Alan Lloyd Hodgkin

Alan Lloyd Hodgkin

Biografía
Nacemento	5 de febreiro de 1914 Banbury, Reino Unido
Morte	20 de decembro de 1998 (84 anos) Cambridge, Reino Unido
53º Presidente da Royal Society
1970 – 1975 ← Patrick Maynard Stuart Blackett – Alexander Robertus Todd →
Datos persoais
Educación	Trinity College Escola Gresham (pt) The Downs, Malvern College Prep School (en)
Actividade
Campo de traballo	Fisioloxía e Biofísica
Ocupación	biólogo, neurólogo, fisiólogo, médico, neurocientífico, bioquímico, biofísico
Empregador	Universidade de Cambridge
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1974–) Academia de Ciencias de Rusia Sociedade Filosófica Estadounidense Asociación Americana para o Avance das Ciencias Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Real Academia das Ciencias de Suecia Academia Pontificia das Ciencias Leopoldina Royal Society
Obra
Doutorando	Trevor Ian Shaw (en)
Familia
Cónxuxe	Marni Hodgkin
Fillos	Deborah Hodgkin, Rachel Hodgkin, Sarah Hodgkin, Jonathan Alan Hodgkin
Pais	George Lloyd Hodgkin   e Mary Fletcher Wilson
Premios
(1976)  Annual Review Prize Lecture (en) (1965)  Medalla Copley (1963)  Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina (1958)  Medalla Real (1957)  Croonian Medal and Lecture (1955)  Medalla Baly  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias  membro da Asociación Estadounidense para o Avance da Ciencia  Membro da Royal Society  Cabaleiro Comandante da Orde do Imperio Británico  Membro de honra da Sociedade Británica de Biofísica
Descrito pola fonte	Obálky knih, Medvik >>>:Hodgkin, A. L. (Alan Lloyd), 1914-1998, Enciclopedia soviética armenia, volume 6, (p.546)

Alan Lloyd Hodgkin, nado en Branbury (Oxfordshire) o 5 de febreiro de 1914 e finado en Cambridge o 20 de decembro de 1998, foi un fisiólogo e biofísico inglés, gañador en 1963 do Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina polo seu traballo con Andrew Fielding Huxley nas bases do potencial de acción dos nervios, os impulsos eléctricos que habilitan a actividade do organismo e o seu coordenación do sistema nervioso central. Hodgkin e Huxley compartiron o premio ese ano con John Carew Eccles, quen foi citado pola súa investigación de sinapses. O descubrimento de Hodgkin e Huxley permitiu a teoría do canle iónico, que foi confirmada varias décadas despois.