Montcada) e Vallençana-Reixac.

Economía

A economía tradicional de Montcada i Reixac baseouse sempre na agricultura: viña, trigo, patacas, fresa e árbores froiteiras. En 1917 produciuse unha importante industrialización coa instalación de diversas empresas, entre as que destacou a fábrica de cemento Asland.

Comunicacións

Montcada i Reixac establécese como un punto clave en enlácelos ferroviarios de Barcelona, transcorrendo por devandita localidade tres liñas ferroviarias. A cidade ten cinco estacións de ferrocarril en activo (Montcada Bifurcació, Montcada i Reixac-Manresa, Montcada i Reixac Santa Maria, Montcada-Ripollet e Montcada i Reixac). Desde 2003 existe tamén unha estación de Metro de Barcelona no termo municipal, Can Cuiàs.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina web do concello (en catalán)
• Informació da Generalitat de Catalunya (en catalán)
• Información do Institut d'Estadística de Catalunya (en catalán)