Castelán de América

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Falantes de castelán en América.
      50%       20%       5%
      30%       10%       2%

As diferentes variedades da lingua castelá falada en América difiren daquelas variedades faladas na Península Ibérica, coñecidas colectivamente como castelán peninsular, así como do castelán falado noutros lugares como África e Asia. O castelán fálase no continente americano dende a invasión dos españois a finais do século XV e comezos do século XVI até o presente. O castelán de América representa o 90% do castelán falado no mundo.[1] A pronuncia difire dependendo do país e da rexión. En termos xerais, a fala de América amosa moitos trazos comúns ás variedades do sur de España, especialmente ao oeste de Andalucía (Sevilla, Cádiz) e as Illas Canarias. A lingua vernácula nas costas de case toda América Latina amosa semellanzas particularmente fortes cos patróns do dialecto andaluz, mentres que as rexións do interior de México e dos países andinos non son especialmente semellantes a ningún dialecto particular en España. Existen moitas particularidades rexionais e expresións idiomáticas dentro do castelán.

Variedades locais[editar | editar a fonte]

América do Norte[editar | editar a fonte]

América Central[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Castelán centroamericano.

O Caribe[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Castelán caribeño.

América do Sur[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]