Xerardo Fernández Albor

Xerardo Fernández Albor
	Xerardo Fernández Albor
	; Xerardo Fernández Albor no 2013.
; 1º Presidente da Xunta de Galicia
	22 de xaneiro de 1982 – 26 de setembro de 1987
Vicepresidente	José Manuel Romay Beccaría, Xosé Luís Barreiro Rivas e Mariano Rajoy
Precedido por	Xosé Quiroga Suárez (Presidente da Preautonomía)
Sucedido por	Fernando González Laxe
Datos persoais
Nacemento	7 de setembro de 1917; Santiago de Compostela
Falecemento	12 de xullo de 2018; Santiago de Compostela
Partido	Partido Popular de Galicia (PPdeG)
Profesión	Médico e político

Xerardo Fernández Albor, nado en Santiago de Compostela o 7 de setembro de 1917 e finado o 12 de xullo de 2018,^[1] foi un médico e político galego. Foi o primeiro presidente da autonomía Xunta de Galicia trala aprobación do estatuto de autonomía de 1981.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Os seus pais, Gerardo e Josefina, rexentaban o hotel Estrella en Santiago de Compostela.^[2]

En 1936, durante a guerra civil española, foi chamado a filas polo bando nacional. Foi enviado ás frontes de Brunete e Belchite cando xa estaban case pacificadas, e despois embarcou no buque Baleares, que abandonou antes do seu afundimento. En 1938, como alférez provisional, marchou a Alemaña a facer cursos de perfeccionamento de aviación coa Luftwaffe. A súa promoción, chamada 9ª bis, titulouse o 26 de febreiro de 1939.^[3]

Médico de profesión, participou no grupo Realidade Galega, formado por galeguistas históricos de tendencia conservadora.

Casou en xaneiro de 1952 con María Asunción Baltar Tojo, filla de Ramón Baltar Domínguez.^[4]

Tivo unha irmá, falecida en 2009^[5], e un irmán, o xurista Agustín Fernández Albor.

Vida política[editar | editar a fonte]

Recibido por Felipe González no palacio da Moncloa (1985)

En 1981 encabezou como independente a lista de Alianza Popular para a Xunta de Galicia, converténdose no primeiro presidente da Xunta de Galicia elixido polo Parlamento de Galicia, para o que contou con Xosé Luís Barreiro Rivas, home forte de AP en Galicia. Tras ingresar en AP, Albor pasou a ocupar en marzo de 1983 a presidencia do partido en Galicia.

En 1984 explicou no Parlamento de Galicia o seu encontro en Portugal o 6 de xullo dese ano con contrabandistas e narcotraficantes galegos en Vila Nova de Cerveira^[6].

O 30 de outubro de 1986 Barreiro, nunha xogada para conseguir a dimisión de Albor, e o resto dos seus conselleiros dimitiron nun aceno de apoio, agás os conselleiros do PDP e PL puxeron os seus cargos a dispor de Albor, quen non dimitiu e co apoio de Fraga mantívose como presidente con Mariano Rajoy como vicepresidente. En 1987 Barreiro marchou do partido, ingresou no grupo mixto e apoiou unha moción de censura do líder socialista Fernando González Laxe contra el, Fernández Albor deixou logo a presidencia, mantendo o escano ata 1989, ano no que foi elixido para o Parlamento Europeo, onde permaneceu até 1999.

Galardóns[editar | editar a fonte]

Fillo adoptivo da Pobra do Caramiñal.^[7]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Redacción (12 de xullo de 2018). Sermos Galiza, ed. "Morre Fernández Albor, primeiro presidente da Galiza autonómica". Consultado o 12 de xullo de 2018.
↑ El Correo hace 25 años, artigo en El Correo Gallego o 31 de marzo de 2009 (en castelán).
↑ Fernández Santander, C. (2000): '‘Alzamento e Guerra Civil en Galicia (1936-1939)’'. Edicións do Castro.
↑ El Correo gallego, 31-1-1952, p. 2.
↑ "Pesar por la muerte de Josefina Fernández Albor". El Correo Gallego (en castelán). 26 de abril de 2009.
↑ Diario de Sesións do Parlamento de Galicia, 27 de novembro de 1984.
↑ Maceiras: "Por mérito propio, Albor es ya pobrense ilustre", El Correo Gallego, 30/10/2010.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Rodríguez-Polo, Xosé Ramón (2011): "Fernández Albor, Xerardo" en Diccionario Biográfico Español, Madrid: Real Academia da Historia.
Rodríguez-Polo, Xosé Ramón (2009): O triunfo do galeguismo. Opinión pública, partidos políticos e comportamento electoral na transición autonómica. Madrid: Editorial Dykinson.
Rodríguez-Polo, Xosé Ramón (2009): Ramón Piñeiro e a estratexia do galeguismo. Vigo: Xerais.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Galegos, da TVG.

Predecesor:
Xosé Quiroga Suárez

Presidente da Xunta de Galicia
1981 - 1987

Sucesor:
Fernando González Laxe

[1] Redacción (12 de xullo de 2018). Sermos Galiza, ed. "Morre Fernández Albor, primeiro presidente da Galiza autonómica". Consultado o 12 de xullo de 2018.

[2] El Correo hace 25 años, artigo en El Correo Gallego o 31 de marzo de 2009 (en castelán).

[3] Fernández Santander, C. (2000): '‘Alzamento e Guerra Civil en Galicia (1936-1939)’'. Edicións do Castro.

[4] El Correo gallego, 31-1-1952, p. 2.

[5] "Pesar por la muerte de Josefina Fernández Albor". El Correo Gallego (en castelán). 26 de abril de 2009.

[6] Diario de Sesións do Parlamento de Galicia, 27 de novembro de 1984.

[7] Maceiras: "Por mérito propio, Albor es ya pobrense ilustre", El Correo Gallego, 30/10/2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

v c e Galardoados coa Medalla de Ouro de Galicia
1984–1999	Castelao^† (1984) Xoán Carlos I (1985) Antonio Rosón^† (1986) Centro Gallego de Buenos Aires (1990) Julio Prieto Nespereira (1991) Xoán Paulo II (1992) Mário Soares (1993) Luis Alberto Lacalle e Carlos Menem (1994) Juan Carlos Wasmosy, Universidade de Santiago de Compostela e Agrupación Táctica Galicia (1995) Jorge Sampaio e Museo de Pontevedra (1996) Citroën Hispania, S.A. e Julio María Sanguinetti (1997) Álvaro Arzú, Fernando Henrique Cardoso e Antonio María Rouco Varela (1998) Esperidião Amin Helou, Andrew Willoughby Ninian Bertie, Paulo Coelho, Miguel Ángel Rodríguez Echeverría e Ángelo Sodano (1999)
Desde 2000	Manuel Cordo Boullosa^† (2000) Caixa Galicia, Gustavo Noboa, Francisco Fernández del Riego e Eugenio Granell (2001) Deportivo da Coruña (2002) Loyola de Palacio, Francisco Álvarez-Cascos e José Luis Meilán Gil (2003) Asociación de Víctimas del Terrorismo, Rodolfo Martín Villa, Alfonso Castro Beiras, Faro de Vigo e El Correo Gallego (2004) Real Coro Toxos e Froles, Santiago Rey Fernández-Latorre, Agustín Sixto Seco^† (2005) Real Academia Galega (2006) Isaac Díaz Pardo (2007) Editorial Galaxia (2008) Xerardo Fernández Albor, Fernando González Laxe, Manuel Fraga e Emilio Pérez Touriño (2009) Cabido da Catedral de Santiago e Víctor Manuel Vázquez Portomeñe (2010) Instituto da Lingua Galega e Ángel Carracedo (2011) Javier López López, Rodrigo Maseda Lozano, José Antonio Villamor Vázquez, Milladoiro e Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia (2012) Ceferino Díaz^†, Fundación Penzol e Organización Nacional de Ciegos Españoles (2013)^† Vítimas, voluntarios e rescatadores de Angrois (2014) David Cal, Xosé Neira Vilas, Manuel Sánchez Salorio e Enrique Beotas^† (2015) Los Suaves, Basilio Losada, Manuel Gallego Jorreto e Francisco Leiro (2016) Miguel Ángel Blanco^†, José Manuel Romay Beccaría, Aníbal Cavaco Silva e Isabel Castelo (2017) María Emilia Casas, Juan José González Rivas e Álvaro Rodríguez Bereijo (2018) Javier Fernández Fernández e Juan Vicente Herrera (2019) Sanitarios implicados na atención aos pacientes COVID-19 (2020) Persoas implicadas no dispositivo galego de vacinación fronte á COVID-19 (2021)
^† Outorgada a título póstumo