Sancho I de Portugal

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Sancho I.

Sancho I de Portugal

Biografía
Nacemento	11 de novembro de 1154 (Gregoriano) Coímbra, Portugal
Morte	26 de marzo de 1211 (Gregoriano) (56 anos) Coímbra, Portugal
Causa da morte	Lepra
Lugar de sepultura	Mosteiro de Santa Cruz
Monarca de Portugal
6 de decembro de 1185 – 26 de marzo de 1211 ← Afonso I de Portugal – Afonso II de Portugal →
Rexente Reino de Portugal
maio de 1169 (Gregoriano) – 6 de decembro de 1185 (Gregoriano) ← Afonso I de Portugal Xunto con: Tareixa de Portugal
Datos persoais
Relixión	Cristianismo
Actividade
Ocupación	poeta
Pseudónimo literario	O Povoador
Outro
Título	Monarca de Portugal (1185 (Gregoriano)–1211 (Gregoriano))
Familia	Casa de Borgoña
Cónxuxe	Doce de Aragón (1174 (Gregoriano)–1198 (Gregoriano)), morte
Parella	Maria Aires de Fornelos Maria Moniz de Ribeira Maria Pais de Ribeira
Fillos	Urraca Sanches de Portugal  () Maria Aires de Fornelos Pedro Moniz  () Maria Moniz de Ribeira Martim Sanches  () Maria Aires de Fornelos Tareixa de Portugal  () Doce de Aragón Sancha de Portugal  () Doce de Aragón Constança de Portugal I  () Doce de Aragón Afonso II de Portugal  () Doce de Aragón Pedro de Portugal  () Doce de Aragón Fernando de Portugal  () Doce de Aragón Raimundo de Portugal  () Doce de Aragón Branca de Portugal  () Doce de Aragón Mafalda de Portugal  () Doce de Aragón Berengária de Portugal, rainha da Dinamarca  () Doce de Aragón Gil Sanchez  () Maria Pais de Ribeira Rodrigo Sanches de Portugal  () Maria Pais de Ribeira Teresa Sanches de Portugal  () Maria Pais de Ribeira Constança Sanches  () Maria Pais de Ribeira
Pais	Afonso I de Portugal   e Mafalda de Savoia
Irmáns	Fernando Afonso de Portugal, Grão-mestre do Hospital Tareixa de Portugal Urraca de Portugal Mafalda de Portugal Henrique de Portugal Pedro Afonso de Portugal Sancha de Portugal I Urraca Afonso de Portugal
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron

Sancho I de Portugal, nado o 11 de novembro de 1154 e finado o 26 de marzo de 1211, alcumado O Poboador (polo estímulo de apadriñar o poboamento dos territorios do país - destacando a fundación da cidade da Guarda, en 1199, e a concesión de cartas de foral en Beira e en Trás-os-Montes: Gouveia (1186), Covilhã (1186), Viseu (1187), Braganza (1187) etc, poboando así áreas remotas do reino, en particular con inmigrantes da Flandres e Borgoña.

Traxectoria

Cuarto fillo do monarca Afonso Henriques, foi bautizado co nome de Martiño (Martinho), por ter nacido no día do santo do mesmo nome, e non estaría preparado para reinar, non obstante, a morte do seu irmán, D. Henrique, cando contaba só tres anos de idade, levou á modificación da súa onomástica para un nome máis hispánico, quedando desde entón Sancho Afonso.

En 1170, Sancho foi armado cabaleiro polo seu pai logo despois do accidente de D. Afonso I en Badaxoz e tornouse o seu brazo dereito, tanto desde o punto de vista militar, tanto desde o punto de vista administrativo. Nestes primeiros tempos de Portugal como país independente, moitos eran os inimigos da coroa, a comezar polos reinos do seu curmán Afonso VII. Para alén do máis, a Igrexa Católica demoraba en consagrar a independencia de Portugal coa súa bendición. Para compensar estas fallas, Portugal buscou aliados dentro da Península Ibérica, en particular o reino de Aragón, que se converteu no primeiro país en recoñecer Portugal. O acordo firmado 1174 polo matrimonio de Sancho, entón príncipe herdeiro, coa infanta Doce Berenguer, irmá máis nova do rei Afonso II de Aragón.

Reinado

Coa morte de Afonso I en 1185, Sancho I convértese no segundo rei de Portugal. Tendo Coímbra como centro do seu reino, Sancho deu por rematada a separación do Galicia e dedicouse a guerrear cos mouros localizados ao Sur, aproveitando o paso polo porto de Lisboa dos cruzados da terceira cruzada, na primavera de 1189, para conquistar Silves, un importante centro administrativo e económico do Sur, cunha poboación estimada en 20.000 persoas. Sancho ordenou a fortificación da cidade e construción do castelo que aínda hoxe pode ser admirado. A posesión de Silves foi efémera, xa que en 1190 Abu Yusuf Fatimí al-Mansur rodeou a cidade de Silves cun exército e con outro atacou Pino, que só puido resistir durante dez días, debido ao rei de León e Castela ameaza de novo o Norte.

Sancho I adicou moito do seu esforzo gobernativo á organización política, administrativa e económica do seu reino. Acumulou un tesouro real e incentivou a creación de industrias, así como a clase media de comerciantes e mercadores.

O rei é tamén recordado polo seu gusto polas artes e literatura, tendo deixado el mesmo varios volumes con poemas. Neste reinado sábese que algúns portugueses ían a universidades estranxeiras e que un grupo de xuristas coñecía o dereito que a ministra na Escola de Boloña. No ano 1192 concedeu ao mosteiro de Santa Cruz 400 morabitinos a que se mantivesen en Francia os monxes que alí quixesen estudar.

Rei de Portugal
Segue a: Afonso I de Portugal	Sancho I de Portugal (1185-1211)	Precede a: Afonso II de Portugal
	Dinastía de Borgoña

Descendencia

Do seu casamento con Doce de Aragón, tivo 11 fillos:

• Tareixa, infanta de Portugal (1176-1250), casou co rei Afonso IX
• Sancha, infanta de Portugal (ca. 1180-1229), abadesa do Lorvão
• Raimundo de Portugal (ca. 1180-1189)
• Constanza de Portugal (1182-1202)
• Afonso II de Portugal (1185-1233)
• Pedro, infante de Portugal (1187-1258), conde de Urgell polo casamento con Aurembiaix Armengel; foi Señor de Mallorca.
• Fernando, infante de Portugal (1188-1233), viviu no estranxeiro, casou con Xoana de Flandres
• Henrique de Portugal (1189-?)
• Branca, infanta de Portugal (1192-1240), Condesa de Guadalajara
• Berengária, infanta de Portugal (1194-1221), casada co rei Valdemar II de Dinamarca
• Mafalda, infanta de Portugal (ca. 1200-1257), casada co rei Henrique I de Castela, despois fundadora do mosteiro cisterciense de Arouca e a súa primeira abadesa.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Chronica do muito alto e muito esclarecido principe D. Sancho I, segundo rey de Portugal, Rui de Pina (1440-1522), Lisboa Occidental, 1727, na Biblioteca Nacional Digital (en portugués)