Walter Rudolf Hess

Walter Rudolf Hess
Nome completo	Walter Rudolf Hess
Nacemento	17 de marzo de 1881
Lugar de nacemento	Frauenfeld, cantón de Turgovia (Suíza)
Falecemento	12 de agosto de 1973
Lugar de falecemento	Locarno, cantón de Tesino (Suíza)
Soterrado	Berlín
Nacionalidade	suíza
Alma máter	Universidade de Zúric
Ocupación	fisiólogo, profesor universitario
Estudos	Medicina
Organización	ETH Zürich
Premios	Véxase o texto
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Walter Rudolf Hess, nado en Frauenfeld o 17 de marzo de 1881 e finado en Locarno o 12 de agosto de 1973, foi un fisiólogo suízo que gañou o Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina en 1949, compartido con António Egas Moniz, por determinar as áreas do cerebro relacionadas co control dos órganos internos.^[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Hess naceu en Frauenfeld, cantón de Turgovia (Suíza). Recibiu o título de médico pola Universidade de Zúric en 1906, e converteuse en cirurxián e oftalmólogo. En 1912 deixou a lucrativa práctica privada da oftalmoloxía e dedicouse á investigación.

Os seus principais intereses foron a regulación sanguínea e a respiración. Como un abandono destas primeiras investigacións, empezou a mapear as partes do diencéfalo que controlan os órganos internos. Desde 1917 até 1951 foi profesor e director do Departamento de Fisioloxía da Universidade de Zúric.

Hess morreu en Locarno, cantón de Tesino (Suíza).

Algunhas publicacións[editar | editar a fonte]

Das Zwischenhirn und die Regulation von Kreislauf und Atmung. Leipzig: Thieme, 1932.
Die funktionelle Organisation des vegetativen Nervensystems. Basel: Schwabe, 1948.
Das Zwischenhirn. Syndrome, Lokalisationen, Funktionen. Basel: Schwabe, 1949; 2. erweiterte Auflage 1954.
Hypothalamus und Thalamus. Experimental-Dokumente. Stuttgart: Thieme, 1956.
Psychologie in biologischer Sicht. Stuttgart: Thieme, 1968.

Honores[editar | editar a fonte]

Membro da Leopoldina
Membro da Academia Pontificia das Ciencias
Marcel Benoist Prize, 1932.^[1]
Doutor honoris causa polas Universidades de Berna, Xenebra, McGill University e Friburgo.^[1]
Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina, 1949.^[1]

Predecesor: Paul Hermann Müller	Premio Nobel de Fisioloxía ou Medicina 1949	Sucesor: Edward Calvin Kendall Tadeus Reichstein Philip Showalter Hench