Mar de Banda

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mar de Banda
Laut Banda
Localización administrativa
Estado Indonesia, Timor Leste
División Indonesia Provincias de Célebes Suroriental, Maluku e Nusatenggara Oriental
Timor Leste Distritos de Lautem, Baucau, Manatuto, Dili, Liquiçá e Bobonaro
Localización xeográfica
Océano / MarOcéano Pacífico
ContinenteOceanía
Illa/sCélebes, Buru, Ambón, Ceram, Aru, illas Tanimbar, illas Barat Daya e Timor
Coordenadas5°22′00″S 125°55′00″L / -5.36667, -125.91667
Xeografía
Mares contiguosMares de Arafura, Ceram, Flores, Halmahera, Molucas, Savu e Timor e golfo de Boni
Illas interioresIllas Banda
Características
Superficie695.000 km²[1]
Lonxitude máxima1.000 km. (E-O)
Anchura máxima500 km (N-S)
Profundiade máxima7.440 m
Mapa

Mapa das Molucas

Mapa da Placa do Mar de Banda

O Mar de Banda é un mar nas Illas Molucas en Indonesia, conectado ao océano Pacífico pero rodeado por centos de illas, así como polos mares de Halmahera e Ceram. Ten 1000 km de leste a oeste, e aproximadamente 500 km de norte a sur.

Illas[editar | editar a fonte]

Aínda que as fronteiras do mar son perigosas para a navegación, con moitas pequenas illas rochosas, a parte central do mar é relativamente aberta. Os grupos de illas dentro do mar inclúen as Illas Banda. Algunhas illas do Mar de Banda son volcáns activos, incluíndo Gunung Api e Manuk nas illas Banda.

O mar de banda está bordeado polas seguintes illas:

Extensión[editar | editar a fonte]

A Organización Hidrográfica Internacional (OHI) define o Mar de Banda como unha das augas do Arquipélago das Indias Orientais. A OHI define os seus límites como segue:[2]

No norte. Os límites do sur do Mar das Molucas e os límites occidentais e meridionais do Mar de Ceram.
No leste. Desde Tg Borang, na punta norte de Noehoe Tjoet, por esta illa ao seu extremo sur, alí unha liña ata a punta noreste de Fordata por esta illa e en toda a punto da nordés de Larat, Illas Tanimbar (7°06′S 131°55′L / -7.100, -131.917), descendendo pola costa leste da illa Yamdena cara ao seu punto meridional, desde alí a través de Anggarmasa ata o punto norte de Selaroe e a través desta illa a Tg Aro Oesoe o seu punto meridional (8°21′S 130°45′L / -8.350, -130.750).
No sur. Unha liña de Tanjong Aro Oesoe, a través de Sermata ata Tanjong Njadora a punta sueste de Lakov (8°16′S 128°14′L / -8.267, -128.233) ao longo das costas do sur de Lakov, Moa e illas Leti ata Tanjong Toet Pateh, a punta occidental de Leti, desde alí unha liña ata Tanjong Sewirawa o extremo oriental de Timor e a o longo da costa norte ata os 125° delonxitude leste.
Occidente. Desde un punto na costa norte de Timor, nos 125° leste bube polo meridiano ata a Illa Alor, desde alá ao redor da punta oriental e ao longo da costa norte de Alor, Pantar, Lomblen e Adoenara e desde alí a través do extremo norte do Estreito de Flores ata Tanjong Serbete o extremo oriental de Flores, desde alí unha liña desde o seu punto norte (8°04′S 122°52′L / -8.067, -122.867) ata illa Kalaotoa (7°24′S 121°52′L / -7.400, -121.867) e a traves da cadea das illas situadas entre el e o punto sur da illa Pulo Salayar, a través desta illa e do estreito cara a Tanjong Lassa, Célebes (5°37′S 120°28′L / -5.617, -120.467), desde alí ao longo do límite meridional do Golfo de Boni e ata a costa leste de Celebes ata Tanjong Botok (1°04′S 123°19′L / -1.067, -123.317).

Actividade tectónica das placas no Mar de Banda[editar | editar a fonte]

O arco de Banda é famoso pola súa curvatura de 180° e en Timor é xeralmente aceptado como o produto da colisión entre un arco volcánico e a marxe continental australiana.[3][4] O Mar de Banda ocupa a parte principal da Placa do mar de Banda. A marxe meridional do mar está composta por un arco insular sobre a zona de subdución. Ao leste da fosa de Xava atópase a fosa de Timor que se atopa ao sur de Timor, a fosa de Tanimbar ao sur das illas Tanimbar e a fosa Aru ao leste das illas Aru. Estas fosas son a zona de subducción da placa indoeuropea baixo a placa do mar de Banda, onde a placa indoeuropea movese cara ao norte. Os sedimentos dianteiros progresivamente transportados cara ao norte pola placa indoeuropea foron dobrados e fallados formando a illa de Timor. Ao nordés atópase a illa de Ceram que supera a subdución da Placa Cabeza de Paxaro de Papúa Occidental.[5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Geo-data: The World Geographical Encyclopedia / John F. McCoy, project editor.-- 3ª ed., Thomson Gale, 2002, pag. 615. ISBN 0-7876-5581-3.
  2. "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition" (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 08 de outubro de 2011. Consultado o 7 de febreiro de 2010. 
  3. Carter, D. J., Audley-Charles, M. G. & Barber, A. J. Stratigraphical analysis of island arc-continental margin collision in eastern Indonesia. J. Geol. Soc. Lond. 132, 179�189 (1976).
  4. Hamilton, W. Tectonics of the Indonesian Region Vol. 1078 (US Geol. Soc. Prof. Pap., 1979).
  5. "Chapter II (Geology of Timor-Leste)". Atlas of mineral resources of the ESCAP region Volume 17 Geology and Mineral Resources of Timor-Leste (PDF). United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific. 24 de decembro de 2003. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 20 de maio de 2005. Consultado o 06 de outubro de 2018. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]