Templo do Sol (Sogamoso)
| Templo do Sol (Sogamoso) | |
|---|---|
 Reconstrución do Templo do Sol (Museo Arqueolóxico de Sogamoso). | |
| Datos xerais | |
| País |  Colombia |
| Rexión | Boyacá |
| Tipo | Templo |
| Advocación | Deus Sué (o Sol) |
| Localización | Sogamoso |
| Coordenadas | 5°42′35″N 72°55′27″O / 5.709603, -72.924188Coordenadas: 5°42′35″N 72°55′27″O / 5.709603, -72.924188 |
| Culto | |
| Culto | Relixión muisca |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Templo do Sol de Sogamoso era un templo construído polos muiscas como sitio de adoración para o seu deus do Sol, Sué. O templo foi construído en Sogamoso, Colombia, daquela parte da Confederación muisca e chamada Sugamuxi. Era o templo máis importante da relixión muisca. O templo foi destruído polo lume dos conquistadores españois liderados por Gonzalo Jiménez de Quesada, que devecía por atopar o lendario El Dorado.[1] Unha reconstrución moderna foi erixida no Museo Arqueolóxico de Sogamoso.
Estrutura e adoración[editar | editar a fonte]
O Templo do Sol foi construído na marxe dereita do pequeno río Monquirá. O templo era unha grande estrutura redonda feita de feita de postes e arxila cun teito feito de cana. O templo non tiña ningunha fiestra. As columnas que arrodeaban o templo en tres aneis concéntricos estaban feitas de madeira de Casanare. O templo representaba o cosmos e foi construído na honra do deus do Sol, Sué. O templo tamén era un lugar de enterramentos para os máis importantes caciques e sacerdotes (en muisca: ogques).[2]
Os muiscas tiñan coñecementos de astronomía e o templo foi construído de acordo coas posicións do Sol.[2] Tamén construíron deste xeito outros lugares ó longo dos seus territorios, como El Infiernito, preto de Villa de Leyva, ou o Templo da Lúa de Chía.
No templo, os rituais eran organizados polos caciques e os zaques da Confederación muisca, que vestían roupas de cor vermella. O cacique mitolóxico Idacansás realizaba reunións onde os nenos (moxas) eran sacrificados. Eles converteron a cidade de Sugamuxi nun lugar sagrado.[3] O tamén mítico Thomagata viaxaba cada noite dende Hunza ó templo, unha marcha que repetía dez veces cada noite.[4]
Destrución[editar | editar a fonte]
O consquistador español Jiménez de Quesada escoitou falar do Templo do Sol e entrou en Sogamoso en setembro de 1537. Chegou pola tarde e decidiu esperar ata a mañá seguinte para sacar o cacique de Sugamuxi do templo.
Curioso por ver os tesouros do templo, dous dos seus soldados, Miguel Sánchez e Juan Rodríguez Parra, foron ó lugar sagrado a noite do 4 catro de setembro, iluminando o seu camiño con fachos. Cando entraron no templo atoparon ricas xoias e momias de antigos nobres. Cando estaban a recoller partes do tesouro do templo, accidentalmente prendéronlle lume cos fachos.[2]
Reconstrución[editar | editar a fonte]
En 1942, o arqueólogo Eliécer Silva Celis descubriu un cemiterio muisca en Sogamoso. O cemiterio contiña tumbas de indíxenas muiscas, con momias aínda preservadas. Baseándose nos descubrimentos arqueolóxicos foi quen de localizar o sitio orixinal onde se atopaba o templo e decidiuse reconstruílo.
A réplica do templo ten unha altura de 18m. Os símbolos da cúpula contan a historia da creación da Terra por Chiminigagua, a deidade suprema dos muiscas. As pequenas aberturas dos lados serven como calendario; cada ano, o 22 de decembro os raios do sol caen xusto sobre o piar central. Arredor do templo reconstruíuse tamén o cemiterio coas momias, que orixinalmente estaban no interior do templo. No presente, todo o conxunto forma parte do Museo Arqueolóxico de Sogamoso, baixo a dirección da Universidade Pedagóxica e Tecnolóxica de Colombia con sede en Tunja.[2]
Outros templos do Sol no mundo[editar | editar a fonte]
- Pirámide do Sol - relixión azteca
- Templo da Cruz Complexa - relixión maia
- Coricancha - relixión inca
- Templo do Sol - China
- Templo do Sol - hinduísmo
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Ocampo López, Javier (2013). Mitos y leyendas indígenas de Colombia - Indigenous myths and legends of Colombia (en castelán). Bogotá, Colombia: Plaza & Janes Editores Colombia S.A. pp. 1–219. ISBN 978-958-14-1416-1.
- Ocampo López, Javier (2007). Grandes culturas indígenas de América - Great indigenous cultures of the Americas (en castelán). Bogotá, Colombia: Plaza & Janes Editores Colombia S.A. pp. 1–238. ISBN 978-958-14-0368-4.
