Santiago Rey Fernández-Latorre
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 31 de agosto de 1938 A Coruña, España |
Morte | 28 de agosto de 2024 (85 anos) A Coruña, España |
Causa da morte | morte natural |
Actividade | |
Ocupación | empresario |
Familia | |
Nai | María Victoria Fernández-Latorre |
Parentes | María Victoria Fernández-España, media irmá |
Premios | |
Descrito pola fonte | Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada Dicionario biográfico de Galicia Enciclopedia Galega Universal |
Santiago Rey Fernández-Latorre, nado na Coruña o 31 de agosto de 1938 e finado no hospital San Rafael (Oza, A Coruña) o 28 de agosto de 2024,[1] foi un empresario galego, propietario e presidente da Corporación Voz de Galicia, propietaria á súa vez do xornal La Voz de Galicia, que é o primeiro grupo de comunicación na comunidade autónoma de Galicia.[2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Carreira empresarial
[editar | editar a fonte]Foi fillo de Emilio Rey Romero e de María Victoria Fernández-Latorre.[1] Licenciouse en Dereito,[3][4] e en 1961 entra a traballar en La Voz de Galicia, a empresa familiar que fundara o seu avó Juan Fernández Latorre en 1882. En 1963 converteuse no seu xerente,[4] ascendeu logo a conselleiro delegado, en 1987 a vicepresidente e posteriormente, en 1988, foi nomeado presidente, logo do falecemento do seu irmán Emilio Rey Fernández-Latorre.[5][6] En 1992 controlaba o paquete de accións maioritario da empresa, o 26 %.[5] A súa época na dirección do xornal viu marcada pola expansión, coa merca doutras cabeceiras e medios, coa construción dunha planta de impresión en Sabón, e co despregamento dunha rede de edicións.
O negocio ademais estendeuse ao sector audiovisual Galicia en cinema, radio e televisión, coa creación da Corporación Voz de Galicia S.A. que inclúe RadioVoz (anteriormente o seu xermolo fora a creación en Galicia de Antena 3 de Radio), a Voz Audiovisual e do instituto demoscópico Sondaxe.[1] Tamén engloba a sociedade de contidos dixitais Canal Voz, a distribuidora Disgasa, Galicia Editorial — que é a planta de impresión con maior capacidad de Galicia—, e o xornal dixital La Voz de Asturias.[2]
En 1993 deixou a primeira fila de xestión do grupo empresarial en mans do seu fillo Emilio Rey Berguer, pero en 2001 destituíuno e recuperou o control da liña empresarial e da toma de decisións.[7]
Tamén foi presidente do Instituto Internacional de Prensa (IPI), foi un dos fundadores e presidiu a Asociación de Editores de Diarios Españois (AEDE), creou e presidiu a axencia de noticias Colpisa.[2] E creou Antena 3 Galicia e o grupo Cable,[4] e foi conselleiro de Antena 3 TV e Antena 3 Radio.[8]
Fundación Santiago Rey
[editar | editar a fonte]Ademais, no 2001, inaugurou a Fundación Santiago Rey, responsable do programa de educación ambiental Voz Natura, da convocatoria do Premio Fernández Latorre, da organización dun Mestrado Universitario en Produción Xornalística e Audiovisual (MPXA).[2] A fundación, tamén, xestiona o Museo Santiago Rey Fernández-Latorre, creado en 1998 e sito no Polígono de Sabón (Arteixo), que garda unha colección de case 5.000 publicacións periódicas e maquinaria histórica da profesión periodística.[2]
Influencia política e económica
[editar | editar a fonte]Tivo unha enorme influencia tanto na comunidade autónoma como, en diferentes momentos, nas proximidades do goberno en Madrid; mesmo aparecendo, en ocasións, como valedor de Galicia e exercendo un papel reivindicativo.
Un exemplo foi cando, en xaneiro de 2003, durante a crise do Prestige, segundo contou o, daquela, alcalde Francisco Vázquez, cando Mariano Rajoy, ministro e voceiro do goberno de José María Aznar, chamou ao editor para intercambiar opinións sobre unha cita inminente na Coruña, e o editor lle preguntou se incluíran na orde do día a aprobación do Porto exterior da Coruña. Ao dicir Rajoy, que non había nada previsto, Santiago Rey, respondeulle que, entón, mellor que non viñesen.[9] E cando Aznar, inmediatamente, anunciou a súa construción, as informacións do xornal tamén cambiaron de ton.
Tamén foi moi belixerante contra o goberno bipartido do PSdeG-PSOE e BNG, entre 2005-2009, especialmente contra o vicepresidente Anxo Quintana de quen declarou: "Un enfermeiro de Allariz non pode vir mudar o marco económico de Galicia", referíndose ao concurso eólico do momento.[9] Tamén se enfrontou a Augusto César Lendoiro no Deportivo e, o actual dono e presidente do club, Juan Carlos Escotet, é hoxe patrono da Fundación Santiago Rey.
Beneficiouse de grandes contratos co sector público, como a impresión do Diario Oficial de Galicia,[10] así como da maior cantidade de subvencións recibida polos medios de comunicación.[11] Tamén se beneficiou doutras subvencións oficiais como cando en 2011, levou a cabo un investimento de 22 millóns de € para unha nova rotativa, e recibiu do Instituto Galego de Promoción Económica (IGAPE), o 10 % na maior subvención dada ese ano polo organismo, á que sumou outros 2,6 millóns do goberno de Rajoy.[9]
Galardóns
[editar | editar a fonte]- Gran Cruz do Mérito Civil (1986)[2]
- Fillo Predilecto da cidade da Coruña (2001), e da provincia e Fillo Adoptivo de Ferrol, Ortigueira, Culleredo e Muxía.[4]
- Doutor honoris causa pola Universidade da Coruña (2002)[2][4][12]
- Premio periodístico Diego Bernal (2002), outorgado pola Asociación de Periodistas de Galicia.[13]
- Medalla de Ouro de Galicia (2005).[4][14]
- Doutor honoris causa pola Universidade de León (2006).[2][4]
- Medalla de ouro e brillantes da Fundación Barrié da Coruña (2007)[6]
- Medalla de ouro do Colexio de Médicos da Coruña (2011)[6]
- Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica (2022)[2][15]
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Estaba casado en segundas nupcias con Salomé Fernández-San Julián Martínez.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Redacción (28 de agosto de 2024). "Muere Santiago Rey Fernández-Latorre". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Redacción (28 de agosto de 2024). "Fallece Santiago Rey Fernández-Latorre, presidente y editor de La Voz de Galicia". abc.es (en castelán). Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ Europa Press / Redacción (28 de agosto de 2024). "Despedida a Santiago Rey Fernández-Latorre, motor de La Voz de Galicia durante máis de 60 anos". galiciaconfidencial.com.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Puga, Natalia (28 de agosto de 2024). "Muere Santiago Rey Fernández-Latorre, el editor que nació sobre una rotativa y la dirigió 60 años". elmundo.es (en castelán). Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ 5,0 5,1 García González, A.: Historia de la empresa La Voz de Galicia. Libros en red, 2009.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Redacción (28 de agosto de 2024). "Falece Santiago Rey Fernández-Latorre, presidente e editor de ‘La Voz de Galicia’". nosdiario.gal. Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ Emilio Rey: "Mi etapa como editor aún no ha terminado"[Ligazón morta], Xornal de Galicia, 11/1/2002
- ↑ Rey Fernández-Latorre, Santiago (2016). Yo protesto. Col. Biblioteca Gallega. A Coruña: La Voz de Galicia. pp. 7–8.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Pardo, Luís (28 de agosto de 2024). "Santiago Rey Fernández-Latorre: el editor de La Voz que acaparó poder en Galicia más allá de la prensa". eldiario.es (en castelán). Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ La Xunta tiene que decidir ya si amplía el contrato a ‘La Voz’ para imprimir el DOG Arquivado 02 de xaneiro de 2011 en Wayback Machine., Xornal de Galicia, 26/01/2010
- ↑ R., L. (2008-05-31). "Santiago Rey debía a La Voz de Galicia 30,3 millones de euros en el año 2006". laregion.es (en castelán) (publicado o 10 de febreiro de 2014). Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ "Honoris causa". udc.es (en castelán). Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ R.A.C. (28 de agosto de 2024). "Muere Santiago Rey Fernández-Latorre, editor de La Voz de Galicia". elcorreogallego.es (en castelán). Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ "DECRETO 142/2005, do 2 de xuño, polo que se concede a Medalla de Galicia na súa categoría de ouro.". xunta.gal. 6 de xuño de 2005. Consultado o 28 de agosto de 2024.
- ↑ "Real Decreto 233/2022, de 29 de marzo, por el que se concede la Gran Cruz de la Orden de Isabel la Católica a don Santiago Rey Fernández-Latorre". boe.es (en castelán). 30 de marzo de 2022. Consultado o 28 de agosto de 2024.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Rey Fernández-Latorre, Santiago". Dicionario biográfico de Galicia 3. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 162.
- "Rey Fernández-Latorre, Santiago". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9.
- "Rey Fernández-Latorre, Santiago". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.