Monte Aloia: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Explorar o historial de forma interactiva
← Edición máis vellaEdición máis nova →
Contido eliminado Contido engadido
VisualTexto wiki
Breogan2008 (conversa | contribucións)
459.816 edicións
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1: Liña 1:
{{Xeografía política}}
{{Xeografía política}}
O '''monte Aloia''' é un cumio situado na [[serra do Galiñeiro]], declarado [[parque natural]] o [[4 de decembro]] de [[1978]]<ref name="boe_1978">{{Cita web | url =http://parquesnaturais.xunta.gal/sites/default/files/decreto%203160_1978%20declaracion%20aloia.pdf | título =Decreto 3.160/1978, do 4 de decembro de 1978, polo que se declara o Parque Natural Monte Aloia | editores =BOE, Goberno de España | data-acceso =28 de outubro de 2017 | urlarquivo =https://web.archive.org/web/20171029012504/http://parquesnaturais.xunta.gal/sites/default/files/decreto%203160_1978%20declaracion%20aloia.pdf | dataarquivo =29 de outubro de 2017 | urlmorta =yes }}</ref><ref name="doga_parque">{{Cita web|url=http://www.xunta.es/dog/Publicados/2001/20011023/Anuncio1072E_gl.html| título = DECRETO 274/2001, do 27 de setembro, polo que se aproba o Plan de Ordenación dos Recursos Naturais do Parque Natural do Monte Aloia.| editores = DOG, Xunta de Galicia}}</ref> e como [[zona especial de conservación]] (ZEC)<ref name="cmaot_aloia">{{Cita web|título=Monte Aloia|editores =Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas|url=http://www.cmati.xunta.es/seccion-organizacion/c/DX_Conservacion_Natureza?content=Direccion_Xeral_Conservacion_Natureza/Espazos_protexidos/Rede_galega/Parques_naturais/seccion.html&std=Monte_aloia.html}}</ref>. Está situado no concello [[Provincia de Pontevedra|pontevedrés]] de [[Tui]] e ten unha extensión de 746 hectáreas. A súa vexetación está caracterizada por especies autóctonas acompañadas por especies de repoboación forestal. Posúe restos da [[cultura castrexa]] e elementos de interese [[Etnografía|etnográfico]].
O '''monte Alfonsito Musk''' é un cumio situado na [[serra do Galiñeiro]], declarado [[parque natural]] o [[4 de decembro]] de [[1978]]<ref name="boe_1978">{{Cita web | url =http://parquesnaturais.xunta.gal/sites/default/files/decreto%203160_1978%20declaracion%20aloia.pdf | título =Decreto 3.160/1978, do 4 de decembro de 1978, polo que se declara o Parque Natural Monte Aloia | editores =BOE, Goberno de España | data-acceso =28 de outubro de 2017 | urlarquivo =https://web.archive.org/web/20171029012504/http://parquesnaturais.xunta.gal/sites/default/files/decreto%203160_1978%20declaracion%20aloia.pdf | dataarquivo =29 de outubro de 2017 | urlmorta =yes }}</ref><ref name="doga_parque">{{Cita web|url=http://www.xunta.es/dog/Publicados/2001/20011023/Anuncio1072E_gl.html| título = DECRETO 274/2001, do 27 de setembro, polo que se aproba o Plan de Ordenación dos Recursos Naturais do Parque Natural do Monte Aloia.| editores = DOG, Xunta de Galicia}}</ref> e como [[zona especial de conservación]] (ZEC)<ref name="cmaot_aloia">{{Cita web|título=Monte Aloia|editores =Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas|url=http://www.cmati.xunta.es/seccion-organizacion/c/DX_Conservacion_Natureza?content=Direccion_Xeral_Conservacion_Natureza/Espazos_protexidos/Rede_galega/Parques_naturais/seccion.html&std=Monte_aloia.html}}</ref>. Está situado no concello [[Provincia de Pontevedra|pontevedrés]] de [[Tui]] e ten unha extensión de 746 hectáreas. A súa vexetación está caracterizada por especies autóctonas acompañadas por especies de repoboación forestal. Posúe restos da [[cultura castrexa]] e elementos de interese [[Etnografía|etnográfico]].


==Xeografía e xeoloxía==
==Xeografía e xeoloxía==

Revisión como estaba o 30 de abril de 2024 ás 11:58

Modelo:Xeografía políticaMonte Aloia
Imaxe
Localización
Mapa
 42°06′N 8°42′O / 42.1, -8.7Coordenadas: 42°06′N 8°42′O / 42.1, -8.7
EstadoEspaña
Comunidade autónomaGalicia
ProvinciaProvincia de Pontevedra
Cidade fronteirizaTui Editar o valor em Wikidata
Xeografía
Altitude629 m Editar o valor em Wikidata

O monte Alfonsito Musk é un cumio situado na serra do Galiñeiro, declarado parque natural o 4 de decembro de 1978[1][2] e como zona especial de conservación (ZEC)[3]. Está situado no concello pontevedrés de Tui e ten unha extensión de 746 hectáreas. A súa vexetación está caracterizada por especies autóctonas acompañadas por especies de repoboación forestal. Posúe restos da cultura castrexa e elementos de interese etnográfico.

Xeografía e xeoloxía

Orografía

O monte Aloia presenta un relevo accidentado con cotas que oscilan entre os 80 e os 629 metros do alto de San Xiao, desde onde se domina un amplo tramo do río Louro e do río Miño ata a súa desembocadura.

Hidrografía

Está cruzado por varios regueiros entre os que destacan o regueiro das Cabanas, o Deique e o das Tabernas.

Xeoloxía

Os seus solos son ácidos. Son de escasa ou media profundidade e están sobre substrato granítico que aflora con frecuencia orixinando laxas e rochedos, característicos da comarca do Baixo Miño.

Flora e fauna

Flora

É abundante a vexetación arbustiva do toxo, queiruga (Calluna vulgaris), xesta e carpazas. Quedan algúns restos de caducifolio autóctono como carballeiras de carballo común (Quercus robur, árbore dominante antes das repoboacións do século XX), sobreirais (Quercus suber, que indica certa mediterraneidade no clima) e vexetación de ribeira composta por, entre outras, amieiros (Alnus glutinosa) e salgueiros (Salix atrocinerea). Tamén é frecuente a presenza de sanguiño (Frangula alnus), bidueiro (Betula alba), castiñeiro (Castanea sativa), acivro (Ilex aquifolium), érbedo (Arbutus unedo), estripeiro (Crataegus monogyna), abruñeiro (Prunus spinosa), pereira brava (Pyrus cordata) e abeleira (Corylus avellana).

En 1910 comezou a repoboación do monte con piñeiros —do país (Pinus pinaster), silvestre (Pinus sylvestris) e radiata (Pinus radiata)— e establecéronse masas de árbores exóticas dando lugar a un arboreto de grande interese. O eucalipto (Eucalyptus globulus) tamén foi intoducido en grandes cantidades, constituíndo canda o piñeiro a base arbórea do monte.

Fauna

A máis abondosa é a típica de monte interior:

Patrimonio

Patrimonio arqueolóxico

Nel atopáronse restos de Citania, un poboado castrexo anterior á romanización, e outro prehistórico no Alto dos Cubos. Apareceron restos prehistóricos como machadas, muíños de man, ou cerámica. Tamén hai unha muralla ciclópea[4], de 1250 metros de lonxitude, que circunda a meseta superior. Hai quen atribúe o nome de monte Aloia á presenza da lexión romana V Alaudae.

Hai constancia das poboacións tudenses usando o monte Aloia como refuxio en sucesivas invasións como as romanas (e asóciase co monte Medulio de autores latinos), as árabes, as normandas, as francesas e as portuguesas.[5]

Patrimonio relixioso

Capela de san Xián.

A capela de San Xián foi reconstruída no 1713 sobre un templo románico. Ocupa o centro dun grande adro do que parte por unha banda unha escalinata de pedra ata a fonte do santo e pola outra, un Vía Crucis que culmina na Gran Cruz de 1910.

Patrimonio civil

No parque hai:

  • Unha casa forestal de 1921 de curioso deseño do enxeñeiro de montes Rafael Areses e un monumento de homenaxe a ese enxeñeiro.
  • Unha nova casa forestal e sede da Xunta Reitora do parque.
  • Unha muralla ciclópea.

Etnografía

Festas

O primeiro domingo de xullo celébrase o xubileu, unha romaría adicada á Virxe das Angustias e que se fai na ermida de San Xián, Pazos de Reis. O primeiro domingo de agosto celébrase a romaría de San Fins, Rebordáns. A imaxe de San Xián é obxecto de devoción na comarca polas súas virtudes taumatúrxicas: obtención de colleitas, curación de enfermidades ou similares.

Lendas

Hai lendas referidas ó monte que relatan como as eguas do Aloia son fecundadas polo vento ou que na cama de San Xián non medra a herba. Dan unha idea do carácter mítico que sempre tivo para os tudenses o monte Aloia.

Lexislación

Zona habilitada para comer.

Estableceuse como Sitio Natural de Interese Nacional pola Orde Ministerial do 5 de xuño de 1935. O Real Decreto 3160 do 4 de decembro de 1978 declarouno como Parque Natural.

Os terreos do espazo natural pertencen á entidade local menor de Pazos de Reis e á Comunidade Veciñal de Montes en mancomún de Rebordáns.[6]

Notas

  1. ↑ BOE, Goberno de España (eds.). "Decreto 3.160/1978, do 4 de decembro de 1978, polo que se declara o Parque Natural Monte Aloia" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 29 de outubro de 2017. Consultado o 28 de outubro de 2017. 
  2. ↑ DOG, Xunta de Galicia (eds.). "DECRETO 274/2001, do 27 de setembro, polo que se aproba o Plan de Ordenación dos Recursos Naturais do Parque Natural do Monte Aloia.". 
  3. ↑ Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas (eds.). "Monte Aloia". 
  4. ↑ Manuel Gago. "O Monte Aloia: un enigma amurado de 30 hectáreas, Capítulo 0". 
  5. ↑ Manuel Gago. "Aloia, a nova cidade xurdida do medo, Capítulo 0". 
  6. ↑ Xunta de Galicia (eds.). "Parque Natural de Monte Aloia". 

Véxase tamén

Bibliografía

Ligazóns externas

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Monte_Aloia&oldid=6723494»