Xesús Fraga
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Fraga.
| Xesús Fraga | |
|---|---|
.jpg) | |
| Nacemento | 28 de febreiro de 1971 |
| Kensington e Chelsea | |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | escritor e tradutor |
| Xéneros | Narrativa e ensaio |
| Estudos | Xornalismo |
| Premios | Premio Nacional de Narrativa |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Xesús Antón Fraga Sánchez, nado en Londres o 28 de febreiro de 1971, é un escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu no barrio londiniense de South Kensington, pero axiña se trasladou coa súa familia á Coruña, e posteriormente a Betanzos. Licenciado en Xornalismo pola Universidade de Salamanca, traballou como redactor na delegación de Lugo, na sección de Galicia e na de Cultura do xornal La Voz de Galicia.[1]
Obra en galego[editar | editar a fonte]
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Tute para catro (2000). Xerais. 80 páxs. ISBN 978-84-8302-587-1.
- A-Z (2003). Xerais. Traducido ao castelán como A-Z : emigrados en Londres (Tropismos, 2006). 179 páxs. ISBN 9788497820080
- Solimán (2004). Xerais. 208 páxs. ISBN 978-84-9782-139-1.[2]
- Virtudes (e misterios) (2020). Galaxia. 368 páxs. ISBN 978-84-9151-448-0.[3][4]
Literatura infanto-xuvenil[editar | editar a fonte]
- Reo (2012). Galaxia. Costa Oeste. 144 páxs. ISBN 978-84-9865-542-1.[5]
- O elefante branco (2013). Tambre.[6][7] 170 páxs. ISBN 978-8490460313.
Traducións[editar | editar a fonte]
- Arthur & George (2006). Rinoceronte. Orixinal de Julian Barnes.
- Lolita (2008). Faktoría K de Libros. Orixinal de Vladimir Nabokov.
- Oracións infantís (2008). Orixinal de Sarah Toulmin.
- O sentido dun final (2012). Rinoceronte. Orixinal de Julian Barnes.
- Un monstro vén a verme (2016). Faktoría K de Libros. Orixinal de Patrick Ness.
Edicións[editar | editar a fonte]
- Carlos Casares en La Voz de Galicia (2012). La Voz de Galicia.
Obra en castelán[editar | editar a fonte]
Ensaio[editar | editar a fonte]
- 50 recetas con moras y otros frutos silvestres (2011). Alvarellos. 109 páxs. ISBN 978-84-89323-75-9.[8]
Premios[editar | editar a fonte]
- Premio Rubia Barcia-Cidade de Ferrol no 2003, por Solimán.
- Premio Raíña Lupa de Literatura Infantil e Xuvenil da Deputación da Coruña no 2013, por Reo.
- Premio Frei Martín Sarmiento de 1º e 2º da ESO en 2014, por O elefante branco.
- Premio Fervenzas Literarias ao mellor libro de literatura xuvenil de 2014, por Reo.
- Premio Blanco Amor de novela 2019 por Virtudes (e misterios)[9].
- Premio Nacional de Narrativa 2021 por Virtudes (e misterios).[10]
Galería de imaxes[editar | editar a fonte]
|
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "La Voz de Galicia. Firmas". La Voz de Galicia (en castelán). Consultado o 23/3/2020.
- ↑ "Ficha do libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ "Virtudes (e misterios)". Editorial Galaxia. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ Otero Varela, Inma (Xullo, agosto, setembro 2020). "Londres-As Mariñas: a itinerancia como espazo familiar". Grial. LVIII (227): 65–66. ISSN 0017-4181.
- ↑ "Reo". Editorial Galaxia. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ "Revolta da freixa: Xesús Fraga. O elefante branco". Revolta da freixa. 7/11/2013. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ Nicolás, Ramón (19/8/2013). "O elefante branco, de Xesús Fraga". Caderno da crítica. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ "50 recetas con moras y otros frutos silvestres de Xesús Fraga". alvarellos.info. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ "Xesús Fraga, premio Blanco Amor de novela 2019. Axenda cultural AELG". asociacionescritoras-es. Consultado o 23/3/2020.
- ↑ País, El (2021-10-14). "Xesús Fraga, Premio Nacional de Narrativa". El País (en castelán). Consultado o 2021-10-14.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Xesús Fraga  |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Xesús Fraga na Biblioteca Virtual Galega.
- Páxina do autor en Edicións Xerais de Galicia
- Nalingua: Podcast sobre o libro 'Virtudes (e misterios)' gravado na Libraría Biblos de Betanzos coa participación de Xesús Fraga, Isabel Sánchez (nai de autor e unha das protagonistas da novela) e a crítica literaria)e Malores Villanueva.
