Rafael Areses Vidal
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1878 Tui, España |
| Morte | 7 de decembro de 1953 (74/75 anos) |
| Lugar de sepultura | Cemiterio de Santo Amaro de Pontevedra |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | enxeñeiro forestal |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Fillos | Josefina Areses Pérez |
Premios | |
Rafael Areses Vidal, nado en Tui en 1878 e finado o 7 de decembro de 1953[1], foi un enxeñeiro de montes galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
En 1902 ingresou no Corpo de Enxeñeiros de Montes. Como membro do Distrito Forestal de Pontevedra-A Coruña promoveu a reforestación do monte Aloia, creando en 1906 o Viveiro Forestal de Areas, no monte de Seixos Albos, o primeiro das súas características de Galicia. En 1909 encetou as primeiras plantacións oficiais en Oia, Tui, A Guarda (no monte de Santa Trega), Baiona ou Ponteareas, malia contar cunha importante oposición veciñal pola diminución das zonas dedicadas ao pasto. As subministracións dende este viveiro forestal impulsaron a extensión dos piñeiros en Galicia.
En 1917 foi trasladado ao Distrito de Ourense-Lugo, continuando a súa angueira de promoción da repoboación mediante a creación de viveiros e casas forestais. Formou parte do comité organizador do Congreso Forestal Galego de 1920 para o que preparou unha Memoria Técnica que incorporaba o Plan Provincial para a Repoboación Forestal de Pontevedra. A partir de 1927 dirixiu a execución do mesmo a instancias da Deputación de Pontevedra, presidida por Daniel de la Sota.
Logo da Guerra Civil ocupou diversos cargos en Madrid e Valencia, sendo nomeado en 1945 Presidente de Sección do Consello Superior de Montes.
Rafael Areses salientou polo seu compromiso no estudo e a divulgación da riqueza forestal de Galicia. Promoveu repoboacións baseadas en especies de crecemento rápido e quendas de curta curtos, especialmente cos diversos tipos de piñeiros. Porén, a súa concepción dun monte cun espazo de desfrute público vinculado a un aproveitamento forestal e o desenvolvemento económico conseguinte, é unha idea moi próxima aos actuais conceptos de sostibilidade.
Ten adicada unha rúa na cidade de Pontevedra, "Paseo Enxeñeiro Rafael Areses", que percorre a beira do río Lérez xunto ao Pazo da Cultura.
Obras[editar | editar a fonte]
- Proyecto para la repoblación de los montes públicos, 1926.
- Los incendios en los montes públicos, 1929.
- Historia de un Herbario, 1948.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Boletín de novidades. Volume V, número 2, Febreiro 2.010. Domingo Quiroga. Centro de extensión universitaria e divulgación ambiental de Galicia
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Artigo de Jaime Solá na revista Vida Gallega do 15 de agosto de 1917.
- López Torre, R.: De la reforestación de Pontevedra. Pontevedra, 2009. Deputación Provincial.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Rafael Areses Vidal: os comezos da repoboación forestal en Galicia artigo en CulturaGalega.org
