Foi un pioneiro na exploración das posibilidades construtivas únicas do formigón armado. A pesar de ser un defensor do utilitarismo, as súas obras non tiñan a aparencia fría ou forma blocada tan criticada por pos-modernas. Os seus predios teñen formas tan dinámicas e curvas tan sensuais que fan que se diga que Niemeyer sexa máis un escultor monumental que un arquitecto.
