Òrrius

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Òrrius
Bandera d'Òrrius.svg
Escut d'Òrrius.svg
Sant Andreu Orrius.JPG
Localización
Localització d'Òrrius respecte del Maresme.svg
PaísEspaña España
Comunidade autónomaCataluña Cataluña
ProvinciaBarcelona
ComarcaMaresme
Xeografía
Altitude269 msnm
Superficie5,66 km²
Demografía
Poboación654 hab. (2010)
Densidade115,55 hab/km²
XentilicioOrrienc, orrienca
Outros datos
Código postal08317
AlcaldeCèsar Díaz Carpena (CiU)
www.orrius.cat

Òrrius é un municipio de Cataluña, España, pertencente á provincia de Barcelona, na comarca do Maresme. Limita con la Roca del Vallès e Argentona ao norte, Cabrils ao suroeste e con Vilassar de Dalt ao sueste.

Historia[editar | editar a fonte]

Aparece citado por primeira vez como vila de hórreos en documentos de 974. Formou parte dos territorios dos señores do castelo de Burriac ata que en 1357 o rei Pedro IV de Aragón concedeu a xurisdición do lugar aos señores de La Roca del Vallès.

Demografía[editar | editar a fonte]

Evolución demográfica
1900 1930 1950 1970 1981 2000 2008
268 248 245 218 259 420 640

Cultura[editar | editar a fonte]

Igrexa de Sant Andreu, en Orrius.

O pobo está organizado ao redor da Igrexa de Sant Andreu. Trátase dun edificio do século XVI de estilo gótico tardío. É de nave única con planta de cruz latina e ten capelas encostadas que foron engadidas con posterioridade. Consérvase unha pequena ermida románica na zona do baptisterio. O campanario da igrexa é de construción posterior e data de 1826. En 1981 atopáronse dentro da igrexa un tesouro de moedas da época de Berenguer Ramon II.

Dentro do termo municipal atópase a San Bartolomé de Cabanas, documentada en 1191. É un edificio románico de nave única cun ábsida semicircular. A cuberta é de bóveda de canón e ten un campanario de espadana.

Òrrius celebra a súa festa maior o 30 de novembro, festividade de San Andrés. Durante esta festa repártense os peixos, un pastelito en forma de peixe típico da poboación. Tamén é coñecida a Festa da Plantada do Maig, o segundo sábado de maio, onde se planta unha árbore moi alto transportado pola xente do pobo ata a praza do pobo.

Economía[editar | editar a fonte]

Tradicionalmente, a principal actividade económica foi a agricultura, especialmente os cultivos de secaño. Con todo, a proximidade da poboación con Mataró provocou que desde a década de 1970 o pobo convertésese en lugar de residencia de habitantes desta cidade. Por iso, a maioría dos residentes traballa fóra do termo municipal.

Hai pouca actividade industrial. Unha pequena canteira de granito séguese explotando.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]