Frei Otto

Frei Otto

Biografía
Nacemento	31 de maio de 1925 Siegmar, Alemaña
Morte	9 de marzo de 2015 (89 anos) Leonberg, Alemaña
Datos persoais
País de nacionalidade	Alemaña
Educación	Universidade Técnica de Berlín Architectural Association School of Architecture (pt)
Actividade
Campo de traballo	Arquitectura, teoria da arquitetura (pt) , membrane structure (en) , estrutura de concha fina (pt) , Q63953027 e Cuberta
Lugar de traballo	Múnic
Ocupación	arquitecto , enxeñeiro civil , profesor universitario , escritor
Período de actividade	1952 - 2006
Empregador	Universidade de Estugarda (pt) Universidade Técnica de Berlín Universidade Washington em St. Louis (pt)
Membro de	Academia das Artes de Berlín
Movemento	Arquitetura high-tech (pt)
Lingua	Lingua alemá e lingua inglesa
Carreira militar
Conflito	Segunda guerra mundial
Obra
Obras destacables Estadio Olímpico de Múnic
Premios (2015)  Premio Pritzker (2007)  doctor honoris causa of the University of Innsbruck (en) (2006)  Praemium Imperiale (2006)  Cruz de Oficial da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña (2005)  Honorary doctorate from the Technical University of Munich (en) (2005)  Medalla de Ouro do RIBA (2000)  Orde ao Mérito de Baden-Württemberg (1997)  Wolf Prize in Architecture (en) (1990)  honorary doctor of the University of Duisburg-Essen (en) (1967)  Berliner Kunstpreis (en) (1967)  Auguste Perret Prize (en)
Páxina web	freiotto.com

Frei Paul Otto, nado en Siegmar o 31 de maio de 1925 e finado en Leonberg o 9 de marzo de 2015, foi un arquitecto e enxeñeiro de estruturas alemán recoñecido polo seu uso de estruturas lixeiras, particularmente en tensión, incluíndo o estadio dos Xogos Olímpicos de Múnic.

Otto gañou a Medalla de Ouro do RIBA en 2006 e recibiu o premio Pritzker de arquitectura en 2015, pouco antes da súa morte.

Traxectoria

Primeiros anos

Otto naceu en Siegmar (Alemaña), mais criouse en Berlín. Estudou arquitectura nesa cidade antes de alistarse na Luftwaffe como piloto nos últimos anos da segunda guerra mundial. Foi internado como prisioneiro de guerra nun campo próximo a Chartres (Francia) e co seu adestramento como enxeñeiro de aviación, falta de materiais e necesidade urxente de conseguir unha casa, comezou a experimentar con tendas de campaña como acubillo. Trala guerra estudou brevemente nos Estados Unidos e visitou a Erich Mendelsohn, Mies van der Rohe, Richard Neutra e Frank Lloyd Wright.

Carreira

Estadio Olímpico de Múnic

Interior do pavillón de Alemaña Occidental, Expo 67, Montreal

Multihalle en Mannheim.

Comezou a práctica privada en Alemaña en 1952. O seu pavillón de música con rede en forma de sela de montar no Bundesgartenschau (Exposición Federal de Xardíns) en Kassel deulle sona por primeira vez. Obtivo o doutoramento en construcións en tensión en 1954.

Otto especializouse en estruturas lixeiras en membrana e tensión, e foi un pioneiro no avance matemáticas das estruturas e enxeñaría civil. Fundou o Instituto de Estruturas Lixeiras na universiade de Stuttgart en 1964 e liderouno ata a súa xubilación como profesor universitario. Deu conferencias en todo o mundo e ensinou na Escola da Asociación de Arquitectura, da que tamén deseñou algúns edificios do campus de Hooke Park.

Ata a súa morte, Otto permaneceu activo como arquitecto e enxeñeiro, e como conselleiro do seu protexido Mahmoud Bodo Rasch nun número de proxectos en Oriente Medio. Dous dos seus últimos proxectos foron o seu traballo con Shigeru Ban no pavillón xaponés da Expo 2000, coa estrutura do tellado construída completamente de papel, e o deseño, xunto con SL Rasch GmbH Special and Lightweight Structures do tellado convertible do pavillón de Venezuela. Como forma de memorial dos atentados do 11 de setembro de 2001 e as súas vítimas, a principios de 2002 concibiu as dúas pegadas do Torres Xemelgas cubertas con auga e arrodeadas de árbores; este proxecto incluía un mapa do mundo incrustado no parque cos países en guerra marcados con luces e un panel actualizándose continuamente anunciando o número de vítimas das guerra dende o 11 de setembro de 2001.

Otto faleceu o 9 de marzo de 2015; ía ser anunciado como gañador do premio Pritzker 2015 o 23 de marzo, mais o seu pasamento supuxo que se anunciase o premio o día 10 dese mes. O propio Otto xa fora informado de que gañara pola directora executiva do premio Pritzker, Martha Thorne. Indicouse que dixo, "nunca fixen nada para gañar este premio. Gañar premios non é o obxectivo da miña vida. Intento axudar a xente pobre, pero que podo dicir aquí... estou moi feliz".

Edificios

Esta é unha listaxe parcial de edificios deseñados por Otto:

• 1967 – Pavillón de Alemaña Occidental na Expo 67 Montreal
• 1972 – Tellados do Estadio Olímpico de Múnic
• 1975 – Multihalle, Mannheim
• 1977 – Paraugas da xira de 1977 de Pink Floyd
• 1980 – Aviario do zoo de Múnic
• 1985 – Palacio Tuwaiq (Arabia Saudita), con Buro Happold
• 2000 – Estrutura do tellado do pavillón do Xapón na Expo 2000 (Hannover), con axuda en enxeñaría de Buro Happold e colaboración na arquitectura de Shigeru Ban

Premios

• 1974 – Thomas Jefferson Medal in Architecture
• 1980 – Doutor honorario en ciencia pola universidade de Bath
• 1996/97 – Wolf Prize de arquitectura
• 2005 – Royal Gold Medal en arquitectura polo RIBA
• 2006 – Praemium Imperiale en arquitectura
• 2015 – Premio Pritzker

Véxase tamén

Bibliografía

• Conrad Roland: Frei Otto – Spannweiten. Ideen und Versuche zum Leichtbau. Ein Werkstattbericht von Conrad Roland. Ullstein, Berlín, Frankfurt/Main e Viena 1965.
• Winfried Nerdinger (Hrsg.): Frei Otto. Complete Works. Lightweight Construction – Natural Design. Birkhäuser Verlag für Architektur, Basel, Boston, Berlín, Architekturmuseum der Technischen Universität München 2005, ISBN 978-3-7643-7231-6
• Frei Otto, Bodo Rasch: Finding Form: Towards an Architecture of the Minimal, 1996, ISBN 3930698668
• Philip Drew, "Frei Otto; Form and Structure", 1976, ISBN 0258970537, ISBN 978-0258970539
• Philip Drew, "Tensile Architecture", 1979, ISBN 025897012X, ISBN 978-0258970126

Ligazóns externas

• Páxina oficial
• Frei Otto: Spanning The Future
• Japan Pavilion Expo 2000 – About the roof structure
• SL Rasch GmbH Homepage
• Last recorded interview with Frei Otto, about his life and receiving the Pritzker Prize
• Uncube Nr. 33 Frei Otto – by uncube magazine