Roi Paez de Ribela
| Biografía | |
|---|---|
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino de Galicia  |
| Actividade | |
| Ocupación | trobador |
| Lingua | Lingua portuguesa |
 | |
Roi Paez de Ribela foi un trobador galego ou portugués de mediados do século XIII.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
António Resende de Oliveira identifícao como fillo do cabaleiro Paio Soares de Ribela, do que existen referencias na provincia de Ourense, das súas composicións satíricas dedúcese que frecuentou córtea castelá, polas alusións a Fernando Escalho, o cal, tamén foi obxecto de escarnio doutros trobadores como Pero García Burgalés.[1]
Obra[editar | editar a fonte]
É autor de 21 textos: 13 cantigas de amor, onde viola os preconceptos do amor cortés dirixíndose á dama polo seu nome, Dona Leonor,[2] e 8 cantigas de escarnio e maldicir.[3]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ ".:: Cantigas Medievais Galego-Portuguesas ::.". Consultado o 2021-01-27.
- ↑ "Universo Cantigas". Consultado o 2021-01-27.
- ↑ ".:: Cantigas Medievais Galego-Portuguesas ::.". Consultado o 2021-01-27.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Vilavedra, Dolores, ed. (1995). Diccionario da literatura galega. Autores I. Vigo: Editorial Galaxia. p. 536. ISBN 84-8288-019-5.
