Saltar ao contido

Mundial de Fútbol de 2010

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Copa Mundial de Fútbol de 2010»)
Modelo:Competición deportivaMundial de Fútbol de 2010
Imaxe
TipoCopa do Mundo de Fútbol Editar o valor en Wikidata
MascotaZakumi (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
OrganizadorFIFA Editar o valor en Wikidata
Composto por
Número de participantes32 Editar o valor en Wikidata
Participantes
Localización  e  Datas
LocalizaciónEstadio Nelson Mandela Bay (Porto Elizabeth)
Cape Town Stadium (Município metropolitano da Cidade do Cabo (pt) Traducir)
Estadio Moses Mabhida (Stamford Hill, Durban (en) Traducir)
Estadio Free State (Bloemfontein)
Soccer City (Xohanesburgo)
Ellis Park
Loftus Versfeld (Pretoria)
Estadio Royal Bafokeng (Phokeng (en) Traducir)
Estadio Mbombela (Mbombela Local Municipality (en) Traducir)
Estadio Peter Mokaba (Polokwane) Editar o valor en Wikidata
PaísSuráfrica Editar o valor en Wikidata
Intervalo de tempo11 de xuño de 2010 – 11 de xullo de 2010 Editar o valor en Wikidata
Número de edición19  (2010) Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoEspaña Editar o valor en Wikidata
Datos estatísticos
Partidos64 Editar o valor en Wikidata
Goles145 Editar o valor en Wikidata
Máis goles marcadosDavid VillaEspaña (5)
Máis goles marcadosWesley SneijderPaíses Baixos (5)
Máis goles marcadosThomas MüllerAlemaña (5)
Máis goles marcadosDiego ForlánUruguai (5) Editar o valor en Wikidata
Número de espectadores3.178.856 Editar o valor en Wikidata
Outro
Páxina web oficialfifa.com… Editar o valor en Wikidata
BNE: XX4998685

A Copa Mundial da FIFA Suráfrica 2010™ (en inglés: FIFA World Cup South Africa 2010™) foi a edición número dezanove do Campionato Mundial de fútbol de seleccións, a competición máis importante deste deporte. O torneo comezou o 11 de xuño no Estadio Soccer City de Xohanesburgo, rematando un mes despois, o 11 de xullo, no mesmo recinto. O Mundial de Fútbol 2010 foi a culminación dunha fase de clasificación que comezou en agosto de 2007 involucrando a 204 dos 208 equipos nacionais rexistrados pola FIFA. Como tal coincide cos Xogos Olímpicos de 2008 como a competición deportiva con máis estados participantes.

Esta edición foi a primeira vez que se celebrou nunha nación africana, despois de que Suráfrica vencese a Marrocos e a Exipto no proceso de elección. Esta decisión fai que a única confederación que aínda non acolleu esta competición sexa Oceanía. O sorteo para a fase final do torneo tivo lugar en Cidade do Cabo o 4 de decembro de 2009.

España proclamouse campioa do mundo por primeira vez na historia, nunha disputada final contra os Países Baixos na que gañou 0-1 cun gol de Andrés Iniesta a cinco minutos do final da segunda parte da prórroga. A selección anfitrioa, Suráfrica, ademais dos anteriores campión e subcampión, Italia e Francia, foron eliminados na fase de grupos, sendo a primeira vez que isto ocorre. As selección de Arxentina, Brasil e Alemaña abandonaron posteriormente o torneo nas roldas eliminatorias. Cómpre destacar que a selección de Nova Zelandia foi a única selección que non perdeu ningún partido en todo o torneo, xa que conseguiu empatar nos seus tres encontros da fase de grupos.

Antecedentes e elección

[editar | editar a fonte]
Nelson Mandela foi un dos principais promotores da candidatura de Suráfrica.

Desde os anos 1980 comezou a medrar a idea da realización dun torneo en África en resposta ao crecemento e desenvolvemento do fútbol no devandito continente e que se reflectía no progreso das seleccións do mesmo en diversos torneos internacionais. Até a edición de 2002, disputada en Asia, Europa e América organizaran exclusivamente o torneo desde a súa creación en 1930.

Para a elección da sede da Copa Mundial de Fútbol de 1994, Marrocos estivo a tres votos de derrotar aos Estados Unidos, e posteriormente volveu presentar candidaturas para as Copas de 1998 e 2006, sen lograr resultados satisfactorios. Nesta última elección, Suráfrica presentou a súa candidatura co apoio do presidente da FIFA, Joseph Blatter, pero os esforzos foron en balde: Alemaña adxudicouse o evento nunha rifada e polémica votación por un voto de diferenza. Trala derrota surafricana, os dirixentes da FIFA decidiron establecer un criterio de "rotación continental" que permitise asegurar que o certame seguinte sería xogado en África, un dos grandes continentes que non albergara o evento. A FIFA permitiu soamente candidaturas africanas e seis países manifestaron as súas intencións.

Fans festexando a elección de Suráfrica.

Xunto a Suráfrica e Marrocos, candidatas en eleccións anteriores, presentáronse Exipto, Libia, Nixeria e Tunisia. Nixeria abandonou a carreira nun comezo sen presentar a súa candidatura oficialmente ante a FIFA. Libia, doutra banda, anunciou que en caso de ser elixida non permitiría que Israel puidese participar no torneo, quedando descualificada;[1] a pesar diso, persistiu coa súa candidatura até a presentación final. A FIFA desestimou a posibilidade de realizar un mundial en conxunto entre dúas nacións, polo que Tunisia, que pensaba nunha asociación cos libios, retirouse días antes da votación.[2]

Así, tres candidaturas quedaron con posibilidades reais, con todo, a pelexa era principalmente entre Suráfrica e Marrocos. Os marroquís presentábanse como unha ponte entre Occidente e o mundo musulmán, e unha alternativa próxima a Europa, mentres os surafricanos baseaban a súa postulación no seu desenvolvemento económico e experiencia en realización de eventos deportivos (como a Copa Mundial de Rugby e de crícket). O 15 de maio de 2004 realizouse a elección na cidade suíza de Zürich. Marrocos contou co apoio de Bélxica, España, Francia, Qatar, Tailandia, Turquía e os catro votos da Confederación Africana de Fútbol, mais ese dez votos foron insuficientes para contrarrestar o catorce votos dos outros representantes latinoamericanos que votaron por Suráfrica; Exipto non recibiu ningunha preferencia. A vitoria surafricana viuse selada con Nelson Mandela, principal figura da candidatura, levantando o trofeo da Copa Mundial.[3]

Resultados da votación
País Votos
Suráfrica 14
Marrocos 10
Exipto Exipto 0
  • Tunisia Tunisia retirouse o 4 de maio de 2008 despois de facer unha oferta conxunta que non se permitiu
  • Libia Libia rexeitouse a candidatura por non cumprir os requirimentos e a oferta conxunta non se permitiu

Clasificación

[editar | editar a fonte]

Como país organizador, Suráfrica clasificouse automaticamente ao torneo. Con todo, participou de igual xeito nas eliminatorias para o mundial debido a que estas eliminatorias tamén serven como rolda de clasificación para a Copa Africana de Nacións 2010 de Angola. Por isto, foron a primeira selección organizadora dende o Mundial de 1934 que toma parte desta fase da competición.

Ao igual que pasou na Copa do Mundo de 2006 os campións do anterior mundial non se clasificaron directamente, polo que Italia tivo que xogar a rolda previa. O sorteo para decidir as eliminatorias de clasificación para o Mundial 2010 foi realizado o 25 de novembro de 2007 en Durban, Suráfrica.

Lista de participantes

[editar | editar a fonte]

As seguintes 32 seleccións clasificáronse para a fase final.

AFC (4)
CAF (6)
CONCACAF (3)
CONMEBOL (5)
OFC (1)
UEFA (13)
     Países clasificados ao Mundial      Países non clasificados ao Mundial      Países que non participaron na clasificación      País non membro da FIFA

Esta é a primeira Copa do Mundo na que non participa ningún equipo que non se teña xa clasificado para edicións anteriores, xa que as dúas novas seleccións de Eslovaquia e Serbia xa se clasificaran formando parte de Estados desaparecidos. No caso de Eslovaquia fixérao competindo como parte da selección de Checoslovaquia, e no caso de Serbia como parte de Iugoslavia e posteriormente de Serbia e Montenegro. En ámbolos casos a FIFA considera que as seleccións manteñen os rexistros das súas predecesoras.

Porén, houbo algunhas controversias na clasificación, as que envolveron aos partidos xogados entre as seleccións de Francia e de Irlanda, de Costa Rica e o Uruguai e de Exipto e Alxeria en novembro de 2009. No segundo encontro da eliminatoria entre Francia e Irlanda, o capitán da selección francesa Thierry Henry, non visto polo colexiado, golpeou o balón ilegalmente coa man dando ao seu equipo o gol da vitoria que clasificaba aos bleus ao mundial. Este incidente provocou un amplo debate sobre como ao partidos de alto nivel debían ser arbitrados. A FIFA rexeitou a petición da Federación Irlandesa de repetir o encontro,[4] así como a petición de incluír aos irlandeses como equipo número 33 do mundial.[5] No caso de América, a selección de Costa Rica queixouse polo da vitoria do Uruguai nesta eliminatoria definitiva para o mundial,[6] mentres o encontro entre Exipto e Alxeria estivo rodeado por informes sobre problemas cos seareiros.

En resposta a todos estes incidentes durante a clasificación, e como arranxo á controversia, o 2 de decembro de 2009 a FIFA convocou unha xunta xeral extraordinaria do seu Comité Executivos. Despois da reunión, a FIFA anunciou o comezo dunha investigación sobre a aplicación da tecnoloxía e novos asistentes durante os encontros, mais non falaron sobre a esperada introdución dos xuíces de gol que xa se usaran durante os encontros de Europa League, reiterando que no Mundial só haberá un arbitro principal cos seus dous asistentes e un cuarto árbitro como é habitual.[7]

Organización

[editar | editar a fonte]

Trala elección do país como sede, comezaron os preparativos para a organización do evento. Os principais investimentos, cubertas principalmente polo superávit impositivo, corresponden á infraestrutura tanto deportiva como de transporte e a redución das cifras de criminalidade. Así, máis de 8.400 millóns de rand (aproximadamente 1.100 millóns de dólares) foron destinados orixinalmente á remodelación e construción dos estadios, cuxas obras se iniciarían durante xaneiro de 2007 trala demolición de antigos recintos. A cifra, con todo, era equivalente a 3,5 veces o orzado durante a presentación da candidatura.[8] Adicionalmente, o goberno anunciou que a policía nacional contaría para 2010 con 10.000 efectivos máis que nesa data.

Co paso dos meses, o desenvolvemento dos preparativos foi posto en cuestión e comezaron a xurdir rumores sobre un posible traslado da sede do torneo debido aos atrasos existentes.[9] Franz Beckenbauer, presidente do Comité Organizador da Copa Mundial de Fútbol de 2006 manifestou publicamente a súa preocupación polo estado de avance das obras.[10] Con todo, a FIFA ratificou que a sede non sería cambiada e que só se avaliaría aquilo ante un desastre natural de gran magnitude. Con todo, o 29 de xuño de 2008 o presidente da FIFA dixo ter un "Plan B" listo no caso de que o país africano tivese problemas na organización, aínda que ratificou a Suráfrica como sede para a Copa Mundial de Fútbol de 2010.[11] Días despois, especuláronse os nomes de posibles organizadores no caso de que Suráfrica non puidese ser anfitrioa do mundial do 2010, Australia, España e Estados Unidos soaron bastante forte, debido a que o Estadio Nelson Mandela Bay de Porto Elizabeth non estaría a tempo para a Copa FIFA Confederacións 2009.[12] O 17 de xullo apareceu en distintos medios de comunicación que Brasil podía adiantar a súa sede en 2014 e realizar o mundial en 2010 e Suráfrica pasaría a organizar o mundial no 2014.[13]

En calquera caso, o Mundial finalmente celebrarase en Suráfrica como estaba previsto, tal e como asegurou Joseph Blatter o 15 de decembro de 2008. Non só confirmou que o campionato se celebraría alí e que se descartou de maneira oficial calquera alternativa, senón que expresou publicamente a satisfacción que lle produce que se celebre este torneo por primeira vez en África.[14]

En 2005, os organizadores do evento anunciaron unha lista previa de trece sedes para o evento: Xohanesburgo e Pretoria presentaron dúas, mentres que Bloemfontein, Cidade do Cabo, Durban, Kimberley, Nelspruit, Orkney, Polokwane, Porto Elizabeth e Rustenburg, unha. A lista foi reducida ás dez sedes definitivas, sendo anunciada pola FIFA o 10 de marzo de 2006. Cinco estadios, incluíndo o Soccer City (sede do partido de apertura e clausura) serían remodelados, dous estadios serían demolidos e reconstruídos, mentres o tres restantes serían estadios totalmente novos.

Xohanesburgo Durban Cidade do Cabo Xohanesburgo Pretoria
Soccer City Estadio Moses Mabhida Cape Town Stadium Ellis Park Loftus Versfeld
Capacidade: 91.141 Capacidade: 70.000 Capacidade: 69.070 Capacidade: 62.567 Capacidade: 51.760
Porto Elizabeth Bloemfontein Polokwane Rustenburg Nelspruit
Estadio Nelson Mandela Bay Estadio Free State Estadio Peter Mokaba Estadio Royal Bafokeng Estadio Mbombela
Capacidade: 48.000 Capacidade: 48.000 Capacidade: 46.000 Capacidade: 44.530 Capacidade: 43.589

Mapa das sedes

[editar | editar a fonte]

Símbolos

[editar | editar a fonte]

Zakumi é a mascota oficial deste mundial (creada o 16 de xuño de 1994). É un leopardo antropomórfico co cabelo verde, e o seu nome ven de "ZA", a abreviatura internacional para Suráfrica, e "kumi", unha palabra que significa dez en varias linguas africanas.[15] Ademais as cores da mascota reflicten as cores da camiseta de Suráfrica (amarelo e verde) e as manchas teñen a forma do clásico pentágono dos balóns de fútbol.

A data de creación de Zakumi coincidiu cun día coñecido e celebrado como o Día da Xuventude en Suráfrica e o ano 1994 marca as primeiras eleccións non raciais nacionais en Suráfrica. A mascota fixo dezaseis anos o ano da celebración do mundial. O lema oficial de Zakumi é: "O xogo de Zakumi é o Fair Play". O lema foi amosado nos carteis publicitarios dixitais durante a Copa FIFA Confederacións 2009, e tamén durante a propia Copa do Mundo.

O balón oficial con que se xogará o campionato será o modelo Jabulani, fabricado pola marca Adidas.[16] O Jabulani (que significa "celebrar" en zulú), deseñado pola Universidade de Loughborough do Reino Unido, ten once cores que representan os once xogadores de cada equipo, os once idiomas oficiais de Suráfrica e as once comunidades surafricanas que darán a benvida ao mundo do primeiro Mundial de fútbol que ten lugar en África.[17] Unha "versión dourada" deste balón, chamado Jo'bulani, será o utilizado na final da copa do mundo.[18]

O Polbo Paul
Artigo principal: Vuvuzela.

Unha vuvuzela é unha clase de trompeta longa utilizada sobre todo no fútbol surafricano para animar aos equipos ao longo de todo o partido. Adoita estar feita de plástico e o son que emite, moi forte, pode lembrar o dun elefante ou, se hai moitas á vez, un enxame de abellas. As vuvuzelas empezaron a ser coñecidas en calquera parte do mundo a partir da Copa Confederacións 2009, disputada en Suráfrica e, especialmente, dende o mundial de fútbol de 2010. Numerosos seareiros sopran vuvuzelas durante a integridade de todos os partidos que se disputan, un feito que provocou as queixas de xogadores, adestradores, comentaristas de radio e televisión e espectadores. Con todo, a FIFA móstrase contraria a prohibilas ao considerar que son un elemento inseparable da cultura futbolística surafricana.

Polbo Paul

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Polbo Paul.

Unha curiosidade deste mundial foron os dotes de adiviñación que se lle atribuíron a un polbo chamado Paul. Coñéceselle por prognosticar os resultados dos partidos nos que xogou Alemaña, na Eurocopa 2008 e o Mundial de Suráfrica 2010, no que soamente se equivocou nun dos resultados. Debido ao grande interese dos medios, fixeron que Paul prognosticase o resultado da final do Mundial 2010 aínda que non xogase a selección alemá, prognosticando a derrota da laranxa mecánica ante España, e este, pois, acertou.

Antes de cada partido internacional da selección alemá, a Paul presentáronselle dous colectores idénticos con comida: un deles estaba marcado coa bandeira de Alemaña e o outro coa bandeira do equipo opoñente. A elección de Paul interpretábase co equipo que logrará a vitoria. Desta forma, Paul escolleu correctamente catro do seis partidos que xogou Alemaña na Eurocopa 2008 e nos primeiros seis partidos na Copa Mundial de Fútbol de 2010.Tamén predixo que España vencería a Alemaña na semifinal e acertou.[19][20] O fenómeno nos medios protagonizado por Paul fixo que moitos medios de comunicación considerasen que superou en popularidade á mascota oficial do campionato, o leopardo Zakumi.

A Comisión Organizadora da FIFA aprobou o procedemento para o sorteo final o 2 de decembro de 2009. O sistema estaba baseado na décima clasificación mundial de seleccións FIFA, sendo sete selección elixidas como cabezas de serie mais Suráfrica por ser a organizadora. O comité tamén aprobou a composición dos outros grupos para o sorteo, así como o procedemento para o sorteo final. Finalmente o grupo dous para o sorteo estaba composto por equipos de Asia, Oceanía e América do Norte, o tres cos equipos de África e América do Sur e o catro cos restantes de Europa.

Grupo para o sorteo 1 Grupo para o sorteo 2 Grupo para o sorteo 3 Grupo para o sorteo 4

Suráfrica Suráfrica
Brasil Brasil
España España
Países Baixos Países Baixos
Italia Italia
Alemaña Alemaña
Arxentina Arxentina
Inglaterra Inglaterra

Australia Australia
Corea do Norte Corea do Norte
Corea do Sur Corea do Sur
Xapón Xapón
Estados Unidos Estados Unidos
Honduras Honduras
México México
Nova Zelandia Nova Zelandia

Alxeria Alxeria
Camerún Camerún
Costa do Marfil Costa do Marfil
Ghana Ghana
Nixeria Nixeria
Chile Chile
Paraguai Paraguai
Uruguai Uruguai

Dinamarca Dinamarca
Francia Francia
Grecia Grecia
Portugal Portugal
Serbia Serbia
Eslovaquia Eslovaquia
Eslovenia Eslovenia
Suíza Suíza

Grupos finais
Grupo A Grupo B Grupo C Grupo D
Suráfrica Suráfrica Arxentina Arxentina Inglaterra Inglaterra Alemaña Alemaña
México México Nixeria Nixeria Estados Unidos Estados Unidos Australia Australia
Uruguai Uruguai Corea do Sur Corea do Sur Alxeria Alxeria Serbia Serbia
Francia Francia Grecia Grecia Eslovenia Eslovenia Ghana Ghana
Grupo E Grupo F Grupo G Grupo H
Países Baixos Países Baixos Italia Italia Brasil Brasil España España
Dinamarca Dinamarca Paraguai Paraguai Corea do Norte Corea do Norte Suíza Suíza
Xapón Xapón Nova Zelandia Nova Zelandia Costa do Marfil Costa do Marfil Honduras Honduras
Camerún Camerún Eslovaquia Eslovaquia Portugal Portugal Chile Chile

Resultados

[editar | editar a fonte]
Os horarios corresponden á hora de Suráfrica (UTC+2)

Primeira fase

[editar | editar a fonte]


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
Uruguai Uruguai 7 3 2 1 0 4 0 +4
México 4 3 1 1 1 3 2 +1
Suráfrica 4 3 1 1 1 3 5 -2
Francia Francia 1 3 0 1 2 1 4 -3


Suráfrica 1 - 1 México 11 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 84.490
Árbitro: Ravshan Irmatov (Uzbekistán)
Tshabalala Anotado no 55º minuto 55' Informe
Márquez Anotado no 79º minuto 79'
 
Uruguai 0 - 0 Francia 11 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 64.100
Árbitro: Yuichi Nishimura (Xapón)
Informe
 


Suráfrica 0 - 3 Uruguai 16 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Loftus Versfeld, Pretoria
Asistencia: 42.658
Árbitro: Massimo Busacca (Suíza)
Informe
Forlán Anotado no 24º minuto 24' Anotado no 80º minuto 80' (pen.)
Pereira Anotado no 90+5º minuto 90+5'
 
Francia 0 - 2 México 17 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Peter Mokaba, Polokwane
Asistencia: 35.370
Árbitro: Khalil Al Ghamdi (Arabia Saudita)
Informe
Hernández Anotado no 64º minuto 64'
Blanco Anotado no 79º minuto 79' (pen.)
 


México 0 - 1 Uruguai 22 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Royal Bafokeng, Rustenburg
Asistencia: 33.425
Árbitro: Viktor Kassai (Hungría)
Informe
Suárez Anotado no 43º minuto 43'
 
Francia 1 - 2 Suráfrica 22 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Free State, Bloemfontein
Asistencia: 39.415
Árbitro: Óscar Ruiz (Colombia)
Malouda Anotado no 70º minuto 70' Informe
Khumalo Anotado no 20º minuto 20'
Mphela Anotado no 37º minuto 37'
 


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
Arxentina 9 3 3 0 0 7 1 +6
Corea do Sur 4 3 1 1 1 5 6 -1
Grecia Grecia 3 3 1 0 2 2 5 -3
Nixeria Nixeria 1 3 0 1 2 3 5 -2


Corea do Sur 2 - 0 Grecia 12 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 31.513
Árbitro: Michael Hester (Nova Zelandia)
Lee Jung-Soo Anotado no 7º minuto 7'

Park Ji-Sung Anotado no 52º minuto 52'

Informe
 
Arxentina 1 - 0 Nixeria 12 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Ellis Park, Xohanesburgo
Asistencia: 55.686
Árbitro: Wolfgang Stark (Alemaña)
Heinze Anotado no 6º minuto 6' Informe
 


Arxentina 4 - 1 Corea do Sur 17 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 82.174
Árbitro: Frank De Bleeckere (Bélxica)
Park Chu-Young Anotado no 17º minuto 17' (p.m.)
Higuaín Anotado no 33º minuto 33' Anotado no 76º minuto 76' Anotado no 80º minuto 80'
Informe
Lee Chung-Yong Anotado no 45+1º minuto 45+1'
 
Grecia 2 - 1 Nixeria 17 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Free State, Bloemfontein
Asistencia: 31.593
Árbitro: Óscar Ruiz (Colombia)
Salpigidis Anotado no 44º minuto 44'
Torosidis Anotado no 71º minuto 71'
Informe
Uche Anotado no 16º minuto 16'
 


Nixeria 2 - 2 Corea do Sur 22 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Moses Mabhida, Durban
Asistencia: 61.874
Árbitro: Olegário Benquerença (Portugal)
Uche Anotado no 12º minuto 12'
Yakubu Anotado no 69º minuto 69' (pen.)
Informe
Lee Jung-Soo Anotado no 38º minuto 38'
Park Chu-Young Anotado no 49º minuto 49'
 
Grecia 0 - 2 Arxentina 22 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Peter Mokaba, Polokwane
Asistencia: 38.891
Árbitro: Ravshan Irmatov (Uzbekistán)
Informe
Demichelis Anotado no 77º minuto 77'
Palermo Anotado no 89º minuto 89'
 


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
Estados Unidos 5 3 1 2 0 4 3 +1
Inglaterra Inglaterra 5 3 1 2 0 2 1 +1
Eslovenia Eslovenia 4 3 1 1 1 3 3 0
Alxeria Alxeria 1 3 0 1 2 0 2 -2


Inglaterra 1 - 1 Estados Unidos 12 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Royal Bafokeng, Rustenburg
Asistencia: 38.646
Árbitro: Carlos Simon (Brasil)
Gerrard Anotado no 4º minuto 4' Informe
Dempsey Anotado no 40º minuto 40'
 
Alxeria 0 - 1 Eslovenia 13 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Peter Mokaba, Polokwane
Asistencia: 30.325
Árbitro: Carlos Batres (Guatemala)
Informe
Koren Anotado no 79º minuto 79'
 


Eslovenia 2 - 2 Estados Unidos 18 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Ellis Park, Xohanesburgo
Asistencia: 45.573
Árbitro: Koman Coulibaly (Malí)
Birsa Anotado no 13º minuto 13'
Ljubijankič Anotado no 42º minuto 42'
Informe
Donovan Anotado no 48º minuto 48'
Bradley Anotado no 82º minuto 82'
 
Inglaterra 0 - 0 Alxeria 18 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 64.100
Árbitro: Ravshan Irmatov (Uzbekistán)
Informe
 


Eslovenia 0 - 1 Inglaterra 23 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 36.893
Árbitro: Wolfgang Stark (Alemaña)
Informe
Defoe Anotado no 23º minuto 23'
 
Estados Unidos 1 - 0 Alxeria 23 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Loftus Versfeld, Pretoria
Asistencia: 35.827
Árbitro: Frank De Bleeckere (Bélxica)
Donovan Anotado no 90+1º minuto 90+1' Informe
 


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
Alemaña Alemaña 6 3 2 0 1 5 1 +4
Ghana 4 3 1 1 1 2 2 0
Australia Australia 4 3 1 1 1 3 6 -3
Serbia 3 3 1 0 2 2 3 -1


Serbia 0 - 1 Ghana 13 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Loftus Versfeld, Pretoria
Asistencia: 38.833
Árbitro: Héctor Baldassi (Arxentina)
Informe
Gyan Anotado no 85º minuto 85' (pen.)
 
Alemaña 4 - 0 Australia 13 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Moses Mabhida, Durban
Asistencia: 62.660
Árbitro: Marco Rodríguez (México)
Podolski Anotado no 8º minuto 8'
Klose Anotado no 26º minuto 26'
Müller Anotado no 68º minuto 68'
Cacau Anotado no 70º minuto 70'
Informe
 


Alemaña 0 - 1 Serbia 18 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 38.294
Árbitro: Alberto Undiano Mallenco (España)
Informe
Jovanović Anotado no 38º minuto 38'
 
Ghana 1 - 1 Australia 19 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Royal Bafokeng, Rustenburg
Asistencia: 34.812
Árbitro: Roberto Rosetti (Italia)
Gyan Anotado no 25º minuto 25' (pen.) Informe
Holman Anotado no 11º minuto 11'
 


Ghana 0 - 1 Alemaña 23 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 83.391
Árbitro: Carlos Eugênio Simon (Brasil)
Informe
Özil Anotado no 60º minuto 60'
 
Australia 2 - 1 Serbia 23 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Mbombela, Nelspruit
Asistencia: 37.836
Árbitro: Jorge Larrionda (Uruguai)
Cahill Anotado no 69º minuto 69'
Holman Anotado no 73º minuto 73'
Informe
Pantelić Anotado no 84º minuto 84'
 


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
Países Baixos Países Baixos 9 3 3 0 0 5 1 +4
Xapón 6 3 2 0 1 4 2 +2
Dinamarca Dinamarca 3 3 1 0 2 3 6 -3
Camerún 0 3 0 0 3 2 5 -3


Países Baixos 2 - 0 Dinamarca 14 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 83.465
Árbitro: Stephane Lannoy (Francia)
Poulsen Anotado no 46º minuto 46' (p.m.)
Kuyt Anotado no 85º minuto 85'
Informe
 
Xapón 1 - 0 Camerún 14 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Free State, Bloemfontein
Asistencia: 30.620
Árbitro: Olegário Benquerença (Portugal)
Honda Anotado no 39º minuto 39' Informe
 


Países Baixos 1 - 0 Xapón 19 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Moses Mabhida, Durban
Asistencia: 62.010
Árbitro: Héctor Baldassi (Arxentina)
Sneijder Anotado no 53º minuto 53' Informe
 
Camerún 1 - 2 Dinamarca 19 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Loftus Versfeld, Pretoria
Asistencia: 38.704
Árbitro: Jorge Larrionda (Dinamarca)
Eto'o Anotado no 10º minuto 10' Informe
Bendtner Anotado no 33º minuto 33'
Rommedahl Anotado no 61º minuto 61'
 


Dinamarca 1 - 3 Xapón 24 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Royal Bafokeng, Rustenburg
Asistencia: 27.967
Árbitro: Jerome Damon (Suráfrica)
Tomasson Anotado no 81º minuto 81' Informe
Honda Anotado no 17º minuto 17'
Endō Anotado no 30º minuto 30'
Okazaki Anotado no 87º minuto 87'
 
Camerún 1 - 2 Países Baixos 24 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 63.093
Árbitro: Pablo Pozo (Chile)
Eto'o Anotado no 65º minuto 65' (pen.) Informe
van Persie Anotado no 36º minuto 36'
Huntelaar Anotado no 84º minuto 84'
 


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
Paraguai (1990-2013) Paraguai 5 3 1 2 0 3 1 +2
Eslovaquia Eslovaquia 4 3 1 1 1 4 5 -1
Nova Zelandia 3 3 0 3 0 2 2 0
Italia Italia 2 3 0 2 1 4 5 -1


Italia 1 - 1 Paraguai 14 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 62.869
Árbitro: Benito Archundia (México)
De Rossi Anotado no 63º minuto 63' Informe
Alcaraz Anotado no 39º minuto 39'
 
Nova Zelandia 1 - 1 Eslovaquia 15 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Royal Bafokeng, Rustenburg
Asistencia: 23.871
Árbitro: Jerome Damon (Suráfrica)
Reid Anotado no 90+3º minuto 90+3' Informe
Vittek Anotado no 50º minuto 50'
 


Eslovaquia 0 - 2 Paraguai 20 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Free State, Bloemfontein
Asistencia: 26.643
Árbitro: Eddy Maillet (Seychelles)
Informe
Vera Anotado no 27º minuto 27'
Riveros Anotado no 86º minuto 86'
 
Italia 1 - 1 Nova Zelandia 20 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Mbombela, Nelspruit
Asistencia: 38.229
Árbitro: Carlos Batres (Guatemala)
Iaquinta Anotado no 29º minuto 29' (pen.) Informe
Smeltz Anotado no 7º minuto 7'
 


Eslovaquia 3 - 2 Italia 24 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Ellis Park, Xohanesburgo
Asistencia: 53.412
Árbitro: Howard Webb (Inglaterra)
Vittek Anotado no 25º minuto 25' Anotado no 73º minuto 73'
Kopúnek Anotado no 89º minuto 89'
Informe
Di Natale Anotado no 81º minuto 81'
Quagliarella Anotado no 90+2º minuto 90+2'
 
Paraguai 0 - 0 Nova Zelandia 24 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Peter Mokaba, Polokwane
Asistencia: 34.850
Árbitro: Yuichi Nishimura (Xapón)
Informe
 


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
Brasil 7 3 2 1 0 5 2 +3
Portugal Portugal 5 3 1 2 0 7 0 +7
Costa do Marfil Costa do Marfil 4 3 1 1 1 4 3 +1
Corea do Norte 0 3 0 0 3 1 12 -11


Costa do Marfil 0 - 0 Portugal 15 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 37.034
Árbitro: Jorge Larrionda (Uruguai)
Informe
 
Brasil 2 - 1 Corea do Norte 15 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Ellis Park, Xohanesburgo
Asistencia: 37.034
Árbitro: Viktor Kassai (Hungría)
Maicon Anotado no 59º minuto 59'
Elano Anotado no 72º minuto 72'
Informe
Ji Yun-Nam Anotado no 89º minuto 89'
 


Brasil 3 - 1 Costa do Marfil 20 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 84.455
Árbitro: Stephane Lannoy (Francia)
Luís Fabiano Anotado no 25º minuto 25' Anotado no 50º minuto 50'
Elano Anotado no 62º minuto 62'
Informe
Drogba Anotado no 79º minuto 79'
 
Portugal 7 - 0 Corea do Norte 21 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 63.644
Árbitro: Pablo Pozo (Chile)
Meireles Anotado no 29º minuto 29'
Simão Anotado no 53º minuto 53'
Almeida Anotado no 56º minuto 56'
Tiago Anotado no 60º minuto 60' Anotado no 89º minuto 89'
Liédson Anotado no 81º minuto 81'
Ronaldo Anotado no 87º minuto 87'
Informe
 


Portugal 0 - 0 Brasil 25 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Moses Mabhida, Durban
Asistencia: 62.712
Árbitro: Benito Archundia (México)
Informe
 
Corea do Norte 0 - 3 Costa do Marfil 25 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Mbombela, Nelspruit
Asistencia: 34.763
Árbitro: Alberto Undiano Mallenco (España)
Informe
Y. Touré Anotado no 14º minuto 14'
Romaric Anotado no 20º minuto 20'
Kalou Anotado no 82º minuto 82'
 


Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif
España España 6 3 2 0 1 4 2 +2
Chile Chile 6 3 2 0 1 3 2 +1
Suíza Suíza 4 3 1 1 1 1 1 0
Honduras Honduras 1 3 0 1 2 0 3 -3


Honduras 0 - 1 Chile 16 de xuño de 2010, 13:30 – Estadio Mbombela, Nelspruit
Asistencia: 32.664
Árbitro: Eddy Maillet (Seychelles)
Informe
Beausejour Anotado no 34º minuto 34'
 
España 0 - 1 Suíza 16 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Moses Mabhida, Durban
Asistencia: 62.453
Árbitro: Howard Webb (Inglaterra)
Informe
Fernandes Anotado no 52º minuto 52'
 


Chile 1 - 0 Suíza 21 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 34.872
Árbitro: Khalil Al Ghamdi (Arabia Saudita)
González Anotado no 75º minuto 75' Informe
 
España 2 - 0 Honduras 21 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Ellis Park, Xohanesburgo
Asistencia: 54.386
Árbitro: Yuichi Nishimura (Xapón)
Villa Anotado no 17º minuto 17' Anotado no 51º minuto 51' Informe
 


Chile 1 - 2 España 25 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Loftus Versfeld, Pretoria
Asistencia: 41.958
Árbitro: Marco Rodríguez (México)
Millar Anotado no 47º minuto 47' Informe
Villa Anotado no 24º minuto 24'
Iniesta Anotado no 37º minuto 37'
 
Suíza 0 - 0 Honduras 25 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Free State, Bloemfontein
Asistencia: 28.042
Árbitro: Héctor Baldassi (Arxentina)
Informe
 

Segunda fase

[editar | editar a fonte]


Oitavos de final Cuartos de final Semifinais Final
                           
Porto Elizabeth, 26 de xuño            
 Uruguai Uruguai  2
Xohanesburgo, 2 de xullo
 Corea do Sur Corea do Sur  1  
 Uruguai Uruguai  1(4)
Rustenburg, 26 de xuño
   Ghana Ghana  1(2)  
 Estados Unidos Estados Unidos  1
Cidade do Cabo, 6 de xullo
 Ghana Ghana  2  
 Uruguai Uruguai  2
Durban, 28 de xuño
   Países Baixos Países Baixos  3  
 Países Baixos Países Baixos  2
Porto Elizabeth, 2 de xullo
 Eslovaquia Eslovaquia  1  
 Países Baixos Países Baixos  2
Xohanesburgo, 28 de xuño
   Brasil Brasil Brasil  1  
 Brasil Brasil  3
Xohanesburgo, 11 de xullo
 Chile Chile  0  
 Países Baixos Países Baixos  0
Xohanesburgo, 27 de xuño
   España España  1
 Arxentina Arxentina  3
Cidade do Cabo, 3 de xullo
 México México  1  
 Arxentina Arxentina  0
Bloemfontein, 27 de xuño
   Alemaña Alemaña  4  
 Alemaña Alemaña  4
Durban, 7 de xullo
 Inglaterra Inglaterra  1  
 Alemaña Alemaña  0
Pretoria, 29 de xuño
   España España  1   Terceiro posto
 Paraguai (1990-2013) Paraguai  0(5)
Xohanesburgo, 3 de xullo Porto Elizabeth, 10 de xullo
 Xapón Xapón  0(3)  
 Paraguai (1990-2013) Paraguai  0  Uruguai Uruguai  2
Cidade do Cabo, 29 de xuño
   España España  1    Alemaña Alemaña  3
 España España  1
 Portugal Portugal  0  

Oitavos de final

[editar | editar a fonte]
Uruguai 2 - 1 Corea do Sur 26 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 30.597
Árbitro: Wolfgang Stark (Alemaña)
Suárez Anotado no 8º minuto 8' Anotado no 80º minuto 80' Informe
Lee C-Y Anotado no 68º minuto 68'
 
Estados Unidos 1 - 2 Ghana 26 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Royal Bafokeng, Rustenburg
Asistencia: 34.976
Árbitro: Viktor Kassai (Hungría)
Donovan Anotado no 62º minuto 62' (pen.) Informe
K. Boateng Anotado no 5º minuto 5'
Gyan Anotado no 93º minuto 93'
 


Alemaña 4 - 1 Inglaterra 27 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Free State, Bloemfontein
Asistencia: 32.652
Árbitro: Jorge Larrionda (Uruguai)
Klose Anotado no 20º minuto 20'
Podolski Anotado no 32º minuto 32'
Müller Anotado no 67º minuto 67' Anotado no 70º minuto 70'
Informe
Upson Anotado no 37º minuto 37'
 
Arxentina 3 - 1 México 27 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 84.377
Árbitro: Roberto Rosetti (Italia)
Tévez Anotado no 26º minuto 26' Anotado no 52º minuto 52'
Higuaín Anotado no 33º minuto 33'
Informe
Hernández Anotado no 71º minuto 71'
 


Países Baixos 2 - 1 Eslovaquia 28 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Moses Mabhida, Durban
Asistencia: 61.962
Árbitro: Alberto Undiano Mallenco (España)
Robben Anotado no 18º minuto 18'
Sneijder Anotado no 84º minuto 84'
Informe
Vittek Anotado no 90+4º minuto 90+4' (pen.)
 
Brasil 3 - 0 Chile 28 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Ellis Park, Xohanesburgo
Asistencia: 54.096
Árbitro: Howard Webb (Inglaterra)
Juan Anotado no 34º minuto 34'
Luís Fabiano Anotado no 38º minuto 38'
Robinho Anotado no 59º minuto 59'
Informe
 


Paraguai 0 - 0
(Penaltis 5 - 3)
Xapón 29 de xuño de 2010, 16:00 – Estadio Loftus Versfeld, Pretoria
Asistencia: 36.742
Árbitro: Frank De Bleeckere (Bélxica)
Barreto Anotado
Barrios Anotado
Riveros Anotado
Valdez Anotado
Cardozo Anotado
Informe
Anotado Endō
Anotado Hasebe
Erra penalti Komano
Anotado Honda
 
España 1 - 0 Portugal 29 de xuño de 2010, 20:30 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 62.955
Árbitro: Héctor Baldassi (Arxentina)
Villa Anotado no 63º minuto 63' Informe
 

Cuartos de final

[editar | editar a fonte]
Países Baixos 2 - 1 Brasil 2 de xullo de 2010, 16:00 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 40.186
Árbitro: Yuichi Nishimura (Xapón)
Melo Anotado no 53º minuto 53' (p.m.)
Sneijder Anotado no 68º minuto 68'
Informe
Robinho Anotado no 10º minuto 10'
 
Uruguai 1 - 1
(Penaltis 4 - 2)
Ghana 2 de xullo de 2010, 20:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 84.017
Árbitro: Olegário Benquerença (Portugal)
Forlán Anotado no 55º minuto 55'

Forlán Anotado
Victorino Anotado
Scotti Anotado
Pereira Erra penalti
Abreu Anotado
Informe
Muntari Anotado no 45+2º minuto 45+2'

Anotado Gyan
Anotado Appiah
Erra penalti Mensah
Erra penalti Adiyiah
 


Arxentina 0 - 4 Alemaña 3 de xullo de 2010, 16:00 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 64.100
Árbitro: Ravshan Irmatov (Uzbekistán)
Informe
Müller Anotado no 3º minuto 3'
Klose Anotado no 68º minuto 68' Anotado no 89º minuto 89'
Friedrich Anotado no 74º minuto 74'
 
Paraguai 0 - 1 España 3 de xullo de 2010, 20:30 – Estadio Ellis Park, Xohanesburgo
Asistencia: 55.359
Árbitro: Carlos Batres (Guatemala)
Informe
Villa Anotado no 83º minuto 83'
 

Semifinais

[editar | editar a fonte]
Uruguai 2 - 3 Países Baixos 6 de xullo de 2010, 20:30 – Estadio Cape Town, Cidade do Cabo
Asistencia: 62.479
Árbitro: Ravshan Irmatov (Uzbekistán)
Forlán Anotado no 41º minuto 41'
M. Pereira Anotado no 90+2º minuto 90+2'
Informe
Van Bronckhorst Anotado no 18º minuto 18'
Sneijder Anotado no 70º minuto 70'
Robben Anotado no 73º minuto 73'
 
Alemaña 0 - 1 España 7 de xullo de 2010, 20:30 – Estadio Moses Mabhida, Durban
Asistencia: 60.960
Árbitro: Viktor Kassai (Hungría)
Informe
Puyol Anotado no 73º minuto 73'
 

Terceiro posto

[editar | editar a fonte]
Uruguai 2 - 3 Alemaña 10 de xullo de 2010, 20:30 – Estadio Nelson Mandela Bay, Porto Elizabeth
Asistencia: 36.254
Árbitro: Benito Archundia (México)
Cavani Anotado no 28º minuto 28'
Forlán Anotado no 51º minuto 51'
Informe
Müller Anotado no 19º minuto 19'
Jansen Anotado no 56º minuto 56'
Khedira Anotado no 82º minuto 82'
 
Bandeiras dos Países Baixos e España durante a final

A Final do Mundial de Fútbol de Suráfrica 2010 disputouse o 11 de xullo de 2010 no Estadio Soccer City de Xohanesburgo. Xogouse entre as seleccións dos Países Baixos e España, resultando vencedora esta última por 0-1, cun gol de Andrés Iniesta a catro minutos do final da prórroga. O partido destacou polo seu infrecuente número de cartóns amarelos, a meirande parte producidos polos neerlandeses, que foron criticados polos seu xogo sucio.[21]

Ambos equipos participantes, Países Baixos e España, competían por acadar o seu primeiro título de Campión do Mundo, xa que a selección neerlandesa xogara anteriormente sen éxito as finais de 1974 e 1978 e a española nunca conseguira chegar a unha, sendo o seu mellor posto até ese intre o cuarto acadado no mundial de Brasil 1950. Esta final foi a segunda consecutiva que enfrontaba a equipos europeos e a primeira vez que un equipo dese continente a gañaba fóra do mesmo.


Países Baixos 0 - 1 España 11 de xullo de 2010, 20:30 – Estadio Soccer City, Xohanesburgo
Asistencia: 84.490
Árbitro: Howard Webb (Inglaterra)
Informe
Iniesta Anotado no 116º minuto 116'
 

Premios e recoñecementos

[editar | editar a fonte]

Bota de Ouro

[editar | editar a fonte]

Para a designación do gañador da bota de ouro, tomáronse en conta en primeira instancia os goles (GF), seguido polas asistencias de goles realizadas (AST) e finalmente a menor cantidade de minutos xogados (MIN).[22].

Thomas Müller
Xogador Selección GF AST MIN
Ouro Thomas Müller Alemaña Alemaña 5 3 473'
Prata David Villa España España 5 1 635'
Bronce Wesley Sneijder Países Baixos Países Baixos 5 1 652'
Diego Forlán Uruguai Uruguai 5 1 654'
Gonzalo Higuaín Arxentina 4 0 341'
Róbert Vittek Eslovaquia Eslovaquia 4 0 353'
Miroslav Klose Alemaña Alemaña 4 0 357'
Luis Suárez Uruguai Uruguai 3 2 543'
Landon Donovan Estados Unidos 3 0 390'
Luís Fabiano Brasil 3 0 418'
Asamoah Gyan Ghana 3 0 501'

Balón de Ouro

[editar | editar a fonte]

O Balón de Ouro, que distingue ao mellor xogador de cada Copa Mundial, foille outorgado ao dianteiro uruguaio Diego Forlán, quen marcou cinco goles no torneo. Recibiu 23,4% dos votos das persoas acreditadas para este mundial, deixando atrás ao centrocampista neerlandés Wesley Sneijder e ao español David Villa.

Diego Forlán
Xogador Selección Votos
Ouro Diego Forlán Uruguai Uruguai 23,4%
Prata Wesley Sneijder Países Baixos Países Baixos 21,8%
Bronce David Villa España España 16,9%
Asamoah Gyan Ghana
Andrés Iniesta España España
Lionel Messi Arxentina
Mesut Özil Alemaña Alemaña
Arjen Robben Países Baixos Países Baixos
Bastian Schweinsteiger Alemaña Alemaña
Xavi Hernández España España

Equipo das estrelas

[editar | editar a fonte]

A FIFA divulgou o equipo ideal do torneo, o cal foi escollido mediante votación polos membros do club en FIFA.com.[23]

Porteiros Defensas Centrocampistas Dianteiros

España Iker Casillas

España Sergio Ramos
Maicon
España Carles Puyol
Alemaña Philipp Lahm

Países Baixos Wesley Sneijder
España Xavi Hernández
España Andrés Iniesta
Alemaña Bastian Schweinsteiger

España David Villa
Uruguai Diego Forlán

Outros premios

[editar | editar a fonte]

Estatísticas

[editar | editar a fonte]
Suráfrica - México
Inglaterra - Alxeria
Brasil - Chile
España - Portugal
Equipo Pts PX PG PE PP GF GC Dif Rend
1 España España 18 7 6 0 1 8 2 6 85,7%
2 Países Baixos Países Baixos 18 7 6 0 1 12 6 6 85,7%
3 Alemaña Alemaña 15 7 5 0 2 16 5 11 71,4%
4 Uruguai Uruguai 11 7 3 2 2 11 8 3 52,4%
5 Arxentina 12 5 4 0 1 10 6 4 80,0%
6 Brasil 10 5 3 1 1 9 4 5 66,7%
7 Ghana 8 5 2 2 1 5 4 1 53,3%
8 Paraguai Paraguai 6 5 1 3 1 3 2 1 40,0%
9 Xapón 7 4 2 1 1 4 2 2 58,3%
10 Chile Chile 6 4 2 0 2 3 5 -2 50,0%
11 Portugal Portugal 5 4 1 2 1 7 1 6 41,7%
12 Estados Unidos 5 4 1 2 1 5 5 0 41,7%
13 Inglaterra Inglaterra 5 4 1 2 1 3 5 -2 41,7%
14 México 4 4 1 1 2 4 5 -1 33,3%
15 Corea do Sur 4 4 1 1 2 6 8 -2 33,3%
16 Eslovaquia Eslovaquia 4 4 1 1 2 5 7 -2 33,3%
17 Costa do Marfil Costa do Marfil 4 3 1 1 1 4 3 1 44,4%
18 Eslovenia Eslovenia 4 3 1 1 1 3 3 0 44,4%
19 Suíza Suíza 4 3 1 1 1 1 1 0 44,4%
20 Suráfrica 4 3 1 1 1 3 5 -2 44,4%
21 Australia Australia 4 3 1 1 1 3 6 -3 44,4%
22 Nova Zelandia 3 3 0 3 0 2 2 0 33,3%
23 Serbia 3 3 1 0 2 2 3 -1 33,3%
24 Dinamarca Dinamarca 3 3 1 0 2 3 6 -3 33,3%
25 Grecia Grecia 3 3 1 0 2 2 5 -3 33,3%
26 Italia Italia 2 3 0 2 1 4 5 -1 22,2%
27 Nixeria Nixeria 1 3 0 1 2 3 5 -2 11,1%
28 Alxeria Alxeria 1 3 0 1 2 0 2 -2 11,1%
29 Francia Francia 1 3 0 1 2 1 4 -3 11,1%
30 Honduras 1 3 0 1 2 0 3 -3 11,1%
31 Camerún 0 3 0 0 3 2 5 -3 0,0%
32 Corea do Norte 0 3 0 0 3 1 12 -11 0,0%
  1. "Libya: Israel not welcome". Arquivado dende o orixinal o 13-10-2007. Consultado o 09-06-2010. 
  2. "Suráfrica e Marrocos disputan sede mundial 2010". Arquivado dende o orixinal o 13 de xaneiro de 2012. Consultado o 09 de xuño de 2010. 
  3. Suráfrica albergará o Mundial de fútbol 2010
  4. "FIFA statement on FAI request". Arquivado dende o orixinal o 20 de novembro de 2009. Consultado o 09 de xuño de 2010. 
  5. "Blatter apologises over comments". Arquivado dende o orixinal o 06 de decembro de 2009. Consultado o 06 de decembro de 2009. 
  6. "Blatter: we need goal line officials at World Cup". Arquivado dende o orixinal o 05 de decembro de 2009. Consultado o 09 de xuño de 2010. 
  7. FIFA reject extra referees proposal
  8. "SA faces R8.4bn stadium bill". Arquivado dende o orixinal o 22 de outubro de 2006. Consultado o 09 de xuño de 2010. 
  9. Doubt over South Africa 2010
  10. Beckenbauer issues 2010 warning
  11. A FIFA ten un "Plan B" para Suráfrica 2010[Ligazón morta]
  12. Australia pode relevar a Suráfrica
  13. "SA will host 2010 World Cup, says Blatter". www.iol.co.za (en inglés). Consultado o 2020-04-04. 
  14. Suráfrica será a sede do Mundial, non hai plan B
  15. A nova mascota do mundial
  16. "Jabulani", presentado en sociedade
  17. Adidas "Jabulani" Official Match Ball of the 2010 FIFA World Cup
  18. O Jo'bulani será o balón da final do Mundial
  19. Mundial Suráfrica 2010: 10 cousas que non sabías do polbo Paul
  20. "Paul predicts Germany loss against Spain". Arquivado dende o orixinal o 09 de xullo de 2010. Consultado o 13 de xullo de 2010. 
  21. Spain lauded, Dutch castigated for 'brutal' World Cup final
  22. "Resultados da Bota de Ouro". Arquivado dende o orixinal o 15 de xuño de 2010. Consultado o 13 de xullo de 2010. 
  23. "O once ideal dos usuarios". Arquivado dende o orixinal o 12 de setembro de 2014. Consultado o 30 de xullo de 2010. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]