Golfo de Finlandia

Golfo de Finlandia
	Suomenlahti (fi) - Финский залив (ru) -; Finska viken (su) - Soome laht (ee)
Localización administrativa
Estado	Rusia ; Finlandia; Estonia
División	Óblast de Leningrado(RUS); San Petersburgo(RUS); Finlandia Meridional (FIN); Condados de Ida-Viru, Lääne-Viru, Harju e Lääne (EST)
Localización xeográfica
Océano / Mar	Mar Báltico
Continente	Europa
Xeografía
Illas interiores	Naissaar (EST)
Afluentes	Neva (RUS) e Narva e Pirita (EST)
Cidades ribeiregas	Hanko, Espoo, Helsinqui, Porvoo e Kotka (FIN); Vyborg e San Petersburgo (RUS); Narva, Tallinn (EST)
Accidentes
Golfos e baías	Golfo de Kronstadt e baías de Vyborg, Kopor, Luga e Narva (RUS)
Características
Superficie	29.500 km²
Lonxitude máxima	428 km
Anchura máxima	10-120 km
Profundiade máxima	121 m
Profundidade media	60-100 m
Outros datos
Áreas protexidas	Parque nacional Lahemaa (EST)
Mapa
	; Localización do golfo de Finlandia
	; Vista satélite
	v; c; e;

O Golfo de Finlandia (finés: Suomenlahti; estoniano: Soome laht; ruso: Финский залив ; sueco: Finska viken) é o brazo oriental do mar Báltico. Esténdese entre Finlandia (cara ao norte) e Estonia (ao sur) ata San Petersburgo en Rusia, onde o río Nevá o drena. Outras cidades importantes ao redor do golfo inclúen Helsinqui e Tallinn. As partes orientais do Golfo de Finlandia pertencen a Rusia, e algúns dos principais portos petroleiros máis importantes de Rusia están localizados máis aló, preto de San Petersburgo (incluíndo Primorsk). Como a vía marítima a San Petersburgo, o Golfo de Finlandia tivo e segue a ter unha importancia estratéxica considerable para Rusia. Algúns dos problemas ambientais que afectan o Mar Báltico son máis pronunciados neste golfo pouco profundo.

Xeografía[editar | editar a fonte]

A área do golfo é de 30.000 km².^[1] A lonxitude (desde a Península de Hanko ata San Petersburgo) é de 400 km. e o ancho varía de 70 km. preto da entrada a 130 km. no meridiano de Illa Moshchny; na baía do Neva, diminúe a 12 km.. O golfo é relativamente pouco profundo, a profundidade diminue desde a entrada ao golfo ata o continente. O cambio máis forte ocorre preto de Narva-Jõesuu, polo que este lugar chámase Muro de Narva. A profundidade media é de 38 m. cunha profundidade máxima de 100 m.. A profundidade da baía de Neva é inferior a 6 m., polo tanto, foi cavada unha canle na parte inferior para unha navegación segura. Debido ao gran fluxo de auga doce dos ríos, especialmente do río Neva (dous terzos da escorrentía total), a auga do golfo ten unha salinidade moi baixa: entre 0,2 e 5,8 ‰ na superficie e 0,3-8,5 ‰ preto do fondo. A temperatura media da auga é próxima a 0 °C no inverno; no verán, é de 15º - 17 °C na superficie e 2º - 3 °C na parte inferior. Poden conxelarse partes do golfo desde finais de novembro ata finais de abril, a conxelación comeza no leste e avanza gradualmente ao oeste. A conxelación completa acostuma chegar a finais de xaneiro e pode que non ocorra en invernos suaves.^[2] Hai frecuentes fortes ventos occidentais que causan ondas, picos de auga e inundacións.^[3]

A costa norte do golfo é alta e sinuosa, con abundantes baías pequenas e arrecifes, pero só algunhas baías grandes (Vyborg) e penínsulas (Hanko e Porkkalanniemi). A costa é principalmente inclinada, hai abundantes dunas de area, con piñeiros ocasionais. As praias meridionais son suaves e superficiais, pero ao longo da costa enteira corre o Cantil Báltico cunha altura de ata 55 m..^[4]^[5] No leste, o golfo termina coa baía de Neva e ao oeste únese co mar Báltico.

O golfo contén numerosos bancos, arrecifes e illas. A maior inclúe a Illa Kotlin coa cidade de Kronstadt (poboación 42.800), Illas Beryozovye, Illa Lisiy, illa Maly Vysotsky coa próxima cidade de Vysotsk (poboación 1.706), Hogland (Suursaari), Moshtchny (Lavansaari), Bolshoy Tyuters (Tytärsaari), Sommers, Naissaar, Kimitoön, Kökar, Seskar (Seiskari), Illas Pakri e outras.^[6]

Desde 1700, Rusia construíu dezanove illas artificiais con fortalezas. O seu propósito era a defensa dos ataques desde o mar e a súa construción foi incitada pola Gran Guerra do Norte de 1700-1721. Estes inclúen Fort Alexander, Krasnaya Gorka, Ino, Totleben, Kronshlot e outros.^[7]

Os ríos máis grandes que flúen ao golfo son o Neva (desde o leste), o Narva (do sur) e o Kymi (norte), os ríos Keila, Pirita, Jägala, Kunda, Luga, Sista e Kovashi flúen cara ao golfo desde o sur. Desde o norte fluen o río Sestra, o Porvoo, o Vantaa e outros pequenos ríos. a canle Saimaa conecta o golfo co lago Saimaa.^[6]

Extensión[editar | editar a fonte]

A Organización Hidrográfica Internacional define o límite occidental do Golfo de Finlandia como unha liña que vai de Spithami (59°13'N), en Estonia, a través da illa de Osmussaar de SE a NW e cara ao extremo SW da Península Hanko (22° 54'E) en Finlandia.^[8]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Gulf of Finland Encyclopædia Britannica
↑ Operational oceanography: the challenge for European co-operation : proceedings of the First International Conference on EuroGOOS, 7–11 October 1996, The Hague, The Netherlands, Volume 1996. Elsevier. p. 336. ISBN 0-444-82892-3.
↑ Darinskii, A. V. Leningrad Oblast. Lenizdat, 1975
↑ "East Viru Klint". North Estonian Klint as a symbol of Estonian nature. Ministry of the Environment. Arquivado dende o orixinal o 12 de novembro de 2009. Consultado o 2009-10-06.
↑ Khazanovich K. (1982). Geological Monuments of Leningrad Oblast. Lenizdat.
↑ ^6,0 ^6,1 Atlas of the USSR. – M.: GUGK, 1984
↑ Gulf of Finland – Forts. Fingulf.ru. Retrieved on 2011-08-14.
↑ "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition" (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 08 de outubro de 2011. Consultado o 6 de febreiro de 2010.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Gulf of Finland Encyclopædia Britannica

[2] Operational oceanography: the challenge for European co-operation : proceedings of the First International Conference on EuroGOOS, 7–11 October 1996, The Hague, The Netherlands, Volume 1996. Elsevier. p. 336. ISBN 0-444-82892-3.

[Leningradskaya_oblast-3] Darinskii, A. V. Leningrad Oblast. Lenizdat, 1975

[envir.ee-4] "East Viru Klint". North Estonian Klint as a symbol of Estonian nature. Ministry of the Environment. Arquivado dende o orixinal o 12 de novembro de 2009. Consultado o 2009-10-06.

[Geologicheskie_pamyatniki-5] Khazanovich K. (1982). Geological Monuments of Leningrad Oblast. Lenizdat.

[Atlas_USSR-6] 6,0 ^6,1 Atlas of the USSR. – M.: GUGK, 1984

[7] Gulf of Finland – Forts. Fingulf.ru. Retrieved on 2011-08-14.

[8] "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition" (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 08 de outubro de 2011. Consultado o 6 de febreiro de 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

v c e Mares do mundo
Océano Pacífico	Golfo de Alasca Mar Amarelo Golfo de Anadyr Mar de Arafura Mar de Banda Mar de Bering Mar de Bismarck Mar de Bohai Mar de Bohol (ou de Mindanao) Golfo de California Mar de Camotes Golfo de Carpentaria Mar de Célebes Mar de Ceram Mar de Chile Mar da China Oriental Mar da China Meridional Mar do Coral Mar de Filipinas Mar de Flores Golfo de Fonseca Mar de Grau Mar de Halmahera Mar de Koro Mar das Molucas Golfo Moro Mar de Okhotsk Golfo de Panamá Mar de Salish Mar de Salomón Mar Interior de Seto Mar de Savu Mar de Sulu Mar de Sibuyan Golfo de Tailandia golfo de Tonkin Mar de Tasmania Mar de Visayas Mar do Xapón
Océano Atlántico	Mar Adriático Mar de Åland Mar de Alborán Mar dos Argazos Mar do Arquipélago Mar Arxentino Mar de Azov Baía de Baffin Mar Balear Mar Báltico Baía de Botnia Golfo de Botnia Mar de Botnia Golfo de Biscaia Golfo de Campeche Mar Cantábrico Mar Caribe Mar Céltico Mar de Creta Mar Exeo Golfo de Finlandia Baía de Fundy Mar de Groenlandia Golfo da Guinea Mar das Hébridas Baía de Hudson Mar de Irlanda Mar de Irminger Baía de James Mar do Labrador Golfo de León Mar de Libia Mar da Liguria Golfo de San Lourenzo Golfo de Maine Canal da Mancha Mar de Mármara Mar Mediterráneo Golfo de México Mar de Mirtoon Mar Negro Mar do Norte Mar de Noruega Golfo de Sidra Mar Tirreno Mar de Tracia Golfo de Venezuela Mar de Wadden Mar Xónico
Océano Índico	Golfo de Adén Mar de Andaman Gran Baía Australiana Mar Arábigo Golfo de Aqaba Mar de Balí Golfo de Bengala Mar de Flores Golfo de Khambhat Golfo de Kutch Mar das Laquedivas Estreito de Malaca Canle de Mozambique Golfo de Omán Golfo de Suez Golfo Pérsico Mar de Timor Mar Vermello Mar de Xava
Océano Ártico	Golfo de Amundsen Mar de Barents Mar de Beaufort Golfo de Boothia Mar Branco Mar de Chukchi Mar de Groenlandia Baía de Hudson Mar de Kara Mar de Laptev Mar de Lincoln Mar de Pechora Mar do Principe Gustavo Adolfo Mar Raiña Victoria Mar de Siberia Oriental Mar de Wandel
Océano Antártico	Mar de Amundsen Mar de Bellingshausen Mar da Cooperación Mar dos Cosmonautas Mar de Davis Mar Dumont d'Urville Mar de Lázarev Mar de Mawson Mar do Rei Haakon VII Mar de Riiser-Larsen Mar de Ross Mar de Scotia Mar de Somov Mar de Weddell
Mares Continentais	Mar de Aral Mar Caspio Mar Morto Mar de Galilea