Lingua italiana

Lingua italiana
italiano
pronuncia
Instancia de lingua natural lingua viva
Estudado por estudos italianos
Historia historia da lingua italiana
Propiedades
Número de falantes 64800000 (2019) 64819790 (2012) 3026000 (2009)
Alfabeto alfabeto italiano alfabeto latino
Institución de normalización Accademia della Crusca
Tipoloxía lingüística suxeito verbo obxecto substantivo-adxectivo lingua silábica lingua con omisión de suxeito
Caso gramatical nominativo
Tempo gramatical pretérito anterior present imperative (en) subjunctive pluperfect (en) pretérito de subxuntivo presente de infinitivo particípio presente (pt) past infinitive (en) particípio passado (pt) present gerund (en) past subjunctive (en) condicional perfecto presente copretérito de indicativo presente de subxuntivo presente perfecto antepretérito de indicativo pretérito de indicativo pospretérito past gerund (en)
Modo gramatical indicativo infinitivo participio imperativo condicional subxuntivo xerundio
Xénero gramatical masculino feminino
Estado de lingua da UNESCO segura
Clasificación lingüística
linguaxe humana ↳ linguas indoeuropeas ↳ linguas itálicas ↳ linguas románicas ↳ linguas italo-occidentais ↳ linguas italo-dálmatas ↳ linguas italianas centro-meridionais
Xeografía
País Italia Albania Grecia Etiopía Libia Eritrea Eslovenia Cidade do Vaticano Croacia San Marino Suíza Somalia
Orixinario de Grisóns Izola (pt) Piran Italia Tesino Condado de Istria San Marino
Identificadores
ISO 639-1 it ISO 639-2 ita ISO 639-3 ita ISO 639-5 ita IETF it
Fontes e ligazóns
Descrito pola fonte Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Q24436474 Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Q24728645 Encyclopædia Britannica 1911 Encyclopædia Britannica/Italian Language (en)
Redes
Wikidata C:Commons

O italiano ou lingua italiana é unha lingua pertencente ao grupo das linguas romances, da familia das linguas indoeuropeas. Existe un gran número de dialectos neorromances. O italiano é a lingua oficial de Italia, de San Marino, de Suíza e da Cidade do Vaticano. Tamén se fala a distintos niveis en Somalia, Libia, Mónaco, Malta, a illa de Córsega e Albania.

Historia

O italiano moderno é un dialecto que conseguiu imporse como lingua propia dunha rexión moito máis vasta cá súa rexión dialectal. Trátase do dialecto toscano de Florencia, Pisa e Siena, que se impuxo non por razóns políticas, económicas ou militares como adoita ocorrer, senón debido ao prestixio cultural que levaba consigo ao ser o idioma no que se escribiu a Divina Comedia, que se considera a primeira obra literaria escrita na "lingua moderna". O toscano é en efecto a lingua na que escribiron Dante Alighieri, Francesco Petrarca e Giovanni Boccaccio, considerados os tres grandes escritores do Prerrenacemento italiano.

Véxase tamén

Bibliografía

• Canepari, Luciano (1992). Il MªPi – Manuale di pronuncia italiana [Handbook of Italian Pronunciation] (en Italian). Bologna: Zanichelli. ISBN 978-88-08-24624-0. 
• Berloco, Fabrizio (2018). The Big Book of Italian Verbs: 900 Fully Conjugated Verbs in All Tenses. With IPA Transcription, 2nd Edition. Lengu. ISBN 978-8894034813. 
• Bertinetto, Pier Marco; Loporcaro, Michele (2005). "The sound pattern of Standard Italian, as compared with the varieties spoken in Florence, Milan and Rome" (PDF). Journal of the International Phonetic Association 35 (2): 131–151. doi:10.1017/S0025100305002148. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 03 de marzo de 2016. Consultado o 23 de outubro de 2019. 
• Borrelli, Doris (2002). Raddoppiamento Sintattico in Italian: A Synchronic and Diachronic Cross-Dialectical Study. Outstanding dissertations in linguistics 0. New York: Psychology Press. ISBN 978-0415942072. 

Outros artigos

• Wikipedia en italiano

Ligazóns externas

• Dicionario italiano-galego, 6 MB en formato pdf

---

Este artigo sobre lingüística é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---