Willem Einthoven

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Willem Einthoven
Datos persoais
Nacemento21 de maio de 1860
LugarSemarang (Indonesia)
Falecemento28 de setembro de 1927, 67 anos
LugarLeiden (Países Baixos)
SoterradoOegstgeest
ResidenciaPaíses Baixos
NacionalidadeNeerlandesa
CónxuxeFrédérique Jeanne Louise de Vogel
Actividade
CampoMedicina
Alma máterUniversidade de Utrecht
Director de teseFranciscus Cornelis Donders
Contribucións e premios
Coñecido porPolo seu descubrimento do electrocardiograma
PremiosPremio Nobel de Medicina (1924)
editar datos en Wikidata ]

Willem Einthoven, nado en Semarang, (actual Indonesia), o 21 de maio de 1860 e finado en Leiden (Países Baixos) o 28 de setembro de 1927, foi un médico neerlandés.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo dun médico militar, naceu na colonia holandesa de Xava, hoxe Indonesia. Trala morte do pai, a familia regresou ó seu país, onde Einthoven acabou obtendo a licenciatura en Medicina na Universidade de Utrecht.

Pronto foi nomeado profesor de fisioloxía e histoloxía na Universidade de Leiden, onde desenvolvería o seu labor investigador. Ós 26 anos de idade, era un científico de notable reputación, participaba en numerosos foros científicos internacionais e falaba varias linguas con extraordinario dominio.

En 1901, Einthoven publicou o seu primeiro artigo científico comunicando as súas experiencias co galvanómetro de corda e a súa utilidade para o rexistro dos potenciais cardíacos ("Un nouveau galvanométre. Arch Néerland Sci exactes naturelles, Serie 2, 6:625-633"). Cinco anos máis tarde, describía con detalle as aplicacións clínicas do electrocardiograma nun artigo titulado: "Le telecardiogramme (1906). Arch Int Physiol. 4:132-164". Este artigo sentou as bases para a extraordinaria avalancha informativa que se desenvolveu desde entón acerca desta imprescindible ferramenta na análise cardiolóxica.

Os seus traballos fixéronlle merecedor do Premio Nobel de Medicina en 1924.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]