Edificio El Moderno
| Edificio El Moderno | ||||
|---|---|---|---|---|
 Vista xeral da fachada desde a Porta do Sol de Vigo. | ||||
| Tipo | edificio  | |||
| Estado de uso | Vivenda e sede social do Banco de Galicia | |||
| Estilo | arquitectura ecléctica | |||
| Persoas e organizacións | ||||
| Encargado por | Manuel Bárcena Franco | |||
| Arquitecto/a | Michel Pacewicz | |||
| Datas | ||||
| Fundación | 1902 | |||
| Dimensións | ||||
| Pisos sobre o solo | 7 (semisotos, planta baixa, entresollado, tres andares, e un ático baixo cuberta) | |||
| Localización | ||||
| ||||
| Estado | España | |||
| Comunidade autónoma | Galicia | |||
| Provincia | provincia de Pontevedra | |||
| Concello | Vigo | |||
| Rúa | rúa de Policarpo Sanz | |||
| Enderezo | Rúa Policarpo Sanz, 1 | |||
| Contacto | ||||
| Redes |  | |||
| [ Wikidata ] | ||||
O Edificio El Moderno é unha construción civil da cidade de Vigo, situada na número 1 da rúa Policarpo Sanz, facendo esquina coa rúa de Carral. É un dos edificios históricos máis significativos da cidade.
Historia
[editar | editar a fonte]A súa construción promoveuna Manuel Bárcena Franco, conde de Torrecedeira, co obxectivo de facer un edificio para vivendas de renda. O arquitecto ao que se encomendou o encargo foi o francés de orixe polaca Michel Pacewicz, que iniciou as obras en 1897 e rematounas en 1902. O edificio recibe o nome de "El Moderno" por un famoso hotel que estivo alí instalado,[1] e que recibía ese nome, creado en 1906 por Jesús Fernández Otero, primeiro tenente de alcalde de Vigo, e empresario que tamén explotaría o Hotel Continental. Foi renovado en 1953 polo produtor de cinema Cesáreo González, que lle deu o nome de Gran Hotel.
Construción e estilo
[editar | editar a fonte]Trátase dunha obra onde a influencia francesa é máis que evidente. O edificio consta de semisoto, planta baixa, entreplanta, tres plantas, e un ático baixo cuberta con óculos. Unha modificación en 1977, moi pouco respectuosa co edificio orixinal, modificou o interior por completo, a cuberta para sumar dous andares, e eliminou a cúpula de escamas cromáticas que coroa a rotonda do esquinal.[1]
A fachada a Policarpo Sanz é simétrica e ofrece unha composición de diferentes formas arquitectónicas,[2] distribuídas segundo as plantas, mesturando vans de diferentes alturas e anchuras, illados ou englobados entre grandes columnatas corintias, con frontóns neobarrocos partidos con volutas; tamén combina balcóns corridos e individuais, con petrís pétreos ou forxados, amofadillado con alternancia de perpiaños e dovelas resaltados mediante esgrafiado, arcos escarzanos, semicirculares, elípticos, e linteis fortemente decorados. Inspirado nun barroco rococó francés, pero con forte presenza modernistas nos ventanais e arcos rebaixados, así como a cúpula e os balcóns con pedra novelda. Destaca a perfección do traballo de cantaría, outra mostra máis do nivel de calidade alcanzado pola profesión en Vigo neses anos.
Galería de imaxes
[editar | editar a fonte]-
Nunha postal de 1925 de Hauser y Menet -
e nunha foto de 2011.
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Edificio El Moderno |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Edificio Simeón (fronte a El Moderno, tamén na Porta do Sol de Vigo)
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Garrido Rodríguez, Xaime (2000): Arquitectura da pedra en Vigo, pp. 257–264. Produción Galaxia, edición Construciones Conde, Vigo. ISBN 84-605-9897-7.
