Leymah Gbowee

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Leymah Gbowee
Nacemento1 de febreiro de 1972
Lugar de nacementoMonrovia
NacionalidadeLiberia
Relixiónluteranismo
Alma máterUniversidade Menonita Oriental
OcupaciónActivista
PremiosPremio Nobel da Paz, Prémio Gruber dos Direitos da Mulher, Profile in Courage Award, James Parks Morton Interfaith Award e Internationaler Demokratiepreis Bonn
Na rede
IMDB: nm3091658 Twitter: LeymahRGbowee TED: leymah_gbowee Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Leymah Roberta Gbowee, nada en Liberia o 1 de febreiro 1972 é unha activista liberiana encargada de organizar o movemento de paz que puxo fin á segunda guerra civil do país en 2003. Isto conduciu á elección de Ellen Johnson Sirleaf en Liberia, a primeira nación africana que tivo como presidenta unha muller.[1] O venres 7 de outubro de 2011 Gbowee recibiu o Premio Nobel da Paz xunto á súa compatriota Sirleaf e á iemení Tawakkul Karman. En outubro de 2012, renegou de Sirleaf, acusándoa de nepotismo e de facer pouco polos máis pobres.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Leymah Gbowee naceu na zona central de Liberia. Á idade de 17 anos, trasladouse a Monrovia, Liberia, cando estalou a Primeira Guerra Civil. Formouse como terapeuta durante a guerra e traballou con nenos que foran soldados.[3] Rodeada polas imaxes da guerra, Gbowee deuse conta de que "se calquera cambio tivese que suceder na sociedade, devandito cambio tería que ser levado a cabo polas nais".[4] Ela é nai de seis fillos.[5]

Movemento pola Paz[editar | editar a fonte]

En 2002, Gbowee era unha traballadora social que organizou o grupo "Women of Liberia Mass Action for Peace". Este movemento de paz comezou co feito de que as mulleres nativas rezaban e cantaban nun mercado de peixe.[6] Ela organizou as mulleres cristiás e musulmás de Monrovia para que rezasen miles de mulleres, converténdose nunha forza política contra a violencia e contra o goberno.[7]

Baixo o liderado de Gbowee, as mulleres lograron forzar unha reunión co presidente Charles Taylor, e obtiveron unha promesa pola súa parte para asistir ás conversas de paz en Ghana.[8] Posteriormente, Gbowee encabezou unha delegación de mulleres de Liberia a Ghana para seguir aplicando a presión durante o proceso de paz.[9] O grupo de mulleres levou a cabo unha protesta silenciosa fronte ao Palacio Presidencial de Accra, dando lugar a un acordo durante as conferencias de paz que, anteriormente, estaban estancadas.

Gbowee e Confort Freemant, membros de dúas diferentes igrexas luteranas, organizaron a Rede de Mulleres de Consolidación da Paz (WIPNET, polas súas siglas en inglés), e dita organización emitiu unha declaración de intencións ao presidente. Esa declaración sinalaba: "No pasado estabamos en silencio, pero despois de ser asasinadas, violadas, deshumanizadas, e infectadas con enfermidades, e ver os nosos nenos e familias destruídas, a guerra ensinounos que o futuro está en dicir NON á violencia e SI á paz! Non cederemos ata que prevaleza a paz."[10]

O seu movemento puxo fin á Segunda Guerra Civil de Liberia en 2003 e conduciu á elección de Ellen Johnson Sirleaf, primeira muller que chegaba á presidencia dun estado africano.

Nunha entrevista polo Día Internacional da Muller, Gbowee tamén expresou:

O movemento de mulleres de paz de Liberia demostrou ao mundo que os movementos de base son esenciais para o mantemento da paz; que as mulleres en posicións de liderado son intermediarias eficaces para a paz, e a importancia dos movementos pola xustiza social, culturalmente pertinentes. A experiencia de Liberia é un bo exemplo para o mundo de que as mulleres -especialmente as mulleres africanas- poden ser impulsoras da paz[11]

Documental[editar | editar a fonte]

Gbowee é a personaxe central no documental cinematográfico realizado en 2008 e titulado Pray the Devil Back to Hell. O filme foi empregado como un instrumento de loita nos conflitos do Sudán e Cimbabue, mobilizando as mulleres africanas para pedir paz e seguridade.[12]

Premios[editar | editar a fonte]

  • Premio Living Legends por Servizos á Humanidade.
  • Medalla de Xustiza John Jay, entregada polo Colexio de Xustiza Criminal John Jay[13]
  • Premio Gruber polos Dereitos da Muller en 2009.
  • John F. Kennedy Premio Perfil de Coraxe en 2009.[14]
  • Women's eNews 2008 Leaders for the 21st Century Award[15]
  • Cinta Azul para a Paz da Escola de Goberno John F. Kennedy na Universidade Harvard en 2007.
  • Premio Humanitario Joli da Escola Condado Riverdale en 2007.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. CNN, October 31, 2009
  2. "Nobel laureate Leymah Gbowee disowns fellow winner Ellen Johnson Sirleaf" (en inglés). Daily Telegraph. 8 de outubro de 2012. 
  3. "Leymah Gbowee Biographical". NobelPrize.org (en inglés). Consultado o 221 de maio de 2019. 
  4. 2009 Gruber Foundation Women's Rights Prize
  5. "NIEW International Conference 2010". Arquivado dende o orixinal o 22 de marzo de 2014. Consultado o 28 de setembro de 2018. 
  6. "2009 Peace warrior for Liberia". Arquivado dende o orixinal o 27 de decembro de 2009. Consultado o 28 de setembro de 2018. 
  7. "Guideposts review". Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2009. Consultado o 28 de setembro de 2018. 
  8. Bio of Gbowee Leymah
  9. Center for American Progress
  10. "WOMENS PEACE MOVEMENT OF LIBERIA". Arquivado dende o orixinal o 23 de febreiro de 2014. Consultado o 28 de setembro de 2018. 
  11. "International Women´s Day: Interview With Leymah Gbowee, Global Education Magazine, 8th March, ISSN 2255-033X". Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2018. Consultado o 28 de setembro de 2018. 
  12. Mediaglobal, novembro de 2009
  13. "John Jay Justice Awards". Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2011. Consultado o 29 de setembro de 2011. 
  14. Bill Moyers Journal, 19 de junio de 2009
  15. 2008 - Seven Who Topple Tyrannies

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]