Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
O Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina é un premio atribuído anualmente pola Real Academia das Ciencias de Suecia que recompensa as persoas que se destaquen nas áreas de investigación da Fisioloxía ou da Medicina . É un dos premios internacionais de investigación científica instituídos en 1901 por Alfred Nobel , coñecidos como Premios Nobel e outórgase a "aqueles que, durante o ano anterior, conferisen o maior beneficios á humanidade".[ 1]
2024 Victor Ambros e Gary Ruvkun , pola descuberta dos microARN , unha nova clase de ARN .[ 1] 2023 Katalin Karikó e Drew Weissman
polo desenvolvemento das tecnoloxías que permitiron a elaboración das vacinas contra a COVID-19 . 2022 Svante Pääbo
polos seus descubrimentos en xenética de especies extintas , coma o xenoma dos homínidos neandertais .[ 2] 2021 David Julius e Ardem Patapoutian
polas súas pescudas sobre o sentido do tacto e a percepción da temperatura . 2020 Harvey J. Alter , Michael Houghton e Charles M. Rice
pola descuberta do virus da hepatite C . 2019 William Kaelin , Gregg Semenza e Peter Ratcliffe
pola súa descuberta de como as células perciben e se adaptan ao osíxeno dispoñible. 2018 Tasuku Honjo e James Allison
polos seus traballos sobre o control do sistema inmunitario humano para combater o cancro . 2017 Jeffrey Hall , Michael Rosbash e Michael Young
polas súas descubertas dos mecanismos moleculares que controlan o ritmo circadiano . 2016 Yoshinori Ōsumi
polas súas pescudas sobre a autofaxia celular, que explica algunhas das características de enfermidades como o párkinson ou o cancro . 2015 William C. Campbell , Satoshi Omura e Youyou Tu
pola descuberta de novas medicinas que combaten enfermidades parasitarias, Campbell e Omura a elefantíase e Tu a malaria . 2014 John O'Keefe , May-Britt Moser e Edvard Moser
pola descubera das células que constitúen o sistema de xeoposicionamento do cerebro. 2013 James E. Rothman , Randy W. Schekman e Thomas C. Südhof
polas súas descubertas na regulación do tráfico vesicular, un dos principais sistemas de transporte nas células 2012 John Gurdon e Shinya Yamanaka
polo seu descubrimento de que as células adultas poden reprogramarse para adquirir múltiples funcións. 2011 Bruce Beutler , Jules Hoffmann e Ralph Steinman
Beutler e Hoffmann polo descubrimentos sobre a activación da inmunidade innata e Steinman polas súas descubertas sobre as células dendríticas . 2010 Robert Edwards
polo desenvolvemento da fertilización in vitro . 2009 Elizabeth Blackburn , Carol W. Greider e Jack Szostak
polo descubrimento da telomerase e de como os cromosomas están protexidos por telómeros . 2008 Harald zur Hausen , Françoise Barré-Sinoussi e Luc Montagnier
Hausen, polo descubrimento do virus do papiloma humano que causan o cancro cervical e os outros dous polo descubrimento do VIH . 2007 Mario Capecchi , Oliver Smithies e Martin Evans
polos traballos sobre células nai e o descubrimento das células que causan as úlceras . 2006 Andrew Fire e Craig C. Mello
polo descubrimento da ribointerferencia. 2005 Robin Warren e Barry Marshall
polo seu descubrimento da bacteria Helicobacter pylori úlcera de estómago e a gastrite 2004 Linda B. Buck e Richard Axel
polos seus descubrimentos dos receptores odorantes e a organización do sistema olfactivo 2003 Paul Lauterbur e Sir Peter Mansfield
por invención e desenvolvemento da resonancia magnética nuclear 2002 Sydnei Brenner , H. Robert Horvitz , John E. Sulston
pola súa investigación sobre o fenómeno da apoptose cos vermes C. elegans 2001 Leland H. Hartwell , R. Timothy Hunt , Paul M. Nurse 2000 Arvide Carlsson , Paul Greengard , Eric R Kandel 1999 Günter Blobel
por descubrir que as proteínas teñen sinais intrínsecos que gobernan o seu transporte e situación na célula . 1998 Robert F. Furchgott , Louis J. Ignarro , Feride Murade
polos seus traballos sobre o óxido nítrico 1997 Stanley B. Prusiner
descubrimento do prión como partícula infecciosa proteica 1996 Peter C. Doherty , Rolf M. Zinkernagel
polos seus descubrimentos sobre a resposta inmunitaria das células fronte ao ataque de organismos infecciosos . 1995 Edward B. Lewis , Christiane Nüsslein-Volhard , Eric F. Wieschaus .1994 Alfrede G. Xilman , Martin Rodbell 1993 Richard J. Roberts , Phillip A. Sharp
polo seu traballo sobre os intróns , fragmentos de ADN que non ten nada que ver coa información xenética. Puideron describir que a información depositada nun xene non estaba disposta de forma continua senón que se atopaba fraccionada 1992 Edmond H. Fischer , Edwin G. Krebs 1991 Erwin Neher , Bert Sakmann 1990 Joseph E. Murrai , E. Donnall Thomas 1989 J. Michael Bishop , Harold E. Varmus
Cos seus achados puido comprenderse a produción de tumores malignos a partir de cambios que se producen en xenes normais dunha célula, que non só son producidos por virus senón que tamén poden ser producidos por radiacións, substancias químicas etc. 1988 Sir James W. Black , Xertrude B. Elion , Xeorxe H. Hitchings 1987 Susumu Tonegawa
Polo seu descubrimento do fundamento xenético na formación dunha ampla variedade de anticorpos 1986 Stanlei Cohen , Rita Levi-Montalcini 1985 Michael S. Brown , Joseph L. Goldstein 1984 Niels K. Jerne , Georges J.F. Köhler , César Milstein 1983 Barbara McClintock
polo seu traballo cos transposóns . 1982 Sune K. Bergström , Bengt I. Samolsson , John R. Vane 1981 Roger W. Sperry , Davide H. Hubel , Torsten N. Wiesel 1980 Baruj Benacerraf , Jean Dausset , George D. Snell 1979 Allan M. Cormack , Godfrey N. Hounsfield 1978 Werner Arber , Daniel Nathans , Hamilton O. Smith 1977 Roger Guillemin , Andrew V. Schally , Rosalyn Sussman Yalow 1976 Baruch S. Blumberg , D. Carleton Gajdusek 1975 David Baltimore , Renato Dulbecco , Howard Martin Temin 1974 Albert Claude , Christian de Duve , George E. Palade 1973 Karl von Frisch , Konrad Lorenz , Nikolaas Tinbergen
polos seus traballos en Etoloxía : comportamento e comunicación animal . 1972 Gerald M. Edelman , Rodney R. Porter 1971 Earl W. Sutherland, Jr. 1970 Sir Bernard Katz , Ulf von Euler , Julius Axelrod 1969 Max Delbrück , Alfred Hershey , Salvador Luria 1968 Robert W. Holley , Har Gobind Khorana , Marshall W. Nirenberg 1967 Ragnar Granit , Haldan Keffer Hartline , George Wald 1966 Peyton Rous , Charles Brenton Huggins 1965 François Jacob , André Lwoff , Jacques Monod 1964 Konrad Bloch , Feodor Lynen
polos seus traballos sobre o metabolismo do colesterol 1963 Sir John Carew Eccles , Alan Lloyd Hodgkin , Andrew Fielding Huxley 1962 Francis Harry Compton Crick , James Dewey Watson , Maurice Hugh Frederick Wilkins 1961 Georg von Békésy 1960 Sir Frank Macfarlane Burnet , Peter Brian Medawar 1959 Severo Ochoa , Arthur Kornberg 1958 George Wells Beadle , Edward Lawrie Tatum , Joshua Lederberg 1957 Daniel Bovet
logra sintetizar o primeiro antihistamínico clinicamente dispoñíbel 1956 André Frédéric Cournand , Werner Forssmann , Dickinson W. Richards 1955 Axel Hugo Theodor Theorell
polos seus traballos sobre os procesos bioquímicos das enzimas 1954 John Franklin Enders , Thomas Huckle Weller , Frederick Chapman Robbins 1953 Hans Adolf Krebs , Fritz Albert Lipmann
descrición do Ciclo de Krebs 1952 Selman Abraham Waksman
descubrimento do antibiótico estreptomicina 1951 Max Theiler
polo desenvolvemento das primeiras vacinas efectivas para a febre amarela 1950 Edward Calvin Kendall , Tadeus Reichstein , Philip Showalter Hench 1949 Walter Rudolf Hess , Antonio Caetano De Abreu Freire Egas Moniz 1948 Paul Hermann Müller
polo seu descubrimento da alta eficacia do DDT como veleno de contacto no tratamento de artrópodos . 1947 Carl Ferdinand Cori , Gerty Theresa , nacida Radnitz Cori, Bernardo Alberto Houssay 1946 Hermann Joseph Muller
autor de notábeis estudos acerca da acción dos raios X como produtores de mutacións e da acción das radiacións sobre células 1945 Sir Alexander Fleming , Ernst Boris Chain , Sir Howard Walter Florey
polo descubrimento da penicilina e mellora dos métodos de produción. 1944 Joseph Erlanger , Herbert Spencer Gasser 1943 Henrik Carl Peter Dam , Edward Adelbert Doisy
polos seus traballos no descubrimento e a función fisiolóxica da vitamina K . 1942 1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio1941 1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio1940 1/3 destinado ao Fondo Principal e 2/3 ao Fondo Especial desta sección do premio1939 Gerhard Domagk 1938 Corneille Jean François Heymans 1937 Albert von Szent-Györgyi Nagyrapolt 1936 Sir Henry Hallett Dale , Otto Loewi 1935 Hans Spemann 1934 George Hoyt Whipple , George Richards Minot , William Parry Murphy 1933 Thomas Hunt Morgan 1932 Sir Charles Scott Sherrington , Edgar Douglas Adrian 1931 Otto Heinrich Warburg
polas súas investigacións sobre o citocromo na respiración celular 1930 Karl Landsteiner
por descubrimento dos grupos sanguíneos 1929 Christiaan Eijkman , Sir Frederick Gowland Hopkins 1928 Charles Jules Henri Nicolle
polas súas investigacións sobre o tifo . 1927 Julius Wagner-Jauregg 1926 Johannes Andreas Grib Fibiger
polas súas investigacións sobre a hipótese inflamatoria na etiopatoxenia do cancro 1924 Willem Einthoven
polo seu descubrimento do electrocardiograma 1923 Frederick Grant Banting , John James Richard Macleod
por descubrir a insulina 1922 Archibald Vivian Hill , Otto Fritz Meyerhof 1920 Schack August Steenberg Krogh
por establecer o mecanismo que regula o intercambio gasoso na respiración e por descubrir a fisioloxía dos vasos capilares 1919 Jules Bordet
polo achado dun factor bactericida presente no soro do sangue dos mamíferos , coñecido como complemento 1918 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.1917 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.1916 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.1915 - Destinado ao Fondo Especial desta sección do premio.1914 Robert Bárány
polas súas investigacións sobre o aparello vestibular no oído interno 1913 Charles Robert Richet
por descubrir a anafilaxe 1912 Alexis Carrel
traballos sobre sutura vascular e trasplante de vasos sanguíneos e órganos . 1911 Allvar Gullstrand
polo seu traballo con respecto ás dioptrías do ollo 1910 Albrecht Kossel
polas súas investigacións en bioloxía celular, especialmente proteínas e ácidos nucléicos. 1909 Emil Theodor Kocher
polos seus traballos sobre a fisioloxía , patoloxía e cirurxía da glándula tiroide . 1908 Ilya Ilyich Mechnikov , Paul Ehrlich
polos seus estudos sobre o sistema inmunitario 1907 Charles Louis Alphonse Laveran
polas súas investigacións sobre as enfermidades causada por protozoos 1906 Camillo Golgi , Santiago Ramón y Cajal
polas súas investigacións sobre o sistema nervioso 1905 Robert Koch
polo descubrimento da causa da tuberculose 1904 Ivan Petrovich Pavlov 1903 Niels Ryberg Finsen
emprego da luz no tratamento do lupus vulgaris 1902 Ronald Ross
polas súas investigacións sobre a malaria 1901 Emil Adolf von Behring .
pola súa soroterapia para tratar a difteria 
.jpg)
