James Whyte Black
James Whyte Black | |
---|---|
![]() | |
Nome completo | James Whyte Black |
Nacemento | 14 de xuño de 1924 |
Lugar de nacemento | Uddingston |
Falecemento | 22 de marzo de 2010 (85 anos) |
Lugar de falecemento | Londres |
Causa | cancro de próstata |
Nacionalidade | Reino Unido |
Alma máter | Universidade de St Andrews, Universidade de Dundee e Beath High School |
Ocupación | médico, farmacólogo, farmacéutico, inventor, cardiólogo, profesor universitario, químico e investigador |
Premios | Prêmio Saúde InBev-Baillet Latour, Prêmio Lasker-DeBakey de Pesquisa Médico-Clínica, Prêmio Internacional da Fundação Gairdner, Prêmio Wolf de Medicina, Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina, Medalla Real, Prêmio Scheele, Ordem de Mérito, Knight Bachelor, Prêmio Cameron de Terapêutica da Universidade de Edimburgo, Prêmio Albert Lasker de Pesquisa Médica Básica, doutor honoris causa pola Universidade de Salamanca, Fellow of the Royal Society of Edinburgh, Fellow of the Royal College of Physicians of London e membro da Royal Society |
Na rede | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Sir James Whyte Black, nado en Uddingston, Escocia o 14 de xullo de 1924 e finado o 22 de marzo de 2010[1] foi un farmacólogo británico, inventor do propranolol e a cimetidina.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Conseguiu o Premio Nobel de Medicina en 1988, xunto cos investigadores estadounidenses Gertrude Elion e George Herbert Hitchings.
Contribuíu ao coñecemento científico e clínico básico en cardioloxía, como médico e como científico. A súa invención do propranolol, que revolucionou o tratamento médico da anxina de peito está considerada como unha das máis importantes contribucións á medicina e á farmacoloxía clínicas do século XX.