Castelán uruguaio
| Castelán uruguaio | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Español uruguaio | |
| Falado en: | Uruguai | |
| Total de falantes: | 3,4 millóns (2018)[1] | |
| Familia: | Indoeuropea Itálica Románica Occidental Galoibérica Iberorrománica Ibero-occidental Castelán Castelán uruguaio | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Estatuto oficial | ||
| Lingua oficial de: |  Uruguai
| |
| Regulado por: | Academia Nacional de Letras do Uruguai | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | es
| |
| ISO 639-2: | spa | |
| ISO 639-3: | spa
| |
| SIL: | SPN
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
O castelán uruguaio é a variedade de castelán falado no Uruguai e pola diáspora uruguaia. O castelán uruguaio é recoñecido como variedade do castelán riopratense, mais é indistinguible para un castelanfalante que viva noutras zonas, sendo semellante á variante porteña (principalmente en Montevideo), aínda que non é posíbel falar dunha semellanza total. Algo semellante ocorre coas variedades porteña-metropolitana, a bonaerense interior e a a patagónica.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Instituto Cervantes, El Español: Una Lengua Viva (2018), «1. El Español en Cifras», pp. 6-7
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Elizaincín, Adolfo (1987); Behares, Luis Ernesto; Barrios, Graciela: Nos falemo brasilero. Dialectos portugueses del Uruguay. Montevideo: Amesur. ISBN B0000D650N.
- Elizaincín, Adolfo (1981). "Sobre tuteo/voseo en el español montevideano". Estudios sobre el español del Uruguay. Montevideo: Universidad de la República, Dirección General de Extensión Universitaria, pp. 81–86.
- Elizaincín, Adolfo (1973): Algunos aspectos de la sociolingüística del dialecto fronterizo, Montevideo.
- Elizaincín, Adolfo (1992), Dialectos en contacto. Español y portugués en España y América, Arca, Montevideo.