Inma López Silva
-1.jpg)
Inmaculada López Silva, nada en Santiago de Compostela o 3 de maio de 1978, é unha escritora galega.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]
Licenciada en Filoloxía Galega pola Universidade de Santiago de Compostela, doutorouse en 2008 pola mesma Universidade coa tese Sistema teatral e institucións. O caso galego, dirixida por Dolores Vilavedra. É investigadora, crítica teatral e docente na Escola Superior de Arte Dramática de Galicia.[1]
Colabora habitualmente nas revistas Citania, Grial, Revista Galega de Teatro e Primer Acto, así como no xornal El Correo Gallego. Foi membro do consello de redacción de Dorna. Vencellada politicamente con Compromiso por Galicia concorreu con esa formación nas Eleccións ao Parlamento de Galicia de 2012 e ao Parlamento Europeo de 2014.
Obra
[editar | editar a fonte]Narrativa
[editar | editar a fonte]- Rosas, corvos e cancións (2000). Galaxia. 180 páxs. ISBN 978-84-8288-381-6.[2]
- Concubinas (2002). Xerais. 264 páxs. ISBN 978-84-8302-883-4.[3] Traducida ao castelán en 2009, na editorial Ámbar (Barcelona).[4]
- Neve en abril (2005). Galaxia, Costa Oeste. 108 páxs. ISBN 978-84-8288-773-9.[5]
- Non quero ser Doris Day (2006). Biblos Clube. ISBN 978-84-935062-3-0.
- New York, New York (2007). Galaxia. 196 páxs. ISBN 978-84-8288-815-6.[6] Traducida ao castelán en 2008, na editorial El Andén (Barcelona), 200 páxs. ISBN 9788496929814.
- Memoria de cidades sen luz (2008). Galaxia. 240 páxs. ISBN 978-84-9865-136-2.[7] Traducida ao castelán como Memoria de ciudades sin luz (2010). Ámbar Editorial. 240 paxs. ISBN 978-8492687220.[8]
- Tinta (2012). Galaxia. 160 páxs. ISBN 978-84-9865-442-4.[9][10]
- Aqueles días en que eramos malas (2016). Galaxia. 424 páxs. ISBN 978-84-9865-720-3.[11][12] Traducida ao castelán.[13]
- O libro da filla (2020). Galaxia. 484 páxs. ISBN 978-84-9151-438-1.[14]
- Quen non ten un avó fascista (2022). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-9151-941-6.[15][16]
- Escola de mulleres (2023). Vigo: Galaxia. 462 páxs. ISBN 978-84-1176-011-9.[17][18]
Ensaio
[editar | editar a fonte]- A recepción do teatro galego contemporáneo (1990-2000) (2003, Universidade de Santiago de Compostela).
- Teatro e canonización: a crítica teatral na prensa periódica galega (1990-2000) (2005, Tris Tram).
- Maternosofía (2014). Galaxia. 172 páxs. ISBN 978-84-9865-517-9.[19]
- Resistir no escenario. Cara a unha historia institucional do teatro galego (2016, Universidade de Santiago/Xunta de Galicia).
- Chámame señora pero trátame coma a un señor (2018). Galaxia. 178 páxs. ISBN 978-84-9151-258-5.[20][21]
Poesía
[editar | editar a fonte]- Clepsidras (2022). Chan da Pólvora. 73 páxs. ISBN 9788412473148.[22]
Traducións
[editar | editar a fonte]- Calígula. O malentendido, de Albert Camus (2009, Galaxia).
- As criadas. O balcón, de Jean Genet (2010, Galaxia).
- “Xuízo a unha lurpia”, de Miguel del Arco, 2017 (para Teatro do Atlántico)
Obras colectivas
[editar | editar a fonte]- VI Certame literario Manuel Lueiro Rey de novela curta 1998 (1999, Concello do Grove).
- Mini-relatos, (1999, Libraría Cartabón).
- Caso Torneiro: 1898-1975, en Narradoras (2000, Xerais).
- Un abrente teatral. As Mostras e o Concurso de Teatro de Ribadavia (2002). Galaxia. Con Dolores Vilavedra. 312 páxs. ISBN 978-84-8288-554-4.[23]
- Carlos Casares: a semente aquecida da palabra (2003, Consello da Cultura Galega).
- Escrita Contemporánea. Homenaxe a Ánxel Casal (2005, Asociación de Escritores en Lingua Galega).
- Guerra Civil e Literatura Galega (1936-1939) (2006, Xerais).
- Poetas e Narradores nas súas voces. II (2006, Consello da Cultura Galega).
- Letras novas (2008, Asociación de Escritores en Lingua Galega).
- 25 anos. Mostra Internacional de Teatro Ribadavia (2009, Difusora). Con Xosé Luís Méndez Ferrín e Roberto Pascual.
- Unha cesta de pombas e mazás. Homenaxe a Isaac Díaz Pardo (2013, Academia Real Isaac Díaz Pardo).
- O libro dos libros (2018, Galaxia), co relato "Unha casa con libros".[24]
- Entre donas (2020). Baía Edicións. 208 páxs. ISBN 9788499953427. Dez relatos de escritoras galegas actuais colocando as mulleres no centro da historia.[25]
Premios
[editar | editar a fonte]- Premio Rúa Nova de Narracións Xuvenís en 1996, por Neve en abril, ambientada na guerra civil española.
- 2º premio Modesto R. Figueiredo no 1998, por Cartas que viñan de alén mar.
- Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey no 1998, por Canción de amor india.
- Premio Xerais no 2002, por Concubinas.
- Premio Manuel Murguía no 2005, por Aqueles que retratan o vento.
- Finalista do VI Premio de novela por entregas de La Voz de Galicia no 2006, por Non quero ser Doris Day.
- Premio Blanco Amor no 2007, por Memoria de cidades sen luz.
- Premio Arcebispo San Clemente no 2009, por Memoria de cidades sen luz.
- Premio á mellor obra de narrativa da AELG no 2009, por Memoria de cidades sen luz.
- Premio de 'Creación Literaria' da Fundación Ínsua dos Poetas no 2016.
- Premio Antón Losada Diéguez no 2017, por Aqueles días en que éramos malas.[26]
- Premio de Xornalismo Francisco Fernández del Riego en 2019[27] por Terra rota publicado en La Voz de Galicia o 10/08/2018.
- Premio da Crítica de narrativa galega 2020 por O libro da filla.[28]
- XXXIV edición do Premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón no 2021, por Clepsidras.[29]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "DEPARTAMENTO DE DIRECCIÓN ESCÉNICA E DRAMATURGIA". ESADG. Arquivado dende o orixinal o 16 de marzo de 2016. Consultado o 6 de maio de 2015.
- ↑ "Rosas, corvos e cancións". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "Ficha de libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "Concubinas". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-05.
- ↑ "Neve en abril". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "New York, New York". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "Memoria de cidades sen luz". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "Memoria de ciudades sin luz". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-05.
- ↑ "Tinta". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ Nicolás, Ramón (2012-08-05). "Tinta, de Inma López Silva". Caderno da crítica. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "Aqueles días en que eramos malas". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ Lecturafilia (2016-07-18). "Aqueles días en que eramos malas". Lecturafilia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "Los días iguales de cuando fuimos malas". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-05.
- ↑ López Sández, María (Abril, maio, xuño 2021). "Unha treboada de nubes brancas". Grial LIX (230): 90–91. ISSN 0017-4181.
- ↑ Tasende, Silvia (xaneiro, febreiro, marzo, 2023). "Por que canta Inma López Silva?". Grial LXI (237): 96–97. ISSN 0017-4181.
- ↑ S. Arins, Susana (9 de xaneiro de 2023). "Um senhor que passava por ali". A Sega.
- ↑ "Escola de mulleres". Editorial Galaxia. Consultado o 2023-04-21.
- ↑ González García, Manuel (Xullo, agosto, setembro 2023). "A vixencia do cuarto propio". Grial LXI (239): 96–97. ISSN 0017-4181.
- ↑ "Maternosofía". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ http://culturagalega.gal/noticia.php?id=29259
- ↑ "Chámame señora, pero trátame coma a un señor". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ Bouzas, B. "Inma López Silva: "Son unha das primeiras sorprendidas de ter escrito un libro de poemas"". Nós Diario. Consultado o 2021-11-10.
- ↑ "Un abrente teatral. As Mostras e o Concurso de Teatro de Ribadavia". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "O libro dos libros". editorialgalaxia.gal. Consultado o 05/12/2018.
- ↑ Xmeyre, ~ (2020-11-18). "a propósito de ENTRE DONAS, varias autoras, en Baía.". Ferradura en Tránsito II. Arquivado dende o orixinal o 17 de xaneiro de 2021. Consultado o 2021-01-22.
- ↑ Redacción (10 de xuño de 2021). "López y Pena reciben los premios Antón Losada de creación e investigación". elcorreogallego.es (en castelán). Consultado o 25 de agosto de 2022.
- ↑ "O artigo 'Terra Rota', de Inma López Silva, gaña o premio Francisco Fernández del Riego". Pontevedra Viva. Consultado o 2019-06-17.
- ↑ "Inma López Silva e Ana Romaní, gañadoras dos Premios da Crítica 2020 en narrativa e poesía en lingua galega". www.europapress.es. 2021-06-05. Consultado o 2021-06-07.
- ↑ "Inma López Silva gaña o premio de poesía Eusebio Lorenzo, que convoca Dodro". La Voz de Galicia. 07-11-2021. Consultado o 07-11-2021.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Inma López Silva  |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Páxina da autora en Galaxia
- Ficha da autora en Xerais Arquivado 26 de decembro de 2005 en Wayback Machine.
- Entrevista de Montse Dopico en Praza Pública
